هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1329) 

«سکّۀ زرّین» و «سَبیکۀ سیمین»

محبّت،«سکّه ای زرّین» است و «سَبیکه ای سیمین» ،

که افرادِ «مهربان و فاضل» آن را در «قُلّکِ دل» می افکنَند.

بیرون آوردن این «سکّۀ محبوب» از «قُلّکِ قُلوب»،

جز با «شکستنِ دل ها» و «خَستنِ محفل ها» امکان پذیر نیست.

انسانِ مهربان «بهارانی مُشکبیز» است و نامهربان،«خزانی برگریز».

این، آسمانِ انسانیّت را «تاره» می بیند و او «پُرستاره». 

مهربان ،«رنگی خدایی» دارد و «فرهنگی هُدایی».

مهربان چون «گنجینۀ مهر» بر «سینۀ سپهر» «می درخشد»

و همۀ «ابرار» را «نور و نار» «می بخشد».

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

سَبیکه: قطعة طلا یا نقره ای که آن را گداخته و در قالب ریخته باشند. 

خَستن: آزردن،مجروح کردن

تاره: تار،تاریک

هُدا: رستگاری ، راهنمایی 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: