هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1264) 

در «درون زیستن» و «خون گریستن»!  

«ماه» تنها و «بی همراه»، 

در غیابِ «زرّینۀ مهر» بر فرازِ «سینۀ سپهر» می درخشد 

و «انوارِ سیمگون» و «شَرارِ شبیخون» خود را 

«بی دریغ و بی امان» از «ستیغِ آسمان»، 

بر «پیکرِ سرد و سیاه» و «بسترِ بَردِ شبانگاه» می پاشد.   

همۀ «کَبکبۀ کوکب» هم اگر بر «دَبدبۀ شب» «برآشوبد»،

نمی تواند با «اهورای نور»،«هیولای شبِ دَیجور» را «درهم کوبد»!

ماه از «تنهایی نمی ترسد» و از «یکتایی نمی هراسد».

او «به نیکی»،نبرد با «تاریکی» را «آزموده»

و راه های «بی کَسی» و «بی همنفَسی» را «پیموده»است.

«اصالتش شب گریزی» و «رسالتش ظلمت ستیزی»است.

ماه به ما می آموزد که در «نشرِ آگاهی» و «حَشرِ دادخواهی»، 

و در «افشاندنِ بذرِ نور» و «نشاندنِ جذرِ شعور»،

نه باید از «جفای یار ترسید» و نه از «قفای اَغیار هراسید»!

 چه زیباست در «قفسِ تنهایی» و «محبسِ تنگنایی»،

در «درون زیستن» و «خون گریستن»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------- 

شَرار: جرقّه،شرر،آن چه از آتش به هوا بپرد

شبیخون :شب تازی،حمله ناگهانی شبانه به دشمن

ستیغ: قلّۀ کوه،بلندی سر کوه،چکاد

بَرد: سرما، سردی،ضدِّ گرما

کَبکبه: عظمت و شکوه و شکت و جاه و جلال

دَبدبه: سر و صدای موکب سلاطین و بزرگان در حال حرکت،جلال و شوکت

حَشر: برانگیختن،گردآوردن مردم 

جذر: ریشه،اصلۀ درخت

قفا: پس سر، پشت گردن

اَغیار: بیگانگان، دیگران،جمع غیر

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: