#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(198) ---------------------------------------------------------- از« ستیغ درخشیدن» و «بی دریغ بخشیدن»! ---------------------------------------------------- من «كوهساران فلك فرسا» و «دل های ملك آسا» را ديدم آن، پر از چشمه هاي« زلال آب » بود، و این ،پر از «خون ناب» . من در این « خاطرهاي نژند»،«خاطره هایي شکوهمند» ديدم خاطره هایی «مهرآمیز»،اما چون تيغ« تيز» بودند . تیزی آن تيغ ،رگ ها را نمي بريد، اما دل ها را زخمي مي كرد. انسان های بزرگ دلی«محزون و پرخون»،اما سیمایی«گلگون» دارند؛ دل ها،«نژند» دارند و بر لب ها «لبخند»؛ غم ها در دل« نهان» و شادی ها در چهره،«عیان»؛ اینان خود را «می سایند» تا دیگران «بیاسایند»! سختی ها را« تحمل»،اما بر دیگران« تحمیل» نمی کنند! صد «گریوه» را «می پیمایند»،تا «گره »ای از کار دیگران « بگشایند»! در تاریکی های «اضطراب» چون «آفتاب» «می درخشند» و به همه شب زدگان نور و نوا « می بخشند»! چه زیباست از« ستیغ درخشیدن» و «بی دریغ بخشیدن»! ------------------------------------------- #شفیعی_مطهر —------------------------------------- نژند: اندوهگین، افسرده،پژمرده،خشمگین سودن: ساییدن،کوبیدن،سفتن،نرم کردن گریوه : پشته،تپه،گردنه کوه ستیغ: راست و بلند ایستاده چون ستون ،قله کوه @amotahar

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب