#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 458)

« جمعی بسوزیم » تا « شمعی برافروزیم »!

من « مناری از نور » و « آبشاری از سرور » را دیدم 

که از « گداز مِهرِ پگاه » و از « فراز سپهرِ سیاه »

بر دامن « دشت های سَتَروَن » و « گُلگشت های اهریمن » 

« بی دریغ و بِشکوه » از « ستیغِ کوه »

« نور فرومی ریزد » و با « زور می ستیزد ». 

او « آورنده پیام های امید » است و « درهم شکننده اوهام و تردید »....

اما نه «کلامش در گوش ها » اثر می کند و نه « پیامش در هوش ها » ؛ 

زيرا « گوش ها سنگین از باده بیداد » است        

و « هوش ها حزین از افاده استبداد»!

خفتگان در « گور گناه » اند و بیداران « سر در آخور رفاه »!

 « سرها اسیر بالش » است و « باورها درگیر چالش »!

خفتگان « خاموش » اند و بیداران سرگرم « نوشانوش »!

در این  شهرِ « سرب و سراب » و « شُرب شراب »

برای « رهایی از شوخه زور » و « شکوفایی شاخه شعور »،

« باید جمعی بسوزیم » تا « شاید شمعی برافروزیم »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

منار : جای نور،جای روشنایی،گلدسته

گداز: گداختن،گدازش ،ذوب

مِهر : آفتاب،خورشید

سَتَروَن : نازا،عقیم،نازاینده

افاده (در فارسی): تکبّر،خودبینی و خودنمایی

شوخه : پلیدی

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: