هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1430)
«حراست» و «سیاست»
در هر کشور ،عاملِ «تامین آمال» و «تضمین استقلال» ،
نیروهای «نظامی» و «انتظامی» هستند.
ولی این نیروها آن گاه می توانند نقشِ «برازندگی» و «بازدارندگی» داشته باشند،
که «پشتوانۀ توده» و «گُمانۀ ستوده» یاریگر آنان باشد.
وقتی یک «سالار نظامی» یا «سردار انتظامی»،
«صلاح احساسی» را در ورود به یک «جناح سیاسی» می پندارد،
«عنقریب» در برابر جناح سیاسیِ «رقیب» قرار می گیرد.
در این صورت «وِجهۀ زیبای قداست» را فدای «جبهۀ فریبای سیاست» می کند!
نیروهای مسلّح آن گاه می توانند «پایگاه مردمی» و «جایگاه تهاجمی» داشته باشند،
که «حراست را به سرداران» و «سیاست را به سیاستمداران» بسپارند.
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
گُمانه:گمان ، حدس، چاه با نقبی که مُقنّی پیش از کندن قنات در محلی که گمان آب می رود حفر می کند
جناح:بال، هر یک از دو طرف
وِجهه: طرف ، جانب، اعتبار، آبرو
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1428)
«شِگردِ سیاسی» یا «نبردِ حماسی»؟!
«بهترین شِگرد» برای «برترین هماورد»
در عرصۀ «گاوبازی» و «ناوتازی»،
نه «رویارویی احمقانه»،که «راه جویی زیرکانه» ،
در برابر «گاو خشمگین» و «ناو سنگین» است.
«خودارزی» و «خردورزی» ایجاب می کند،
که «انسان فرزانه» در برابر یورش «گاو دیوانه»،
با «دادن جاخالی» و «برخوردی انفعالی»،
در درگیری با این «مُهاجِم»،«جان سالِم» به دربرَد.
در هر «نبرد خردمندانه» با هر «هماوردِ دیوانه»،
یافتن «راهِ سلامت» است،نه «چاهِ ندامت».
در زندگی نیز هر گاه «گاوی مست» در «کوچه ای بن بست» به سویتان یورش آورد،
بهترین واکنش «گریز عاقلانه» است،نه «ستیز جاهلانه».
در رویارویی با «گاوهای جهانی» و «ناوهای شیطانی»،
بهترین واکنش «شِگرد سیاسی» است،نه «نبردِ حماسی»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
شِگرد:روش،طریقه،فن و طرز عمل
ناو: کشتی،کشتی جنگی/خرام و رفتار از روی ناز
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1427)
«ابراز دانایی» ،«آغاز ایستایی» است!
در درون هر انسان «کوزه ای خالی» و «موزه ای خیالی» است.
انسان می کوشد «از گهواره تا گور» به وسیلۀ «شرارۀ شعور»،
با هر «آموزۀ نوین» این «کوزۀ نمادین» را پُر کند.
دانا کسی است که کوزه اش «ظرفی آژمان» با «ظرفیّتی بی کران» باشد.
هر گاه این کوزه گر چه با «دُر»،«پُر» شود،
و انسان خود را از «درس آموختن» و «تجربه اندوختن» بی نیاز بیابد،
ناگزیر از «پویِش» و «جویِش» بازمی مانَد.
چنین کسی ناگزیر با «تعصُّبی جاهلانه» و «تصلُّبی ابلهانه»،
از «نظرهای دیرین» و «باورهای پیشین» دفاع می کند.
«آب با رکود،فاسد» می شود و «خیزاب با جمود،کاسد» .
هر «گاه» هر انسانِ «آگاه»،
«کار» و «افکار» خویش را
غیر قابل «تغییر» و «تاثیر» بیابَد،
چنین کسی قطعاً از «جام تفکُّر،سیر» و در «دام تحجُّر،اسیر» شده است.
بنابراین «ابراز دانایی» ،«آغاز ایستایی» است.
این احساس یعنی خود را «به خاک سپُردن» پیش از «مُردن» است!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
شراره: جرقّه
آژمان: بی زمان
تصلُّب: سخت شدن
جمود: جامدشدن،یخ زدن
کاسد:ناروا، بی رونق
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1425)
«خودخواهی» و «ناآگاهی»
«عروسِ دریایی» در میانِ «اقیانوسِ رویایی»،
هر «حلزونِ خُرد» را چون «معجونِ تُرد» می بلعد.
حلزون با «پیکرِ خوستۀ لَخت» در میان «بسترِ پوستۀ سخت»
بدون این که از این «زندان بنالد» در «نهان می بالد».
بتدریج «حلزون» از «درون»،
«گام به گام» و «آرام،آرام» عروس دریایی را می خورَد.
آن گاه که حلزون به «سنینِ کمال» و «طنینِ اِکمال» می رسد،
دیگر از عروس دریایی نه «خبری» هست و نه «اثری»!
مبادا در درون ما نیز حلزون هایِ «خودخواهی» و «ناآگاهی»،
تا بدان «سازه» و «اندازه» رشد کنند
که با «سرمستی اِغوا» همۀ «هستی ما» را ببلعند!
این حلزون ها در آغاز «به اندام چون جُوَند»،ولی وجود ما را «آرام آرام می جَوَند»!
بیاییم در وجود خویش از «لُقمه ها، لُقمان» بسازیم و از «جُرعه ها،جنان»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
معجون: سرشته شده ، خمیر شده
تُرد: تر و تازه ،هر چیزی که زود شکسته شود
خوسته(خوست):کوفته ، پایمال شده
لَخت: شل ، بی حال ، تنبل و بیکاره
می بالد: رشد می کند،بزرگ می شود
طنین: پژواک،بانگ،صدا
جنان: بهشت،ج جنّت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد ویژه)
«سکّوی صدارت» در «کوی قدرت»!
«جنبش اصلاحات» به عنوان «آمایش مشکلات»،
نه «کاری زوری»،که «پیکاری ضروری» است.
در انجام هر کاری داشتنِ«نگرش اصلاحی» بهترین مانعِ «کُنش جرّاحی» است.
انجام اصلاحات «همّتی ژرف» و «حمیّتی شگرف» می طلبد.
اصلاح طلبی «سکّوی صدارت» در «کوی قدرت» نیست،
بلکه «جُنبشی اصیل» و «خیزشی بی بدیل» است؛
بنابراین نیاز به «اصلاح طلبانی فداکار» دارد،نه «جاه طلبانی کاسبکار»!
«کاسبان اصلاحات،«حاسبان بَرَوات» هستند.
اینان در «بازار سیاست»،«دوستدار ریاست»اند
و در «دهلیز تزویر» به یک «میز حقیر» قانع اند!
اصلاحات ،«گنجینه ای نهُفت» است و تحقُّق آن «هزینه ای هنگُفت» می طلبد.
بنابراین اصلاح طلبان باید آمادۀ «شناخت بهینه» و «پرداخت هزینه» باشند.
آنان که برای «دریافت غنایِم» و «بازیافت مَراحِم»،
خود را چون «عَلَم سلیم می سازند» و «پرچم تسلیم برمی افرازند»،
«وهمی از بصارت» دارند و «سهمی از قدرت» را می خواهند!
اینان پای بر «شانۀ ملّت» می گذارند و تا «آشیانۀ دولت» بالا می روند،
آن گاه متکبّرانه «سر بر سریر می سایند» و «زر از زریر می ربایند»!
آنان که «عقیده» را با «عُقده» می آمیزند،
«مایۀ دینی» را «سرمایۀ فرنشینی» می سازند.
چه «حقیر»اند ،که با «تحقیر»،
می خواهند چند روزی «میز ریاست» را «دستاویز سیاست» سازند!
برای جاه طلبان،«نردبان نخوت» و «پلّکان شُهرت» نشویم!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
سکّو: بنگاه، پاخره، تختگاه، صفه،پرشگاه
آمایش: آراستگی، آمادگی؛ آماده کردن.بررسی و تحلیل
حمیّت:مروت ، جوانمردی، غیرت ، رشک
بَرَوات: دستاویزها. سندها. چک ها. برات ها
دهلیز: دالان،راهرو
عَلَم: مشهور شدن؛ معروف شدن؛ سرشناس شدن
سلیم: سالم ، بی عیب، نیک سرشت ، پاک نهاد
زریر: مرد تیزهوش
دستاویز: وسیله؛ بهانه، هر چیزی که آن را وسیله و آلت دست قرار بدهند
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1424)
«بندِ بندگی» یا «شرِّ شرمندگی»؟
تا هنگامی که هر «میوه» با هر «شیوه» ،
با درخت «پیوند» دارد و بدان «پایبند» است،
همۀ «عوامل» به طور «کامل»،
در جهت «رشد و رشاد» و «جلوگیری از فساد» در خدمت آن اند.
«آب،طراوتش» می بخشد و «آفتاب،لطافتش»؛
ولی آن گاه که «رشتۀ وصال» و «سرشتۀ اتّصال» آن
از «نهال گسست» و به «فصال پیوست»،
همۀ «عواملِ کمال» برای آن «وسایلِ زوال» می شوند.
«آب،عامل پوسیدگی» می شود و «آفتاب،عامل پلاسیدگی».
«نگاهِ بینش» در «کارگاهِ آفرینش» بر این حقیقت پای می فشارد
که تا هنگامی که «هالِ انسان» با «نهالِ یزدان» پیوند دارد،
همۀ «پدیده های هستی» و «آفریده های اَلَستی»،
«لایزال می درخشند» و به او «کمال می بخشند»؛
ولی چون به «کانونِ نور» و «قانونِ شعور» پشت کند،
جز «سایۀ خویش» و «سازمایۀ تشویش» ،
«چیزی درنمی یابد» و «پشیزی برنمی تابد»!
از این پس او را «قُدرت،کر و کور» می کند و «شُهرت،مور و مغرور».
«پول،مستش» می کند و «تیول،سرمستش».
«بندِ بندگی ،شرافت» است و «شرِّ شرمندگی،آفت».
بیاییم از باور خویش این «آفت را بزداییم» و خود را با این «شرافت بیاراییم»!
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
فصال: از یکدیگر جداشدن
هال : قرار، آرامش ، صبر
مور:مورچه، کنایه از: شخصی حقیر و کوچک
تیول: واگذاری زمین و ملک به کسی از طرف پادشاه که آن شخص از طریق مالیات آن ملک برای خود درآمدی فراهم می آورد
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1422)
«تقابُل با جهان» یا «تعامُل با انسان»؟
آن گاه «لوله های تفنگ» و «گلوله های آذرنگ» سخن می گویند،
که طرفین به جای «فرهنگ گفت وگو» به «نیرنگ های وهو» دست می یازند!
خداوند به انسان «زبان استدلال» داده،نه «شاخ و چنگال».
آنان که نه «زبانی برای گفت و گو» دارند و نه «بیانی برای تکاپو»،
قدر و ارزش خود را از «چکاد انسانیّت» به «فرناد حیوانیّت» فرومی کاهند.
اینان نه «انسانِ برازنده»،که «حیوانِ درّنده» اند!
اگر در نگارش، «مداد» می تواند ما را «اِمداد» کند،
به خاطر «مغز» او و نگاشتن «سخنان نغز»اوست.
اگر «مغز را از مداد» و «سخن نغز را از فرجاد» بگیرند ،
از آن پس آن ،«وجودی بی مصرف» و این «موجودی بی هدف» است.
بیاییم به جای «تقابُل با جهان»،راه «تعامُل با انسان» را بیاموزیم
و به جای «جنگ و هیاهو»،«فرهنگ گفت وگو» را بیازماییم.
بیاییم در «کوفه» نیز «درختی پُرشکوفه» باشیم،
که هر «بدی»،«لگدی» هم بر ما زد،
بر سرش «گُل محبّت» بباریم و «سُنبُلِ مودّت»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------------
تقابُل: رویارویی،روبه روی هم قرارگرفتن،درگیری
تعامُل: رفتار دوجانبه،با یکدیگر داد و ستد کردن
آذرنگ: آتش رنگ،آتشین
چنگال: پنجۀ درّندگان
چکاد: قلّۀ کوه
فرناد: پایاب،قسمت کم عمق رودخانه
فرجاد:فاضل و دانشمند
سُنبُل: گلی از تیرۀسوسنی ها با برگ های دراز و گل های خوشه ای به رنگ بنفش
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1421)
«معنای عشق ورزی» و «مُعمّای انسان ارزی»
کسی «معنای زندگی» و «ژرفای ارزندگی» را درمی یابد،
که بفهمد «بی عشق نباید زیست» و «دنیا را عبث نشاید نگریست».
کسی که «معنای عشق ورزی را درنمی یابد»،
«معمّای انسان ارزی را برنمی تابد».
در نگاه چنین کسی «اهورای زندگی» ،«هیولای زنندگی» است
و «شرافت بندگی»،«آفت شرمندگی»!
چه زیبا سرود آن «عارف آرمانی»،«هاتف اصفهانی»:
چشم دل بازکن که جان بینی
آن چه نادیدنی است آن بینی
گر به اقلیم عشق روی آری
همه آفاق گلسِتان بینی
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
مُعمّا: پوشیده، کلامی که معنای آن پوشیده و با رمز بیان شود
عبث: بیهوده،کار بیهوده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1420)
«مغزهای خالی» و «نغزهای خیالی»!
من یک «جنگل»را دیدم پر از «انگل».
هر «اصلۀ صنوبر» نگران از «ضربۀ تبر»
و هر «نهال چنار» آشفته از «اشتعال نار».
در این جا نه «گل، شوق شکفتن» دارد و نه «بلبل ،ذوق گفتن».
هر دانه از «رویش می ترسد» و از «پویش می هراسد».
«خروش خیزاب،خفته» و «آغوش آفتاب،آشفته».
در شهری که «داد بمیرد»،«استعداد زوال می پذیرد»!
«مغزهای خالی»،«نغزهای خیالی» می بافند
و «افراد نیک اندیش»،«دل ریش»اند!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
نغز: خوب،نیکو،لطیف،بدیع،هر چیز نو ،عجیب و بدیع و خوش آیند
انگل: پارازیت،طفیلی،گیاه یا جانوری که تمام یا بخشی از عمرش را به موجود دیگری بچسبد و از او غذا دریافت کند
نار: آتش
خیزاب: موج،کوهۀ آب
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1419)
«می فهمند» یا «در وهم اند»؟!
کسانی «در وهم اند» که می پندارند بیش از دیگران «می فهمند»!
اینان در «جمعی معدود» و «مجمعی محدود»
«صمیم می نشینند» و برای همه «تصمیم می گیرند»؛
در حالی که هیچ حاکم آن قدر «قیمت» ندارد
که بر دیگران «حقِّ قیمومیّت» داشته باشد.
هر انسان ،«آزاده» ،«زاده» می شود
و بنا بر «سرشتِ خویش» حاکم بر «سرنوشتِ خویش» است.
او جز خدا در برابر هیچ کس نه «هراس بندگی» دارد و نه «احساس شرمندگی».
بنابراین هیچ بشری بر او نه «حقِّ حکومت» دارد و نه «حقِّ حاکمیّت».
جز مدیرانی را که خود «آزادانه برای صدارت برمی گزیند»
و همۀ امور را «مسئولانه به نظارت می نشیند».
#شفیعی_مطهر
----------------------------------------
صمیم: خالص،محض
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1418)
«مَعبرِ شک» و «گذرِ مِحَک»
«اشتیاق به یقین» بارزترین «اخلاقِ متّقین» است.
ولی هیچ یقینی پیش از عبور از «گذرگاهِ اثبات» به «قرارگاهِ ثبات» نمی رسد.
یقینی «دارای ارزش» و «مبرّای از لغزش» است،
که از «معبرِ شک» و «گذرِ مِحَک» عبور کرده باشد.
آنان که بدون «عبور از این معبر» و «گذر از این رهگذر»
می پندارند به «یقین» و «اصل دین» رسیده اند،
در حقیقت به جای «وفاقِ حَزم» به «باتلاقِ جَزم» فروافتاده اند!
اینان در «ذهنِ خالی»،«خدایی خیالی» ساخته اند،
که چون هیچ «نشانۀ سگالی» و «پشتوانۀ استدلالی» ندارد،
از ارائۀ هر گونه «دلیل»،«علیل» اند.
در درون به جای «برهانی جسّاس»،«انبانی از احساس» دارند.
«خویی خردستیز» دارند و «آژویی منطق گریز».
از «گفت وگو می پرهیزند» و به «هیاهو برمی خیزند».
آنان که «ارزش ایمنی را از ایمان» می طلبند،
از «یورش اهریمنی در امان»اند،
البته «ایمان پس از شک» و «امان پس از مِحَک»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
معبر: محل عبور، گذر؛ گذرگاه
مِحَک: سنگ زر، سنگی که با آن عیار طلا را می آزمایند، آزمایش .
وفاق: سازگاری ،همکاری با یکدیگر
حزم: هوشیاری،آگاهی،دوراندیشی
جزم: بریدن، استوارساختن امری ،قطع کردن
سگال:فکر،اندیشه
جسّاس: جستجوگر،بسیار تجسُّس کننده
آژو: کوشش، همت، غیرت(واژه اوستایی)
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1417)
«هنگِ بیداری» و «آهنگِ هوشیاری»
«آوازِ خروس» دلنشین تر از «نازِ عروس» است؛
زیرا «تاریکی» را می بَرَد و «نیکی» را می آورد.
این «ترنُّمِ کوتاه» مُژدۀ «تبسُّمِ پگاه» را می دهد.
این آواز،«هنگ بیداری» و «آهنگ هوشیاری» است.
بیاییم این «یاد سحری» و «فریاد بیدارگری» را
از «سپیدۀ پگاه» به «دیدۀ نگاه» آوریم
و اندیشۀ بیدارگری را از «دامن سحر» تا «دامنۀ باور» استمرار بخشیم.
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
هنگ: شوکت،هوش،آهنگ
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1416)
«رحمت الهی» و «نعمت آگاهی»
بارانِ «رحمتِ الهی» و «نعمتِ آگاهی»،
در همه جا «ساری» و «جاری» است؛
ولی آنان که خود را زیر «چَترٍ تباهی» و «سَتر خودخواهی» پنهان کرده اند،
نه از این «یَم،نمی» بهره دارند و نه از این «دم،دمی».
تا از «وابستگی ها نرهیم» به «شایستگی ها نمی رسیم».
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
ساری: سیرکننده،رونده درشب
سَتر: پوشاندن،پنهان کردن
یَم: دریا
دم: نفس،هوا
دمی: لحظه ای،زمانی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1415)
«پُلِ عبور» یا «دیوار قطور»؟!
در «سیر زندگی» و «مسیر ارزندگی»،
چه بسیار افرادی «بداندیش» و «گرگ در لباس میش»،
«سنگ های بلا» و «خدنگ های جانگزا»به سوی ما می افکنند.
ما می توانیم از «سنگ های پرتابی» و «خدنگ های اِرعابی»،
هم «دیوار قطور» بسازیم و هم «پُل عبور».
بیاییم با «نیروی خودارزی» این «هیاهوی کینه ورزی» را
از «تهدید به فُرصت» و از «تفرید به نُصرت» تبدیل کنیم!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
خدنگ: درختی است با چوبی بسیار سخت و محکم که از آن نیزه و تیر و زین اسب درست کنند
اِرعاب: به رعب و هراس افکندن
تفرید: گوشه گیری،دوری گزیدن از مردم،کناره گیری
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1414)
«دیدن» و «اندیشیدن»
هر «وجود زنده» و «موجود برازنده»،
«یک دل» دارد و «دو دیده»،
ولی پشّه «سه دل» دارد و «صد دیده»!
اگر «دل»،«داد» می بخشید و «دیده»،«سداد»،
«پشّۀ حقیر» نسبت به «انسان کبیر»،
باید «بینشی برتر» و «گزینشی بهتر» داشته باشد.
بنابراین آن چه به «جان،جمال» می بخشد و به «انسان ،کمال»،
«بینش ژرف» و «پژوهش شگرف» است.
«دیدن» اگر به «اندیشیدن» نیجامد،
«کاری بیهوده» و «دیداری ناستوده» است!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------------
داد: قانون،عدل،انصاف،مقابل ظلم
سداد: راست و درست بودن، استقامت داشتن ،راستی، استقامت
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1413)
«انسان» و «آن سان»!
هر انسان در درون خویش «باغی خاموش» دارد و «راغی پُر از وحوش».
در باغ ،«فرشته» ای است که او را با عشق «سرشته» اند.
ولی در راغ «شیری درّنده» با «شمشیری بُرّنده»
و نیز «روباهی مکّار» با «نگاهی خونبار» خفته اند.
این انسان است که «گفتارش» و «رفتارش» را
با «هوش» برگزیند یا با «وحوش».
بیاییم «انسان باشیم»،«آن سان که باید باشیم»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
راغ:دشت،صحرا،مرغزار،دامن کوه
سرشته: آفریده شده،خلق شده
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1412)
«یافتن گنجینه» و «شکافتن دفینه»
در درون هر یک از «ناس»،معدنی از «الماس»
«خُفته» و «نهفته» است.
«کاوش» و «درخششِ» آن
به «تلاش» و «تراش» نیاز دارد.
چه بسیار انسان های «غافل» و «کاهل»،
این «کان زرّین» و «دکان بنیادین» را
بدون ذرّه ای «فِکر» به صورت «بِکر»،
«ناشمُرده» و «دست نخورده»،
به زیر «خاک خیره» و «مغاک تیره»،
«می سپارند» و در آن«می انبارند»!
«هدف نهایی» و «غرض غایی» هرگونه آموزش و پرورش،
«یافتن این گنجینه» و «شکافتن این دفینه» است.
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
دفینه: پنهان ،گنج پنهان شده
ناس: مردم
خیره: گستاخ،سرکش،لجباز،بی شرم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1411)
«موج نقّادی» و «اوج آزادی»
یک «آهنربای «نَوَند» و «نیرومند»،
می تواند با «ارادۀ نهفته» هزاران «بُراده آَشفته» را،
به سوی خویش «بکشانَد» و در گرداگِرد خود «بنشانَد»
و همه را «فراهم» و «منظّم» کند.
آیا یک انسانِ «روشنگر» و «صاحب نظر»،
نمی تواند یک «جمع پاک اندیش» را گِرداگِردِ «شمعِ خویش» بنشانَد
و با افشاندن «نور آگاهی» و «شعور دادخواهی»،
«موج نقّادی» را به «اوج آزادی» برسانَد؟
#شفیعی_مطهر
---------------------------------
نَوَند :تند و تیز
بُراده: ریزه های آهن،سونش،ساوآهن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1410)
«همدلی» یا «هم منزلی»؟!
در میان دو چشم نوعی «یک رنگی» و «هماهنگی»وجود دارد.
هر دو با هم «باز» می شوند و دیدن را «آغاز» می کنند
و نیز هر دو «آهسته» با هم «بسته» می شوند.
با هم «می نِگرَند» و با هم «می گِریَند».
با هم «می رمند» و با هم «می آرمند»!
با هم «می خندند» و با هم «می رنجند»!
و شگفت تر این که هرگز همدیگر را «نمی بینند» و با هم «نمی نشینند».
آن چه مهم است «همدلی»است،نه «هم منزلی»!
این نکته «شیرین» و «نمادین» را
چه زیبا می سراید «حکیم معیاری» ، «خواجه عبدالله انصاری»:
عیبی است عظیم برکشیدن خود را
وز جملۀ خلق برگزیدن خود را
از مردمک دیده بباید آموخت
دیدن همه کس را و ندیدن خود را
#شفیعی_مطهر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1409)
«اُلگو» یا «پاسخگو»؟!
حکومت ،«اموری عُرفی» است،نه «مُروری تعارُفی».
حاکم نه لزوماً «قِدّیس» است و نه «قابل تقدیس»؛
نه «سرشت بهین دارد» و نه «بهشت برین می آورد»،
بلکه «شهروندی کارگزار» است و «ورجاوندی مختار».
بنابراین او پیش از آن که «برای همه اُلگو» باشد،
باید در «برابر همه پاسخگو» باشد.
«کانون قدرت» باید در برابر «قانون نظارت» فروتن باشد.
در نهاد قدرت، «زایش حُفره های تاریک» به «افزایش سُفره های باریک» می انجامد.
در این صورت راه هر «گونه صلاح» و «آزمونۀ اصلاح» بسته می شود
و هر «شیوۀ سداد» به «ریوۀ انسداد» می انجامد.
هر «نظام بیداد» به «استحکام استبداد» منجر می شود
و هیچ «راد» به «مُراد» نمی رسد!
دموکراسی نه از «لولۀ تفنگ» درمی آید و نه با «گلولۀ فشنگ»،
بلکه همۀ ما باید «طومار بردگی را بسوزیم» و «معیار آزادگی را بیاموزیم»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
عُرفی: آن چه که در بین مردم پسندیده و متداول است ،نیکویی ، بخشش
قدّیس: پاک ، منزه ،مؤمن ، پارسا
بهین: برگزیده،منتخب،بهترین
سداد: راست و درست بودن، استقامت داشتن، راستی ،استقامت
ریوه: مکر،حیله
راد: جوانمرد، بخشنده ،دانشمند، دانا
طومار: کتاب و نامه و جریده و دفتر و فهرست و دفتر اعمال شخص
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1408)
«یار یگانه» یا «بیعار بیگانه»؟!
«من»،«چمن» را دیدم
که مظلومانه در زیر پای «جُهّال»،«پایمال» می شود.
و نیز «درخت» را چه «شوربخت» دیدم،
که با داشتن «انبوه بار و بر» در «اندوه تبر»بسر می برد.
هر دو «وفا» می کنند و «جفا» می کشند،
یکی با «پایمال» و یکی با «انفصال».
من «درخت تناور» را از «چمن بی یاور» ،
«بسی مظلوم تر» و «بسیار معصوم تر» دیدم!
تبر چه «شوربخت» است ،زیرا از «جنس درخت» است!
«دستۀ تبر» از «رستۀ صنوبر» است.
چمن از «بیعار بیگانه» جفا می بیند و درخت از «یار یگانه».
پشت شب تیره را سحر می شکند
افسانه قدرتش دگر می شکند
اما چو ز دست دوست سیلی خوردیم
سنگینی بار غم کمر می شکند!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------
جُهّال:نادان ها،جمع جاهل
انفصال: جداشدن،جدایی،گسستگی
یگانه: بی همتا،تنها،یکتا
رسته: راسته ،رده، صف، قطار
بیعار:کسی که از هیچ عیبی ننگ نداشته باشد بی شرم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1407)
«عُقده ها» و «عقیده ها»!
آن گاه که «طوفانی بنیانکن» و «بورانی مردافکن»،
بر «دهر و دیار» و «یار و شهریار» یورش می آورد،
باید به جای «بلندی کوه» و «فرهمندی بشکوه»،
برای پرهیز از «پلشتیِ روح» به «کشتیِ نوح» پناه آوریم.
در این شهر هر روز «سِیلِ رویدادها» بر «خِیلِ مهادها» «برمی آشوبد»
و «بُنیانِ ارزش ها» و «راژمان خیزش ها» را «درهم می کوبد»!
این سیل ها «کوه ها را برمی کنَد» و «گروه ها می پراکنَد»،
ولی نمی تواند «نظرهای راستین» و «باورهای بنیادین» را بلرزانَد.
اگر «بنای ساخت باور» بر «مبنای شناخت داور» باشد
و این ساختار با «سرمایۀ سگال» و بر «پایۀ استدلال» بنا شود،
به هر «ارزشی می ارزد»،زیرا با هیچ «لرزشی نمی لرزد»!
بیاییم «عقیده ها» را از «عُقده ها» بزداییم
و «عیار هر نیک و بد» را جز با «معیار خرد» نسنجیم!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
عُقده: گره،سرکوفتگی و افسردگی
فرهمندی: شکوه،شوکت،دانایی
پلشتی: پلیدی،آلودگی
مهاد: بساط،بستر،گهواره،زمین پست
سگال: اندیشه،فکر
عِیار: مقایسه کردن،دو چیز را با هم سنجیدن
معیار: مقیاس و آلت سنجش،سنگ محک و ترازو
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1406)
«نغزهای ماهپاره» و «مغزهای سنگواره»!
در «بازۀ زمانی هزارۀ سوم» و در «سازۀ راژمانی ادارۀ مردم»،
گونه ای «بت پرستی نوین» با مایه هایی از «سرمستی دیرین» وجود دارد.
این بت ها نه از جنس «چوب و سنگ»،که از «رسوب فرهنگ» است.
در میان «مردم واپسگرا» افرادی غرق در «توهُّمِ اتوپیا»دیده می شوند.
اینان «انگاره هایی موهوم» و «پنداره هایی مسموم»،
در ذهن «پروریده» و به آن «گرویده»اند.
اینان هر «انتقاد» را «ارتداد» می دانند و هر «تردید» را،«پلید»!
کوچک ترین رخنه در «خارۀ نظر» و «سنگوارۀ باور» را برنمی تابند
و آن را «وسوسۀ اهریمن» و «دسیسۀ دشمن» می انگارند.
در برابر هر «استدلال»،«لال» اند و در مقابل هر «دلیل»،«ذلیل»!
از شنیدن هر «سخن مخالف»،«خائف»اند هر چند «حقیقی» و «تحقیقی» باشد.
اینان نه برای «شک» ارزشی قائل اند و نه برای «محک»،
زیرا «شک» را «لک» می پندارند ؛
در حالی که برای رسیدن به «یقین»،هر «سخن به گزین» ،
باید از «پُلِ شک» و «تعامُلِ محک» بگذرد.
این «پرستشِ احمقانه» هیچ راهی برای «پُرسشِ محقّقانه»باقی نمی گذارد.
ایشان در ارزیابی هر «نیک و بد» هیچ جایی برای «عقل و خرد»قائل نیستند.
با «احساس،صمیم»اند و با «وسواس،تصمیم» می گیرند.
با «استخاره،یگانه»اند و با «استشاره،بیگانه»!
زیرا به جای «فکر»،تنها «ذکر» می گویند!
سخن های «نغز» و «پرمغز»،
روح و روان آدمی را «طراوت» و «لطافت» می بخشد؛
ولی این «نغزهای ماهپاره» در «مغزهای سنگواره»کوچک ترین رخنه ای نمی آفریند.
بیاییم «پندارهای خردستیز» و «رفتارهای عقل گریز» را
از «لوح دل» و «لایحۀ فضایل» بزداییم
و «ریشۀ نهال باور» را با «اندیشۀ زلال پژوهشگر»آبیاری کنیم.
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
نغز: خوب ، نیک ، بدیع
راژمان: نظام،سیستم،دستگاه
اتوپیا: مدینه ی فاضله،آرمان‌شهر
لک: سخن بیهوده و یاوه،هذیان
لایحه: نوشته
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1404)
«تنگیِ قفس» و «دلتنگیِ محبس»!
هر «پرندۀ حقیر» و «درّندۀ صغیر»،
که در «قفسی تنگ» و «محبسی از سنگ» زاده می شود،
تا «پَر و بال» و «یال و کوپال» ندارد،
نه «تنگیِ قفس» را احساس می کند و نه «دلتنگیِ محبس» را؛
امّا چون «بال ها و یال ها ببالند»،آنان از «تنگی سیاهچال ها می نالند».
در این جا نمی توان «پرنده را از پرواز» و «درّنده را از تاخت و تاز» محروم کرد!
آن ،«سپهری بی کران» می خواهد و این «صحرایی بی پایان»!
برای انسانِ «فکور» و «باشعور»،
«ژرف دیدن» و «شگرف اندیشیدن»،
«پر و بالِ پرواز» است و «یال و کوپالِ تاخت و تاز».
منعِ انسان از «آزاداندیشی » و «سبزکیشی»،
«شکستنِ پَرِ پرواز» است و «بستنِ پای تاخت و تاز»!
بیاییم «انسان را از انسانیّت» و «جهان را از عقلانیّت» محروم نکنیم!
چه زیبا سرود «بیدل» آن «شاعر فاضل»:
زین پیش که دل قابل فرهنگ نبود
از پیچ و خم تعلّقم ننگ نبود
آگاهی‌ام از هر دو جهان وحشت داد
تا بال نداشتم، قفس تنگ نبود
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
یال و کوپال: تن و توش ، برز و بالا ، زور بازو
ببالند: رشد کنند،(بالیدن:رشد و نموکردن،افتخار کردن)
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1403)
«خرافات»،بدترین «آفات»!
در هر جامعه ،«بدترین آفات»،«خرافات» است.
در شهری که یک «بُتواره» با یک «استخاره» ،
برای یک «ملّت مُکلَّف»،«هدف» برمی گزیند
و سپس با یک عطسه بدون «درک»،هدف را «ترک» می کند،
برای این گونه «زیست» باید «گریست»!
باید «در انگیزه ها چَشم ها را شُست»
و «در میان سنگریزه ها یَشم ها را جُست»!
چه «رنجی می برند آنان که می فهمند»
و چه «شکنجی می دهند آنان که در وَهم اند»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
یَشم: سنگی شبیه عقیق یا زبرجد با رنگ های گوناگون
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1402)
«بی پَر پَریدن» و با «سر دویدن»!
کسی که بخواهد در «رود زندگی»،«سرود ارزندگی» بخواند،
باید با «شنا»،«آشنا» باشد،
تا بتواند بدون «لاف وجاهت»،در «خلاف جهت» شنا کند.
و گر نه هر «ماهی مُرده» و هر «پَرِ کاهی فشُرده»،
«افتاده» و «بی اراده»،
هم جهت با «جریان آب» و «سَیَلانِ سیلاب» ،
«غوطه می خورَد» و «راه می سپُرَد»!
آن جا که ملّتی «کافته» و «توسعه نیافته»،
«سر به زیر» و «ستم پذیر»،
به زیستن با «چاپلوسی» و «دست بوسی» خوگرفته اند،
انسانِ «فکور» و «باشعور»،
باید «عَلَمِ آزادگی را برافرازد» و بر «ستم و وادادگی بتازد».
آن جا که «عزّت انسانی» و «کرامت زندگانی» به خطر افتد،
انسان آزاده باید «بی پَر پَریدن»را بیاموزد و با «سر دویدن» را!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
وجاهت: زیبایی خوبرویی عزت و حرمت
کافته: شکافته، ترکیده،فروپاشیده
وادادگی: شُل شدن ،ول کردن،نومید و تسلیم شدن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1401)
«بانی» یا «قربانی»؟!
«دُزدهای کوچک» با «کارمزدهای اندک»،
نه «بانیِ فرق»،که «قربانیِ فقر»اند!
این دزدان بزرگ اند که «فقر می آفرینند» و «فرق را برمی گزینند».
فقر،«اثر زهر تباهی» است و «مَظهرِ قهر الهی».
یک قطره از این «زهر کُشنده»،یک «شهر کوشنده» را به نابودی می کشد.
سموم این «زهر»،«همۀ شهر» را
از «بامِ بم» تا «جامِ جم» را می آلاید.
فقر، نه تنها «فقیرِ فرودست» ،که «امیرِ سرمست» را نیز گرفتار می کند.
در این جا «ماه،آه» می کشد و «آهو،یاهو»!
امیر خودکامه هر «بنده» را «شرمنده» می خواهد و از هر «موجود»،«سجود»!
بنابراین «شکاف طبقاتی» برای او از «اهداف حیاتی» است.
او «جام شهر» را پر از «طعام زهر» می خواهد.
باید «شعار رسالت»،«استقرار عدالت» باشد.
باید «فقر» را ریشه کن کرد،نه «فقیر» را!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------
بانی:بنیانگذار ،سازنده، بناکننده، موسس
سموم: باد گرم ،باد زهرآگین،بادخفقان آور
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1400)
«سیر» یا «اسیر»؟!
وقتی هر گونه «تلاش» برای «کسب معاش» با شکست روبه رو شود،
وقتی انسان گرسنه برای «سدِّ جوع» هیچ «درآمدِ مشروع» نمی یابد،
ناگزیر یکی «کُلیِۀ خویش» را می فروشد و یکی «کُلّیۀ کیش» را!
«سقفِ ایمان» جز بر «ستونِ نان» استوار نمی مانَد.
گرسنه چون «نان نیابد» به سوی «طغیان می شتابد»!
هر شهروند به «اقتصادی بی فساد» نیاز دارد و به «اعتقادی آزاد».
هر «دگراندیش منتقِد» باید از «تفتیش عقاید» در امان باشد.
مردمی «سیر» هرگز در برابر هیچ قُلدری «اسیر» نمی شوند،
ولی ملّتی گرسنه ناگزیر در برابر «ظلم و زور» و «امر امپراتور»،
«سر به زیر» و «پای در قیر» می مانند!
بکوشیم از سیمای جامعه «فقر را بزداییم» و «فرق را بپالاییم»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------
کُلّیۀ کیش: همۀ دین و آیین و ایمان
بپالاییم: صاف و تصفیه کنیم
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1399)
«سعۀ صَدر» و «توسعۀ قَدر»
آنان که در «شعاع دانش» و «ارتفاع بینش»،
«دامنه ها را می پیمایند» و «قُلّه ها را می گشایند»،
بر «فراز کوه» و در «پرواز بشکوه»،
چه بسا «سیمایشان دیده» و «صدایشان شنیده» نمی شود؛
ولی آنان می توانند «بسیاری را ببینند» و هر «یاری را برگزینند».
«سعۀ صَدر» بر «توسعۀ قَدر» می افزاید.
بیاییم «سینه ها را بگشاییم» و از آن «کینه ها را بزداییم»،
و آن گونه بر «ظرافت» و «ظرفیّتِ» آن بیفزاییم،
تا بتوانیم «آیینۀ مهر» را در «سینۀ سپهر» دربربگیریم!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
قَدر: توانایی، توانگری ،حرمت و وقار
ظرافت: زیرکی نکته سنجی خوش طبعی
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1397)
«باری وزین» و «آواری سنگین»
یک قطعه «زغال روشن» در میان خرمنی از زغال های خاموشِ «گلخن» ،
می تواند «امیدوار بدرخشد» و همه را «نور و نار بخشد».
آیا یک انسانِ «آگاهِ بیدار» و «دادخواهِ هُشیار» ،
نمی تواند «خیلِ خفتگان» را از یورشِ «سیلِ خروشان»بیاگاهانَد؟!
روشنگری «باری وزین» و «آواری سنگین» است
بر دوش همۀ آنان که «تَهم اند» و درد را «می فهمند»!
بیاییم در این «غال» کمتر از «زغال» نباشیم!
از «جان بدرخشیم» و «جهان را نوربخشیم»!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------
گُلخن: آتشخانه،تون،آتشخانه حمام
تَهم: قوی،نیرومند،بزرگ،بی همتا در بزرگی و دلیری
غال: زمین پست و پردرخت،شکاف کوه،غار
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1396)
مبارزه با«لول» یا «معلول»؟!
چه «دل پریش» و «ساده اندیش»اند،
آنان که در «تیرگی شب» و با «چیرگی غضب»،
بر «آواز خروس ها» و «سوز و گداز فانوس ها» می افزایند،
و «سگان نگهبان» و «افراد پاسبان» را بیدار می دارند،
تا در شهر از «اموال» و «مال و منال» پاس دارند؛
امّا غافل از آن که«دزدان ناس» و «عاملان اختلاس»،
در «روشنایی روز» با «دلارایی مرموز»،
با توسُّل به «نشانی خدا»، به «مهمانی کدخدا» می روند!
آن جا که «فساد،نهادینه» و «بیداد،بی هزینه» می شود،
آن که «بدونِ اجازات»،«مُجازات» می شود،
«افشاگرِ اختلاس» است ،نه «غارتگرِ ناس» .
این جا نه تنها «دُزد»،«دستمُزد» دارد،
که حتی دادنِ «جایزه» را نیز «جایز» می دانند!
در این جا با «مسئول،کار» می کنند و با «معلول،پیکار».
باید اصلاح را از «نهاد» آغاز کرد،نه از «افراد»؛
زیرا آنان «لول»اند و اینان،«معلول»!
#شفیعی_مطهر
-------------------------------------
لول: سرمست،بی شرم،بی حیا
اجازات: اجازه ها،جمع اجازه
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1395)
«کانونِ قدرت» و «قانونِ نظارت»!
هر «کانونِ قُدرت»،«به نُدرت»
به «فساد نمی گراید» و «باب بیداد را نمی گشاید»!
کانون قدرت باید «خیاراتی معدود» و «اختیاراتی محدود» داشته باشد.
او نه «اُلگو»،که باید «پاسخگو» باشد.
قدرت باید با «میثاقی ریشه ای» همۀ امورش در «اتاقی شیشه ای»،
برای «اصحاب رسانه» و «ارباب سامانه»
و نیز برای مردم چون «رایت»،«قابل رویت» باشد.
«سیاست» با «قداست» نمی سازد!
هر کس با هر «لباسی»،«کارِ سیاسی» می کند،
باید خود را در برابر مردم،«خاکسار» و «خدمتگزار» بداند.
قدرت نباید در «حصار هیچ انحصار» و در «گزار هیچ کارگزار» باشد
قدرت باید همۀ مردم را در «قبالِ گفتارش» و «وبال رفتارش»،
«پُرسشگرِ سلیم» بداند،نه «پرستشگرِ تسلیم»!
قدرتِ «خودانگیخته» و «افسارگسیخته»،
خود را به «جنون» و دنیا را به «خاک و خون» می کشد.
تمرکُزِ قدرت از هر انسان هر چند «علّامه»،یک «خودکامه» می سازد؛
هر جامعه بخواهد «جاودانه بپاید» باید تمرکز قدرت را «عالمانه بزداید».
هر «کانونِ قدرت» باید زیرِ ذرّه بینِ «قانون نظارت» باشد!
#شفیعی_مطهر
------------------------------
خیار: اختیار،اقدام به کاری با میل خود
میثاق: عهد،پیمان
رایت: پرچم،عَلَم،بیرق
انگیخته: تحریک شده،وادارشده،(خودانگیخته: خودسر،غیرپاسخگو)
گزار: طرح و نقشه
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1394)
«اسیرِ سار» و «امیرِ سوار»!
من «خودکامه ای وِرّاج» را دیدم نشسته بر کنارۀ «دریایی موّاج»!
در سایه سارِ «بُرجی پر از ذخایر» و در کنارش «دُرجی از جواهر».
جواهراتی که هر «دانه اش خراج ولایتی» بود و هر «دُردانه اش تاراج ایالتی» .
او یکایک «سکّه های زرّین» و «سبیکه های سیمین» را
با «مُباهات» از «صندوقچۀ جواهرات» برمی داشت
و به درون دریا «می انداخت»
و با عربده ای مستانه دستی بر طبل شکم «می نواخت»!
او «صدای قُلُپ قُلُپ را می شنید» و با «هر دو لُپ می خندید».
او به گونه ای «از تهِ دل می خندید» و «بر روی گِل می رقصید»،
که گویی از «وَجد» به «وجود» آمده است!
او بر سرِ «گنجِ بی رنج» نشسته بود!
گنجینه ای که در هر «دُردانۀ گنج»،صدها«نشانۀ رنج» فریادگر بود،
رنج «مردُمی مسکین» که کمرشان زیر بار «تورُِّمی سنگین» می شکست!
خودکامه در فکرِ «کامۀ یارۀ خویش» بود،نه «جامۀ پارۀ درویش».
خودکامه «شادمانه می زیست» فارغ از آن که ملّتی «اندوهگنانه می گریست»!
از «کاخ،قاه قاهِ دم به دم» به گوش می رسید و از «کوخ،آه آهِ دمادم»!
آن جا «غریوِ شادی» بود و «ریوِ شیّادی»،
ولی این جا «زار زیستن» بود و «نزار گریستن»!
برای این ملّت ها تنها «راهِ رهایی»،«پگاهِ آگاهی» است!
تا اینان «ستم پذیر»اند،آنان نیز «سختگیر»اند!
و تا اینان «اسیرِ سار»اند،آنان نیز «امیرِ سوار»اند!
#شفیعی_مطهر
--------------------------------------
وِرّاج: پرحرف پُگو،بیهوده گو
دُرج: صندوقچه،جعبه کوچک جواهرات
سبیکه: نقره گداخته، تکه سیم یا زر
قُلُپ قُلُپ: صدای جوشیدن آب
وَجد: شوق و ذوق، خوشی، شیفتگی
لُپ: توی دهان،دو طرف دهان،زیر گونه ها
کامه: کام،مراد،آرزو،مقصود
یاره: دستبند زرین
غریو: فریاد، خروش، بانگ بلند،فریاد خشم
ریو:مکر ،حیله، فریب،نیرنگ
سار: رنج،آزار،محنت،درد،رنجور
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1393)
«قانون هستی» و «آزمون اَلَستی»!
دریا با همۀ «زیبایی ها» و «فریبایی ها»،
می تواند با «من»،بزرگ ترین «دُشمن» باشد،
اگر با «شنا»،«آشنا» نباشم.
و نیز همین «دریای موّاج» می تواند مرا بر روی «دست های امواج»،
از «تیرۀ تلف» تا «جزیرۀ هدف» برساند،
اگر «گُفتاوَردِ زبانش را بدانم» و «نبرد با طغیانش را بتوانم».
در جهان آفرینش باید «طینت را نخُست شناخت»
و سپس «طبیعت را دُرُست ساخت».
طبیعت ،«زبانی ویژه» و «بیانی آویژه» دارد.
کسی که این «زبان را بشناسد» از «حرمان نمی هراسد».
بیاییم «قانون هستی را بیاموزیم» تا در «آزمون اَلَستی نسوزیم»!
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
اَلَست: روز ازل،زمان بی آغاز
تیره:تاریک،به رنگ ذغال یا خاکستر
آویژه:ویژه،خاص،خالص
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1392)
❣️«آزمون بینش» در «قانون آفرینش»
در «جهان هستی» و در «راژمان اَلَستی»،
این «آزمون بینش» در «قانون آفرینش» تبلور دارد ،
که هر انسان هر «هدفِ عالی» مُبتنی بر «شرفِ متعالی» را
از «ژرفای دل» و با «صفای کامل» باور داشته باشد،
و بدان «عشق ورزد» و بر این باور «دلش نلرزد»،
آن هدف نیز او را «درمی یابد» و به سویَش «می شتابد».
«ارادۀ نستوه» می تواند هستی را به «ستوه» آورَد.
در رویارویی با «کوهِ سختی ها» و «انبوهِ شوربختی ها»،
هر کس در عرصۀ «ارزندگی ببازد»،
ناگزیر باید عمری را با «سرافکندگی بسازد».
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
راژمان: نظام،سیستم،دستگاه
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1391)
«آموزش پیشه» یا «پرورش اندیشه»؟!
در جهان در«عرصۀ دانش» و «صحنۀ بینش» ،
«درکِ تحلیلی»،بهترین «مدرکِ تحصیلی» است.
برای هیچ «علّامه ای»،هیچ «دانشنامه ای»،
«والاتر» و «گرانبهاتر»
از «کمالِ انسانیّت» و «سگالِ عقلانیّت» نیست.
همۀ «ابزارهای کشتارِ جمعی» و «جنگ افزارهای قلع و قمعی» را،
«دانشمندان دادگریز» و «ورجاوندانِ بیدادانگیز» ساخته اند.
بیاییم از هر «دبستان»،یک «ادبستان» بسازیم
و پیش از «آموزش پیشه» به «پرورش اندیشه» پردازیم!
خطرناک ترین انسان کسی است که «فهمی کم» و «اعتقادی مُحکم» دارد!
#شفیعی_مطهر
----------------------------------
سگال:اندیشه،فکر
قلع و قمع: ریشه کن ساختن و برانداختن
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
|
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1389)
«شکستن سکوت»و «رستن از بند طاغوت»
من در «بوستان دهر» و در میان «دوستان این شهر»،
چه بسیار «سروهای ناز» و «نخل های سرفراز» را دیدم،
که در زیر «سقف های کوتاه زور» و «سقیفه های جانکاه تزویر»،
«سرهایشان خمیده» و «تن هایشان تکیده» است.
«دهان ها بسته» و «قلم ها شکسته»،
گویی «گردی از گورستان» با «شگردی از دستان»،
بر سر و روی این «دار و دیار پاشیده» و روح و روان هر«یارِ عَیّار را خراشیده»اند!
«سکوت مرگبار» این «برهوت بی بار» را در برگرفته
نه «ندایی از نایی» برمی خیزد و نه «نوایی از بینوایی»!
«فریادها،خاموش» و «یادها،فراموش»!
«زورمدار از سایه اش» می ترسد و «زردار از همسایه اش»!
در این جا «حنجره ای باید»،تا «پنجره ای را بگشاید»
و با «شکستن سکوت»،«رستن از بند طاغوت» را فریاد کند.
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
سروناز :سرود نورسته و خوش نما،نوعی سرو محخروطی شکل و زیبا
سقیفه :سایبان، صفه پوشیده
تکیده: لاغر،ضعیف،باریک
دستان: مکر،حیله،تزویر
عَیّار: زرنگ،مرد چالاک و دلیر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1388)
«کانِ زر» و «مکانِ گوهر»
من در «جهانی سترگ»،«انسانی بزرگ» را دیدم،
که در «جهان بشری» و «راژمان اندیشوری»،
می تواند «گره های کور را بگشاید» و «گریوه های دور را بپیماید».
او «همه چیز را نمی داند»،ولی «تَمییز را می تواند».
وجود او «کانِ زر» است و «مکانِ گوهر»
و رسیدنِ به هر «مکان» برایش «امکان» دارد.
او «آزاده ای بشکوه» است و «اراده ای چون کوه» دارد.
او با هر «بُن بست می ستیزد» و پس از هر «شکست برمی خیزد».
اگر می خواهی او را «بشناسی» و از شناختش «نمی هراسی»،
کافی است در هیچ «گزینه»،جز «آیینه» ننگری!
#شفیعی_مطهر
-----------------------------------
کان: معدن
گریوه: گردنه،پشته
راژمان:سیستم،نظام،دستگاه،رژیم
تمییز: بازشناسی چیزها از همدیگر،هوش و فراست
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
هر پگاه نو با یک نگاه نو
#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1389)
«شکستن سکوت»و «رستن از بند طاغوت»
من در «بوستان دهر» و در میان «دوستان این شهر»،
چه بسیار «سروهای ناز» و «نخل های سرفراز» را دیدم،
که در زیر «سقف های کوتاه زور» و «سقیفه های جانکاه تزویر»،
«سرهایشان خمیده» و «تن هایشان تکیده» است.
«دهان ها بسته» و «قلم ها شکسته»،
گویی «گردی از گورستان» با «شگردی از دستان»،
بر سر و روی این «دار و دیار پاشیده» و روح و روان هر«یارِ عَیّار را خراشیده»اند!
«سکوت مرگبار» این «برهوت بی بار» را در برگرفته
نه «ندایی از نایی» برمی خیزد و نه «نوایی از بینوایی»!
«فریادها،خاموش» و «یادها،فراموش»!
«زورمدار از سایه اش» می ترسد و «زردار از همسایه اش»!
در این جا «حنجره ای باید»،تا «پنجره ای را بگشاید»
و با «شکستن سکوت»،«رستن از بند طاغوت» را فریاد کند.
#شفیعی_مطهر
------------------------------------
سروناز :سرود نورسته و خوش نما،نوعی سرو محخروطی شکل و زیبا
سقیفه :سایبان، صفه پوشیده
تکیده: لاغر،ضعیف،باریک
دستان: مکر،حیله،تزویر
عَیّار: زرنگ،مرد چالاک و دلیر
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب
به وبلاگ من خوش آمدید با جور و جمود و جهل بايد جنگيد تا پاك شود جهان از اين هرسه پليد يا ريشه هر سه را ببايد خشكاند يا پاك به خون خويش بايد غلتيد (شفيعي مطهر(
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
وب نامه شفیعی
مطهر و
آدرس
modara.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.