#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(401)  

« نوای بینوایی » و « تنگنای تنهایی » !

من « خودکامه ای لجوج » را بر « اریکه عروج » دیدم 

که روزگاری « هزاران هوادار » با « دل هایی امیدوار » 

او را « اهورا می دیدند » و برایش « هورا می کشیدند »!

 ... نیز روزی و روزگاری را ديدم كه این « تندیس اهریمن »

در بین « میلیون ها تن »

در « تنگنای تنهایی » 

و با « نوای بینوایی » خود را کشت! 

...و این « سرشت مشئوم » و « سرنوشت محتوم » همه خودکامگانی است

که از « ضلال سراب، سیراب » می شوند و در « خیال قاب،نقاب » می زنند!

تا زنده اند ،در « دام غرور اسیر » اند و تنها در « کام گور،بصیر » اند!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

عروج : بالارفتن ،به بلندی برآمدن

مشئوم : نامبارک، بدیمن، بدشگون

ضلال : گمراهی، گمراه شدن 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: