قاب حقیقت در نقاب واقعیت!

#شفیعی_مطهر

در 16 آذر ماه سال 1332 سه آذر اهورایی: شریعت رضوی، قندچی و بزرگ نیا به امید باروری نهال باور در بوستان آرمان های دانشجویان فرهیخته ایرانبه سوی ابدیت پرکشیدند!

این سروده ام را به همه دانشجویانی تقدیم می کنم که هماره و همیشه آذر اهورایی فریاد حق جویی و حق گویی را در آتشکده دل شعله ور نگاه می دارند .

قاب حقیقت 

شهر در التهاب می سوزد

در دلم خون ناب می سوزد

خشم ها خوشه کرده بر داده

دشت با التهاب می سوزد

آب آتش کُش است لیک اینجا

دیده ها غرق آب می سوزد

وعده های دروغ می پوسد

چشمه های سراب می سوزد

خون به رگ های خلق می جوشد

همچو جام شراب می سوزد

هیبت شب شکسته می لرزد

خرمن ماهتاب می سوزد

کارد بر استخوان رسیده کنون

جگر شیخ و شاب می سوزد

پرده های نفاق بگسسته

کفر هم بی نقاب می سوزد

از شرار قیام کوخ نشین

کاخ ها با شتاب می سوزد

بس سوال از «چرا» و «چون» انباشت

خرمنش بی جواب می سوزد

ظلم بس بی حساب بود اکنون

بی حساب و کتاب می سوزد

اشک در دیده ها ز بس خشکید

خشک و تر بی حساب می سوزد

پارسایان ز بس خراب شدند

پارسای خراب می سوزد

شعله ها سرکشیده بر افلاک

پر و بال عقاب می سوزد

ابر از خشم شعله می بارد

توده های سحاب می سوزد

چون تبه شد ز باب تا محراب

اهل محراب و باب می سوزد

بس به جای مدد ستم دیدم  

سینه ام چون کباب می سوزد

دل چو آتشفشان شرر بارد

کوه صبرم مذاب می سوزد

غنچه ها نا شکفته پرپر شد

خونشان در گلاب می سوزد

اشک ها شط خون شده جاری است

شط پر پیچ و تاب می سوزد

«حق»فقط حرف خط قاب شده است

چون عمل نیست قاب می سوزد

بس لقب ها تهی شد از معنی 

لفظ «شیخ» و «جناب» می سوزد

همه گفتند«خوب »و «بد»کردند

همه کس در عذاب می سوزد  

بس حقیقت نهفته در هر قاب

قاب هم در نقاب می سوزد!

شما را چشم در راهم در :

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: