#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 454) 

« لال گفتن » و « زلال شکفتن »!

من در « بازار بزُرگ زندگی » و « ساختار ستُرگ ارزَندگی » 

  « کالایی ارزان تر از لبخند » و « نوایی گران تر از نیوَند » ندیدم.   

لبخند پنجره ای است گشوده به « باغ ریاحین رحمت » و « چراغ زرّین مرحمت »!

لبخند زبانی برای « لال گفتن » است و بیانی برای « زلال شکفتن »! 

با پر و بال لبخند می توان از « شوخه شور » به بلندای « شاخه شعور » پرواز کرد.

لبخند،« کلید بهشت » است و « امید به سرنوشت ».

مبادا که با « پندار پلید » این « گُلزار امید » را « بفرساییم»

و « گُلِ لبخَند » را با « گِلِ تَلخَند » « بیالاییم»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

نوا : اسباب معاش، خوراک و توشه ،سروسامان

نیوند : فهم و ادراک

شوخ(شوخه): چرک

شور :آشوب،غوغا و فریاد،فتنه،هیجان و آشفتگی

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(453)  

 « قَدر شناسی» و « غَدر هراسی »  ! 

من « گُواهی » « صادق تر از آب » 

و « نگاهی » « عاشق تر از آفتاب » ندیدم. 

آب ،« سیمینه ای صاف » و « آیینه ای شفّاف » است 

که واقعيت ها را « مي نماید» 

و آفتاب براي همه « پديده هاي دَیجور » ،

« شعر نور و سرور » « مي سراید».  

آب و آفتاب « نمودهایی مُنوّر » و « نمادهایی روشنگر»ند،

که جز « حقیقت را نمی جویند» و جز « واقعیت را نمی گویند»

من نه تنها « آب و آفتاب » که همه « آفریده های ربّ الارباب » را 

« بی کم و کاستی »،« آیه های راستی » یافتم؛

اما تنها موجودی که می تواند « حقایق را وارونه » 

و « دقایق را واژگونه » نشان دهد،انسان است!

انسان می تواند « عالی ترین نبوغ » و « خیالی ترین دروغ » را تجلّی بخشد!

زهی افسوس برای کسی که خود را « قَدر نشناسد» و از« غَدر نهراسد » !

#شفیعی_مطهر

----------------------------

می نماید : نشان می دهد

 دقایق : نکات دقیق،نکته های باریک،امور غامض

 غَدر : خیانت، بی وفایی، مکر و فریب

از غَدر نهراسد: از خیانت و فریبکاری نپرهیزد

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 451) 

هر که « ژرف تر »،« کم حرف تر »!

من « بزُرگ ترین بیماری » و « ستُرگ ترین شرمساری » را 

برای « جوان پرشور » و « انسان مغرور » در این دیدم 

که نه « سوادِ گُفتن » داشته باشد و نه « استعدادِ شنُفتن ». 

« آفرینشگر بشر » و « گزینشگر خیر و شر »

به انسان دو « گوش شنوا » داد و یک « زبان گویا »!

یعنی « بیشتر بشنود » و « کمتر بگوید»

و چون « دانای خموش » « سراپای گوش » باشد! 

که هر کس « برازنده تر »،« شنونده تر »!

و هر کس « ژَرف تر »،« کم حَرف تر »

هنرِ گوش،شنیدن « گفتار سکوت » است،نه « انفجار باروت»!

#شفیعی_مطهر

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(450) 

باروری باورها

من زندانیان را دیدم با « حیله های حِرمان »، 

ولی در پشت « میله های زندان » . 

من آنان را « کنجکاوانه نگریستم » و « غمگنانه گریستم »!

اما آنان مرا «رِندانه دیدند» و « شادمانه خندیدند». 

...و من درماندم که آیا زندان آن سوی میله هاست یا این سوی آن؟! 

زندان هر « وجود زنده » و « موجود برازنده » 

جایی است که در آن « فریادهای خُفته » و «استعدادهای نهفته» را 

بتواند « آزادانه عیان سازد» و «بی بهانه بیان آغازد»!

جامعه آزاد،جامعه ای است که در آن « داور » ها « دادور » باشند و

« باور » ها ، « بارور »!

و انسان آزاد کسی است که بتواند با موازین منطقی نظرِ « داور » را « باور »

و « باور» های خود را « بارور » کند!

#شفیعی_مطهر

 -----------------------------------

دادور : دادگر، عادل

حیله: قدرت و توانایی،(در فارسی به معنی مکر و فریب)

حِرمان: بازداشتن،بی روزی،نومیدی

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(449)   

« رمز رفعت » و « راز موفّقيّت » 

من « رمز رفعت » و « راز موفّقيّت » در زندگی را ، 

نه « داشتن امکانات » و « انباشتن ثمرات » دیدم ، 

بل که « مکانت در بی مکانی » و « مُکنت در بی امکانی » را  

بهترین « نُقطه قُوّت » و برترین « نُکته قُدرت » یافتم .   

هنر انسان تلاشگر « آبادی در کویر مرارت » و « آزادی از زنجیر اسارت »است!

تجلّی تلاش در شناکردن در جهت « خلاف رود » « به سوی صعود»است،

و گرنه هر« پَرِ کاه بی افاده » و هر « هرزه گیاه بی استفاده » ،

هر « ماهی مُرده » و هر « گیاهی پژمُرده »

همسوی « جریان آب » به سوی « هرزاب » می روند!  

#شفیعی_مطهر

--------------------------

مکانت: پایگاه، منزلت،مقام

مُکنت: قدرت، توانایی، نیرو، توانگری

نُکته: نقطه سیاه در روی چیزی سفید یا نقطه سفید بر روی یک چیز سیاه،مسئله دقیق

مرارت: تلخی،سختی، مشقّت

صعود: بالارفتن،برآمدن،برشدن

افاده: فایده دادن،فایده رساندن،(در فارسی به معنی تکبّر و خودبینی)  

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 448) 

« عصر سنگ » و « مردم بی فرهنگ »!

من « آدمیان دیرین » و « انسان هاي نُخُستين » را ديدم 

كه « از جفا مي خروشيدند »

و تنها « براي بقا مي كوشيدند» .

...و چه « شباهتی شگفت آور» و « مشابهتی جلوه گر » ديدم 

بين « انسان های عصر سنگ » و « مردمان بی فرهنگ »!

 انسان هاي زیر« ستم و استبداد» و مردم تحت « بیداد و انقیاد » 

گر چه در دوران پسامدرن هزاره سوم زندگی می کنند؛

اما تا آن گاه که « بیداد را تحمّل » و با « استبداد تعامُل »می کنند،

همچنان در « فقر می زیَند » و « فقیر می زایند»! 

 آن چه توسعه و تحوّل می آفریند « نگاه نو » است،نه « پگاه نو »!

#شفیعی_مطهر

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 447) 

« داوری » و « دادوری »!

من تنها کسی را که دیدم همواره مرا « نُخُست » 

با دیدی « دُرُست »ارزیابی می کند، خَیّاطم است؛ 

زيرا هر بار پس از « تحقیق » و اندازه گرفتن « دقيق »، 

با « قیاس مناسب »برايم « لباس متناسب »مي دوزد ؛ 

اما ديگران با « خیالات پریشان » و بر « قامت گمان »  

با « احساسی از آمال » ،« لباسی از خیال » بر اندامم مي پوشانند.

ای کاش همه ما چون « خَیّاط » با دیدی « مُحتاط » 

پیش از هر« سازه » نخست « اندازه »می گرفتیم!

بیاییم پیش از هر « داوری » کمی « دادوری » کنیم! 

 #شفیعی_مطهر

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(446)  

« واپسین منزلگاه » و « آخرین پناهگاه »  

من در گورستانی « متروک » جمجمه ای را دیدم « مفلوک » ، 

هر چه برایش « گریستم » و بدان « نگريستم »، 

نفهميدم که این کاسه سر « خودكامه اي خطير » است يا « بينوايي فقير»؟ 

بنابراین دانستم که « واپسین منزلگاه » و « آخرین پناهگاه » 

برای هر « شاه و فقیر » و هر « صغیر و کبیر » ،

هر « زشت و زیبا » و هر « پارسا و پریسا »همین جاست!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

جمجمه : استخوان سر،کاسه سر

 پارسا :پرهیزگار،پاکدامن،زاهد

پریسا : افسونگر

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(445)  

«شوق رهایی» از « طوق مینایی»

من ماهيي را ديدم « زندانی تُنگ » 

که با « زبانی گُنگ » سرود رهایی را می سرود!

او با وجود « بینوایی » به هر « بهايي »، 

با « کمال تنهايي » « مي کوشید»

و « زلال رهايي » را « مي نوشید ».  

  «شوق رهایی» از این « طوق مینایی»لحظه ای او را آرام نمی گذاشت.

بیچاره هر لحظه با « سرگردانی می رمید»، 

ولی « آنی نمی آرمید »!

بنابراین دانستم هیچ « زندانی اسیر » و « قربانی تحقیر »

هر چند خود را « بیچاره » و زندانبان را « پتیاره » ببیند ،

نمی تواند امید رهایی از « کف » بنهد و از « هدف» بازماند !

نباید هیچ گاه شوق رهایی را « فراموش » کند

و چراغ امید در دلش « خاموش » شود.

#شفیعی_مطهر

------------------------

رمیدن : رم کردن،ترسیدن و گریختن

پتیاره: زشت و مهیب،بدکار ،اهریمنی،اهریمنی که در پی آزار مردم یا تباه ساختن چیزهای خوب و آثار نیکوست 

طوق: گردنبند،حلقه،وسیله اسارت

مینا : آبگینه،شیشه،تُنگ شیشه ای

شما را چشم در راهم در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(444) 

« جوان مُوَلِّد » یا « انسان مُقَلِّد »! 

من زمان را چون موم « نرم و مطیع »

و چون پهنه آسمان « گرم و وسيع » دیدم 

در دست های کسانی که « ژرف می نگرند » و « شگرف می اندیشند»....

و چه بسیار « افراد واداده » و « آحاد بی اراده » را دیدم 

چون « موم، نرم و تسلیم » و چون « سَموم، گرم و سقیم »

که در « چنبره زمان، اسیر» و در « گردونه زمین، زمينگير » بودند.

زمان در چیره و چنبره « جوان های مُوَلِّد » است، 

نه « انسان های مُقَلِّد »! 

#شفیعی_مطهر

--------------------------

شگرف: عجیب،طُرفه،نیکو و خوش آیند،کمیاب و بی نظر در خوبی و زیبایی

واداده: شُل،ول شده

سَموم: باد گرم،باد زهرآگین ،باد خفقان آور

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(442)   

« حصار مودّت » و « سایه سار محبّت »

من درخت را « نماد بزرگواری » و « نمود نیک انگاری » دیدم؛

زيرا حتّي به تَبَر - دشمن بزرگ خود -« تكيه گاه »

و در سايه سار لطف خود « پناه » مي دهد. 

درخت را « سنگش می زنند » و « دَنگش می افکنند»

اما او « نیوه سنگ » را با « میوه آذرنگ » پاسخ می دهد!

بیاییم چون درخت در برابر « آفتاب تموز سختی ها» 

و « اضطراب جانسوز بدبختی ها»

همه را در « حصار مودّت » و « سایه سار محبّت » خود پناه دهیم.

#شفیعی_مطهر

------------------------- 

دَنگ :آلت شالی کوبی

نیوه: خروش

آذرنگ: آتش رنگ،روشن

تموز: تابستان ،موسم گرما،در عربی ماه هفتم

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(440)  

« خطوط زندگی » و « سقوط ارزندگی »

من در نوشتن « مشق زندگی » و « سرمشق ارزندگی » 

هرگاه احساس کردم که به « آخر خط » و « بستر شط » رسیده ام، 

همان جا نقطه اي « گذاشتم » و « گذشتم » 

و به سر خط بعد« برگشتم ».  

زیرا نه « خطوط زندگی » « نُقطه پایان » دارد  

و نه « سقوط ارزندگی » ، « سُلطه زمان »!   

#شفیعی_مطهر

------------------------

شط: کرانه رود،رود بزرگ

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(439)  

« ساز شکسته » و « آواز دلخسته »!

من« افراد دل شكسته » و « اوتاد از دنیا وارسته » را 

تنها كساني ديدم كه شيطان را « شكستند» 

و قید و بندهای وابستگی را « از هم گسستند».

 شيطان هميشه در رویارویی با « دل شكستگان دلسوخته » 

و « وارستگان لب دوخته » است 

که نه تنها « شکست »،که به « بن بست »می خورد.

دل ،سازی است که چون « شکست » و از هستی « رَست »،

« بیشتر می نازد » و « بهتر می نوازد».

#شفیعی_مطهر  

----------------------------------

اوتاد: پیشوایان و بزرگان طریقت ،عارفان،پارسایان

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(438) 

 نماز ،« لال گفتن » و « زلال شکفتن »

من نماز را پنجره اي ديدم گشوده از  « آخور آشیانه » به « آخرت جاودانه » . 

نماز ،« خروش دریای درون » است در « گوش دنیای بیرون ».

نماز ،« فریاد رهایی وجود » است از « انقیاد وضع موجود »؛

نماز ،« رهایی از زمین » است و « تنهایی در زمان ».

نماز، ناله « زندانی خاک » است در فراق « آژمانی افلاک ».

نماز،« شعر بلند رهایی » است از « قفس نژند تنهایی ». 

نماز،« شکوفایی شوق پرواز » است به سوی « ملکوت راز ».

نماز ،« لال گفتن » است و « زلال شکفتن ».

نماز،پلی از « رنگین کمان تابناک » است افراشته « از خاک تا افلاک ».

نماز،پرواز از « شوخه شور » است بر بلندای« شاخه شعور ».

نماز،« شعله شوق جنان » است از « آتشفشان جان ».

نماز،پیوستن « قطره ها به دریا»است و اتّصال « ذرّه ها به بی انتها ».

نماز،« روزنه ای به خَلوَتِ خورشید » است و « پنجره ای به جَلوَتِ نور اُمید ».

نماز،« تجلّی روح تنها » است و « تسلّی قلب ناشکیبا ».

نماز،پنجره ای است از « بَرَهوت تنهایی» به « مَلکوت خدایی ».

نماز،« پشت پازدن به دنیا»است و « دست افشاندن از مافیها ».

نماز،« بریدن بندهای زمینی » است و « پیوندهای زمانی ».

نماز،« گسستن از زمین » است و « پیوستن به آسمان ».

نماز،« دل » کندن از « گِل » است و « آکندن جان از ایمان ».

نماز،سفر از « صحرای سرد سراب » است به « سرزمین آب و آفتاب ».

نماز،گریز از « فضای حُباب » است به « هوای احباب ».

نماز،« دل بریدن از موج » است و « جان دیدن از اوج ».

نماز،« تنفّس در هوای عطرآگین لاهوتی » است 

و « تقدّس در فضای مشگین ملکوتی ».

نماز،« نوشیدن جرعه ای از زلال نور » است و « پوشیدن جُبّه ای از ثیاب سرور ».

نماز،« کلید بهشت » است و « امید به سرنوشت ».

نماز،« ستون دین » است و « استوانه آیین ».

نماز،« گسستن طوق علایق » است و « پیوستن به شوق شقایق  ».

نماز،« غرال غزل آفرینش » است و « جمال جمیل بینش ».

نماز،« سلم و سلام » است و « پرچم اسلام ».

نماز،« شکفتن اندیشه » است و « سبزشدن از ریشه ».

نماز،« صعود بر قُلّه عرفان » است و « ورود به قلعه ایمان ».

نماز،« والاترین یاد » است و « بالاترین فریاد ».

نماز، « بازوی آمال » است و « ترازوی اعمال ».

نماز،« سراج ایمان » است و « معراج مومن ».

نماز، « مایه آرامش قلوب » است و « سرمایه وصال محبوب ».

نماز،« نسیم رحمت » است و « تسنیم مرحمت ».

نماز،« تندیس نمادین پرواز » است و « پردیس پر از ریاحین راز ». 

نماز ،« زدودن زنگارهای تعلُّق » است و « گسستن زنجیرهای تملُّق ».

...و نماز ، « سازنده نور » است و « بازدارنده از فجور ».

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------------------------------- 

آژمان : بی زمان

نژند: اندوهگین،افسرده،پزمرده،سرگشته،خشمگین

شوخ (شوخه ): چرک،چرک بدن و لباس

جُبّه : جامه گشاد و بلند که روی جامه های دیگر بر تن کنند

ثیاب : جامه ها ،لباس ها

تسنیم : نام چشمه ای در بهشت

پردیس :باغ،بستان،فردوس

حضورتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(437)  

« بُت عیان » و « بُتواره پنهان »! 

من « بزُرگ ترین بُت شکن » و « ستُرگ ترین فروتن » را کسی دیدم 

که نخست رشته های خودپرستی را « گسست » 

و بُتِ درون خود را « شکست »!

« بُتِ درون » و این « بُتواره مکنون » 

از همه بُت ها « لَخت تر » و شكستنش « سَخت تر » است. 

بُت بیرون با « ضَربِه تَبَر» می شکند

و بُت درون با « حَربِه باور »!

آن « عیان » است و این ، « پنهان »! 

 « بت شکنی » چه « وار » است 

و « خودشکنی » چه « دُشوار »!

#شفیعی_مطهر

------------------------

بُتواره: همانند بُت،بُت مانند

مَکنون: پوشیده و پنهان

لَخت :تکّه،پاره

حربه : سلاح،آلت جنگ،جنگ افزار

 وار : عادت،رسم،آیین،طرز،روش،آسان

 مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(435)

 « چاپلوسی » و « دست بوسی »! 

من در این شهرِ « سیراب » از « سراب »

بسیاری از « شهروندان کوشا » و « نیرومندان پویا » را دیدم 

که عمری « می دویدند»؛ اما « به جايي نمي رسيدند»؛ 

ولي معمولا كساني « به قدرت مي رسيدند » كه « به نُدرت مي دويدند»!! 

در دیاری که « چاپلوسی » « بُرش » دارد و « دست بوسی »،« ارزش »،

 دیگر نه « شایستگی، بازار » دارد و نه « بایستگی،خریدار »!

 « نخبگان، خون جگر » می خورند و « پخمگان، میِ گُلگون ساغر »! 

اینان « شایگانی قَدر » اند و آنان « قربانی غَدر »!

#شفیعی_مطهر

-------------------

 پخمه : کودن،کندفهم،کم هوش،کم عقل

ساغَر : پیاله شراب،جام

شایگان : سزاوار،شایسته،لایق،درخور

قَدر : حرمت و وقار(در اینجا)

غَدر : خیانت،بی وفایی،مکر و فریب،پیمان شکنی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(434)  

« بهار شکوفایی » و « روزگار رهایی » !

من در این « دَیر و دیار » و در این « عصر و روزگار»

کسانی را دیدم که همه « شکوه شخصیّت » شان و « انبوه هویّت » شان 

نه در « احساس و تفکُّر » که در « لباس و تظاهُر »خلاصه می شد. 

در منطق اینان این سروده سعدی نه « تعریف »،

که این گونه « تحریف »  می شود:

تن آدمی شریف است به جان آدمیت؟!

نه ! همین لباس زیباست نشان آدمیت!

 اینان در « بهار شکوفایی » و « روزگار رهایی »

نه « ذوق گفتن » دارند و نه « شوق شکفتن »!

بل که « سر بر زیر » دارند و « پای در قیر»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

دَیر : صومعه،آتشکده،عبادتگاه

دیار: شهر و قبیله،خانه ها

انبوه: پیچیده و درهم،بسیار

تحریف: کج کردن،تغییر و تبدیل سخن کسی از حالت اصلی خود

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(433)

« قانون طاغوت » یا « تار عنكبوت »!

من قانون « روزگار طاغوت » را چونان « تار عنكبوت » دیدم 

كه اگر « چيزی كوچك » یا « پشیزی اندک » در آن بيفتد، 

« گرفتار تار » و « اسیر این حصار »خواهد شد، 

ولي اگر « چیزی بزرگ » و « پرویزی ستُرگ » در آن بيفتد، 

آن « تار را پاره » و آن « تور را چاره »خواهد كرد. 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

طاغوت: متعدی،سرکش،هر معبودی جز خدا،بت،صنم

پشیز : پولک،فلس،پول خُرد فلزی کم ارزش،پول سیاه

پرویز :پیروز،مظفّر،فاتح

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(432) 

« کانون قدرت » یا« قانون بشریت » ؟!

من شهریارانی را دیدم که « زبان » شان،« زبون » بود،

ولی « بیان »شان،« قانون »!

خود را « اشرف » و مردم را « مکلّف » می دانستند.

در حالی که كامل‏ ترين حكومت، حکومتی است 

که در آن « قانون بشریت » به جای « کانون قدرت » 

« شایگان بماند » و « فرمان براند ».

همواره باید آن که سخن آخر را می گوید، 

« مفاد قانونی » باشد،نه « ارشاد همایونی »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

زبون : بیچاره،ناتوان،عاجز،خوار،زیردست

شایگان: شایسته و سزاوار لایق درخور

مفاد : معنی، مفهوم

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(431)

پول « ابزار مبادله »یا « عیار مجادله »؟! 

من افرادي را ديدم كه با پول نه « كارسازي »،که « بازي » مي كنند. 

اينان نه به « خاصيت وجودي »، 

که تنها به رقم « صفرهاي موجودي » مي انديشند .

پول « ابزار مبادله »است،نه « عیار مجادله »!

پول « وسیله رفاه » است،نه « حیله گناه »!

پول ،نه « قُلّه هدف » ، که « حُلّه شرف »است.

با آن هم می توان « مدینه فاضله » ساخت و هم « مزبله نازله »!

این نوع « نگریستن » است که  « چگونه زیستن » را رقم می زند!

#شفیعی_مطهر

--------------------------

حُلّه : جامه، لباس نو، جامه بلند که بدت را بپوشاند

مزبله: جای ریختن خاکروبه و سرگین

نازله: فرودآینده،پایین رونده،پایین رو

  گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(430)  

در هر « سَری »،« سِرّی » است!

 من جابه جایی « یک کوه »

و تغییر مسیر یک « رود بشکوه » را 

آسان تر دیدم از « تغییر شخصیت » و « تاثیر تربیت »

بر انسانی که شخصیتش « شکل پذیرفته »، 

اما یک گل از گلزار استعدادهایش هنوز « نشکفته » . 

  در هر « سَری »،« سِرّی » است 

و در هر « سِرّی »،« سُروری »!

باید « دُرجِ اسرار را شناخت » 

و « بُرجِ افکار را ساخت »!

 « تربیت » از « هنگام ولادت » آغاز می شود،

نه تنها « ایّام عبادت »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

دُرج : صندوقچه،جعبه کوچک جواهرات و زینت آلات یا عطریات

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(429) 

« زندگان رجیم » و « مُردگان فهیم »!

من بسیاری از « کودکان زیرک » و « نونهالان کوچک » را دیدم 

که به آنان می گفتند: بچه است، نمی فهمد!

وقتی نوجوان هم شد، می گفتند: نوجوان است، نمی فهمد!

وقتی جوان شد، گفتند: جوان و خام است، نمی فهمد! 

وقتی بزرگ شد، گفتند: دارد پیر می شود، نمی فهمد ...

وقتی هم پیر شد، گفتند: پیر است، حالیش نیست، نمی فهمد! 

فقط وقتی مُرد،آمدند و بر سَرِ گورش گفتند: 

عجب انسان فهمیده ای بود!! 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------- 

رجیم : رانده شده،نفرین شده،ملعون

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(428) 

« فرزانگی »یا« ديوانگي»؟

من « سیمای شيطان » را در « منتهای عصیان » ديدم . 

از او پرسيدم: بهترين لحظه تسلّط تو بر انسان ها چه هنگامي است؟

 گفت: آن گاه كه شخصیتش به سبُکیِ« برگِ كاه » است و « گلبرگِ گیاه  »؛

آن گاه که « درگیر حراج حیا و حُجب » است و « اسير امواج عُجب »!

آنجا که « خودخواهی فرمان می راند»،

« تباهی را بر تخت طغیان می نشاند»!

 جايي كه « فرزانگی به كار نايد »،« ديوانگي بايد».  

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

حُجب : شرم ،حیا

عُجب :خودبینی، خودپسندی ،کبر و گردنکشی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(427) 

« والاترين تعبير »،« بالاترين تغيير »است!

من در « درازای زمان » و « پهنای زمین »، 

راز و رمز همه « تحولّات شگرف » را در « تغييرات ژرف » ديدم،

در « تغيير باورها » و « پذيرش خطرها ».   

هماره « والاترين تعبير »،« بالاترين تغيير » است! 

 #شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(426)

 « رفتار شایگان »و « بهار جاودان » 

من آبشارانی را دیدم که از « بلندای کوه » 

« بی شکیب و باشکوه »،

  « از ستیغ، لطافت می بخشیدند »

و  « بی دریغ، طراوت می باریدند»؛

اما دنيايي را ديدم « پراکنده از خشكي ايمان » 

و « آكنده از خشونت انسان ».  

از « طبیعت جهان، گُل »می روید 

و از « خشونت انسان،گُلوله »!

از « نَفَسِ آن نسیم بهار » می وزد 

و از نَفسِ این جحیم آتشبار »!

بیاییم شیشه « خشم خواب » را در « چشم مُرداب » بشکنیم

و روی « زمین پاک » و « زمینه خاک » ،

با « رفتاری شایگان »، « بهاری جاودان » بیافرینیم! 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------

ستیغ: قُلّه کوه

جحیم: دوزخ،جهنم،آتش قوی و سخت،جای بسیار گرم

شایگان: شایسته و سزاوار ،لایق ؛درخور

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(424)  

« روی ریا » و « دُرِّ دریا » !

من زنانی را دیدم که خود را نه برای « همسر یگانه »،

که برای « مردان بیگانه »می آرایند ؛

اینان گویا بر این پندارند که « چشم مردان » 

تکامل یافته تر از « مغز زنان » است. 

نیز مردانی را دیدم که چون خود توان « احتجاب نگاه » را 

از « ارتکاب گناه » نداشتند،

از بانوان « حجاب موی » و « احتجاب روی » را انتظار داشتند!

نباید « دُرِّ دریا » را  به « روی ریا » « آلود »!

بل که باید « گزند گناه » را از « کمند نگاه »« زدود »

#شفیعی_مطهر

--------------------------

احتجاب : در حجاب شدن، در پرده شدن، پنهان شدن 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(423) 

عیب بزرگ انسان ها !

من در این « شَهرِ سُرب و سراب » 

و « دَهرِ نَقب و نقاب » دو چیز را هرگز ندیدم: 

 یکی « زنده خوب » و دیگری « مُرده بد »!!  

گویی عیب بزرگ انسان ها، زنده بودن آن هاست!!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

نَقب: سوراخ و راه باریک در زیرزمین

دهر: زمانه، عصر و زمان

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(422)  

« درک سایه ها » در « ترک مایه ها »است! 

من گاهی « غَور در سپیدی آیه ها » را 

در « شَور در سیاهی سایه ها » دیدم. 

سایه هایی که به دنبال آدم ها می دَوَند

و چون مورد تعقیب آنان قرار می گیرند، از برابرشان مي گريزند.  

گاهی « درک سایه ها » در « ترک مایه ها »است!

باید از این « گذشت » و به آن « بازگشت »!

#شفیعی_مطهر

------------------------------

غَور : فروشدن در امری، به دقت نگریستن و تفکّر کردن،کُنه چیزی

شَور: مشورت،کنگاش 

مایه : بنیاد هر چیزی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(421)  

« اسیران انقیاد » و « امیران فوق انتقاد »! 

 من هر دو گروه « اسیران انقیاد » 

و « امیران فوق انتقاد » را چون کسانی دیدم 

که « رامش را در قدرت » می جویند

و « آرامش را در سلطنت » .

آنان کسانی اند که « بستر آرامش را بر آب آویخته  »

و « خاکستر خواب را بر گرداب ریخته» اند. 

هیچ کس از « دیوِه قُدرت » نمی تواند « میوه محبّت » « بچیند»،

بل این «  ملیکه محبّت » است که می تواند « اریکه قدرت  »« بیافریند»!

اریکه ای که « آرایه اش محبوب » است و « پایه اش بر قلوب »! 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

انقیاد: خوار و رام شدن، گردن نهادن،فرمانبرداری

رامش: آرامش،آسودگی،فراغ

دیوه: کرم پیله،کرم ابریشم

ملیکه: پادشاه،صاحب ملک

اریکه : سریر، تخت پادشاهی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(420) 

« هوادار شیفته » يا « مخالف فریفته »؟!

من « خودکامگان خودخواه » را چونان « کرگدنی ناآگاه » دیدم 

که همه « جهان فراخ » را در « دو سوی شاخ » می بینند؛

تک شاخی که بر « زَبَرِ زنخدان » و در « برابر دیدگان »، 

بر « فراز پیشانی » چون « راز نشانی » روییده است.

اینان همه شهروندان را یا « سپید سرور » می بینند ،یا « سیاه دیجور » ، 

  همه مردم را یا « هوادار شیفته » مي دانند و يا « مخالف فریفته ».

در نگاه اینان « خردمند فکور » و « شهروند باشعور » وجود ندارد.

مُوافقان را « زلال » می خوانند و مُخالفان را در « ضلال »!

در نگاه خودکامه هر آن که نه « با من » است،پس « بر من » است

و هر که « بر من » است،« دشمن » است!

 #شفیعی_مطهر

-------------------------------

زنخدان : چانه

دیجور: تاریکی،تیره رنگ مایل به سیاهی

شیفته: عاشق ،دلباخته

فریفته: فریب خورده،گول خورده

زلال: آب صاف و گوارا،آب شیرین خوشگوار

ضلال: گمراهی

 با من : هودار من

بر من : مخالف من

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(419) 

دو « کالای کمیاب » و دو « سوال بی جواب »!

من هر « وجود زنده » و « موجود فرازنده » را دیدم، 

به دنیال یافتن « خانه ای امن » و « همخانه ای امین » بود....

و افسوس که در « زمانی سَتَروَن » و « زمینی ناایمَن » زندگی می کنیم، 

که « امانت » و « صداقت » 

دو « کالای کمیاب » و دو « سوال بی جواب » اند. 

 آری، زندگی را « امانتی باید » و « صداقتی شاید »، 

تا من « نگاهدار دلی باشم که از او بُردم »

و او « امانتدار مَشعَلی باشد که بدو سپُردم»!

و در « مَشی و مرام » و در « نام و فَرنام » ، 

« آن گونه باشیم که می نماییم »

یا « آن گونه بنماییم که هستیم »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

سَتَروَن : عقیم،نازا

باید : بایسته است

شاید : شایسته است

فَرنام : عنوان،لقب

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(418)  

از « خاکِستر نژندی » تا « بِستر توانمندي » 

من در سرزمين مالزي برج هاي دوقلو را « نماد عمران » 

و « نمود رشد شتابان » ديدم 

كه در ظرف ۲۲ سال با « کنگاش مدیران پیشاهنگ » 

و « تلاش مردم با فرهنگ »

از « خاکِستر نژندی »بر « بِستر توانمندي » بالیدند.

  اکنون نه تنها این « بنیاد بلند »، 

که « اقتصاد شکوهمند » آن كشور 

از « دل خاك »،« سر بر افلاك » برآورده اند. 

« مديران شايسته » و « مردم بایسته »

در اين مدت « كشور را آباد » و « مردم را آزاد »كرده اند. 

#شفیعی_مطهر

---------------------------

کنگاش : شور،مشورت

نژند : اندوهگین افسرده  پزمرده  سرگشته خشمگین

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(417)  

« اندیشه بر دار » و « تیشه بر دیوار » !

من امروزه دیوار بزرگ « چین » را 

بر پیرامون بخشی از آن « سرزمین » دیدم. 

اما مدیران امروز چین « تیشه را بر دیوار » زدند و « اندیشه را به دار »!

آنان، « آزاداندیشان را سركوب » 

و « دگرانديشان را مرعوب » كردند، 

اما به دور از « سیاست انقیاد » ،در « عرصه اقتصاد » 

توانستند براي يك و نيم ميليارد « دهان های باز »، 

« لقمه هاي كارساز » فراهم آورند. 

توسعه منشوری است با « ابعادی مُتعدِّد » و « بُنیادی متنوِّع ».

جهان چون خطّ و خال و چشم و ابروست

که هر چیزی به جای خویش نیکوست

همان گونه که « گام های هر وجود » 

و « اندام های هر موجود » باید هماهنگ رشد کنند،

توسعه نیز باید با « همه ظرفیّت و استعداد » در « همه ابعاد» ببالد .

 چین در « عرصه اقتصاد بالید »؛

اما در « صحنه داد » از « بیداد نالید »!

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(416)  

« رنگِ نیرنگ » با « اَنگِ فرهنگ »! 

من کورش بزرگ را دیدم ،اما نه « آرام بر بستر آژمانی  »

که « ناکام بر خاکستر نگرانی » !

« ایران را می نگریست » و « ایمان را می گریست »!

او « سیمای روزگاران را می دید» و « نوای تبه کاران را می شنید  » 

که « تَبَرِ ضلال دروغ » ، 

« پیکر نهال نبوغ »را درهم می شکند،

 « خواب سبز جنگل » با « سراب سیاه اَمَل » آشفته می شود!

و « اقیانوس نور، غَدر می بیند » و « فانوس کور بر صَدر می نشیند »! 

« رنگِ نیرنگ » با « اَنگِ فرهنگ » می کوشد،

تا « ملّتی بی ریشه » و « خالی از اندیشه » بسازد!

و از میهن « دشتی سَتَروَن  » و « چراگاه  اهریمن » بپردازد! 

 بهوش تا « اندیشه ها را پاس داریم »

و « اندیشمندان سپاس گزاریم»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------

آژمان: بی زمان

اَمَل: آرزو

غَدر: خیانت کردن، بی وفایی، نقض عهد، مکر و فریب

اَنگ : نشانی و علامتی که روی کالای تجاری می نویسند

سَتَروَن: نازا،نازاینده،عقیم

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(415)  

«زندگی بی ستیز»و«همزیستی مسالمت آمیز» 

من نوعي « چیستی دلاویز » و « همزيستي مسالمت آميز » ديدم 

بين « آدم هاي بي آزار » و « حيوانات وفادار ». 

با خود « انديشيدم » و این رفتارها را « سنجیدم »،

که چرا برخي آدميان نمي توانند در جوار همنوع خود 

« ثمین رامشی » و « چنين آرامشي » را بيابند؟

آیا انسان با انسان نمی تواند « همزیستی مسالمت آمیز »

و « زندگی بی گریز و ستیز » داشته باشد؟! 

#شفیعی_مطهر

 -------------------------------

ثمین : گرانبها،پُربها،قیمتی

رامش :آرامش،آسودگی ،فراغ و سکون

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(414) 

 « کابوسی غمّاز »و « عروسی پُرناز » ! 

من دنیا را چون « سایه ای دراز » و « همسایه ای طنّاز » دیدم 

که اگر او را دنبال کنی، « با تو می ستیزد » و « از تو مي گريزد »؛ 

ولي اگر از او بگريزي، « تو را دنبال » و « از تو استقبال » مي كند.  

دنیا « کابوسی غمّاز » است و « عروسی پُرناز » .

« ورجاوندان را می شکیبد »،ولی « آزمندان را می فریبد »!

دنیا به مثال سایه همراه شماست

فرّار بود گرش تو دنبال کنی

امّا چو ز نزد او گریزان گردی

دنبال کند تو گر اهمال کنی

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

طنّاز: فسوس کننده،شوخ و پُرناز،،مسخره کننده

ناز: فخر ،عشوه ،کرشمه  

کابوس: حالت اختناق و سنگینی که گاهی در خواب به انسان دست می دهد و خیال می کند چیزی سنگین بر سینه اش فشار می آورد و نمی تواند تکان بخورد

غمّاز : غمزه کنندهاشاره کننده با چشم و ابرو

ورجاوند : بلندپایه،ارجمند،برازنده،نیرومند 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(413) 

« پاسدار عزّت » و « معمار ذلّت »

من كساني را ديدم كه از « قُلّه بلند دماوند» 

و « چکاد شکوهمند سهند» افتادند، 

اما از جاي « برخاستند »، زيرا زندگي را « مي خواستند»؛

 اما كساني را ديدم كه نه « از خشم کژدُم » 

که چون « از چشم مردُم » افتادند، 

هرگز نتوانستند از این جاي « زشت شوم برخيزند » 

و با « سرنوشت محتوم بستيزند».

هر انسان خود « پاسدار عزّت » و « معمار ذلّت » خویش است! 

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(412)  

 از « ساحل شرف » تا « جزیره هدف »!

 من « مديران سازمان » و « رهبران جهان » را آن گاه موفّق ديدم 

كه پيش از فشردن دست كاركنان و شهروندان ، 

« دل ها را تسخير » و « مشکل ها را تدبیر » کنند! 

رهبر وقتی می تواند « مُثمر ثَمَر » و « مَنشا اَثَر » باشد

که در جان ها « محبوب » و پایه های قدرتش بر « قلوب » استوار گردد.

رهبر نسبت به مردم چونان « زورقی رها » بر روی« آب دریا »است

آب دریا  می تواند « زورق روان »را بر فراز « دست های مهربان  »خود 

از « ساحل شرف » تا « جزیره هدف » برساند؛

 نیز « دریای مردمی »می تواند با یورش به داخل « زورق رهبری » 

آن را با « سرنشینان سرگردان » به ژرفای « دریای عصیان » بفرستد.

پیامبر اکرم (ص) :

صِنفانِ اِذا صلحا صلحت الاُمّه وَ اذا فَسَدا فَسَدت الاُمّه .

قیل : مَن هُم؟ یا رَسول الله! قالَ: اَلعُلَماء وَ الرُّوَساء

 دو صنف هستند که هرگاه صالح باشند، امت صالح خواهند بود و هرگاه فاسد شوند، امت فاسد خواهد شد. 

سوال شد: اين ها چه كساني هستند؟ 

فرمودند: « عالمان اُمّت » و « اميران ملّت ».

(شيخ صدوق، ص۳۶) 

#شفیعی_مطهر

 گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(411) 

« خدایگان غدّار » و « فرمانروای قدرتمدار »

من ماری را دیدم با « پنج سر » و « هزار خطر »؛ 

اما این « سرهاي نيشدار » و « خطرهاي بي شمار » 

در برابر خطر « خودكامگي انسان » و این « طغیان بی کران  »، 

« بلايي حقير » است و « دردي چاره پذير ».

« خدایگان غدّار » و « فرمانروای قدرتمدار » 

چون خود را « مُجاز به غارت » و « بی نیاز از نظارت » مردم ببیند،

از گرگ « سفّاک تر »است و از مار « خطرناک تر »! 

#شفیعی_مطهر

----------------------

خدایگان: خداوند،پادشاه بزرگ

غدّار: بی وفا، خائن، حیله گر ،فریبکار

مُجاز: اجازه داده شده، جایز، روا

سفّاک:خون ریز

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar