«جوهرِ خویش» یا «جواهرِ بیش»؟!/فرگرد1405

 

هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1405

«جوهرِ خویش» یا «جواهرِ بیش»؟!

خوشبختی نه «اساس»،که یک «احساس» است.

خوشبختی نه به «داشتن کمال» است،نه «انباشتن مال».

چه بسیار افرادی که «مالی فراوان» و «منالی بی کران» دارند،

امّا بیش از «احساس خوشبختی» از «هراس سختی» 

در «رنج» و «شکنج» اند!

در برابر،کسانی هستند که «داشته ها» را حاصلِ «کاشته ها» می دانند

و با «کُنش های زندگی خرسند»اند و به «ارزش های ارزندگی پایبند». 

خوشبختی نه در «زراندوزی» است و نه در «کینه توزی».

«ناآگاهی» و «بیش خواهی»،

از «نعمت های الهی»،«نقمت های تباهی» می سازد.

خوشبختی «فصلی در گذار» دارد و «اصلی پایدار».

بیاییم خوشبختی را در «جوهرِ خویش» بجوییم،نه در «جواهرِ بیش»!

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

جوهر: معرب گوهر،اصل و خلاصه چیزی،آنچه قائم به ذات باشد

جواهر: سنگ های گرانبها مانند الماس،یاقوت،زمرد،مروارید،فیروزه

اساس: پی،بنیاد،پایه،شالوده

منال: جای یافتن چیزی،جایی که از آن سود به دست آید مانند مزرعه و دکان

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







تاريخ : سه شنبه 24 دی 1398 | 5:30 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |