هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1352) 

«سازه» یا «آوازه»؟!

برخی انسان ها چون «چکادِ کوه»،«بشکوه» اند. 

عظمت کوه آن گاه جلوه گر می شود که از «ژرفای مِهاد»،«بلندای چکاد» را بنگریم.

 امّا چون بر بلندای کوه «برآییم» و پای بر فرقِ آن «بساییم»،

زیر پای ما بسی «حقیر» است و شایستۀ «تحقیر».

«بلندی» و «شکوهمندی» بعضی انسان ها نیز به این است

که باید از دور به آنان «نگریست»،ولی نمی توان از نزدیک با آنان «زیست»! 

در ساختار شخصیّتِ آنان «سازه» با «آوازه» همخوانی ندارد.

گویی شخصیّتشان انباشته از «هوای حُباب» است،نه «صفای آب»!  

آوازۀ آنان چون «آوازِ دُهُل» بر «فرازِ پُل» است ،

که تنها شنیدنش از «دور» و از «دهانۀ شیپور» خوش است!

بیاییم بر  «افرندی سازه» بیفزاییم،نه بر «بلندی آوازه».

زیرا آن «جاودانه می پاید» و این با یک «تکانه می فرساید»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------------

مِهاد: بستر،  زمین پست

سازه:  ساختار، ساختمان

آوازه: صیت ، شهرت ،صوت ، آوا، نغمه ، ترانه

افرند:  فر و شکوه، زیبایی

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: