#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(442)   

« حصار مودّت » و « سایه سار محبّت »

من درخت را « نماد بزرگواری » و « نمود نیک انگاری » دیدم؛

زيرا حتّي به تَبَر - دشمن بزرگ خود -« تكيه گاه »

و در سايه سار لطف خود « پناه » مي دهد. 

درخت را « سنگش می زنند » و « دَنگش می افکنند»

اما او « نیوه سنگ » را با « میوه آذرنگ » پاسخ می دهد!

بیاییم چون درخت در برابر « آفتاب تموز سختی ها» 

و « اضطراب جانسوز بدبختی ها»

همه را در « حصار مودّت » و « سایه سار محبّت » خود پناه دهیم.

#شفیعی_مطهر

------------------------- 

دَنگ :آلت شالی کوبی

نیوه: خروش

آذرنگ: آتش رنگ،روشن

تموز: تابستان ،موسم گرما،در عربی ماه هفتم

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(440)  

« خطوط زندگی » و « سقوط ارزندگی »

من در نوشتن « مشق زندگی » و « سرمشق ارزندگی » 

هرگاه احساس کردم که به « آخر خط » و « بستر شط » رسیده ام، 

همان جا نقطه اي « گذاشتم » و « گذشتم » 

و به سر خط بعد« برگشتم ».  

زیرا نه « خطوط زندگی » « نُقطه پایان » دارد  

و نه « سقوط ارزندگی » ، « سُلطه زمان »!   

#شفیعی_مطهر

------------------------

شط: کرانه رود،رود بزرگ

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(439)  

« ساز شکسته » و « آواز دلخسته »!

من« افراد دل شكسته » و « اوتاد از دنیا وارسته » را 

تنها كساني ديدم كه شيطان را « شكستند» 

و قید و بندهای وابستگی را « از هم گسستند».

 شيطان هميشه در رویارویی با « دل شكستگان دلسوخته » 

و « وارستگان لب دوخته » است 

که نه تنها « شکست »،که به « بن بست »می خورد.

دل ،سازی است که چون « شکست » و از هستی « رَست »،

« بیشتر می نازد » و « بهتر می نوازد».

#شفیعی_مطهر  

----------------------------------

اوتاد: پیشوایان و بزرگان طریقت ،عارفان،پارسایان

مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(438) 

 نماز ،« لال گفتن » و « زلال شکفتن »

من نماز را پنجره اي ديدم گشوده از  « آخور آشیانه » به « آخرت جاودانه » . 

نماز ،« خروش دریای درون » است در « گوش دنیای بیرون ».

نماز ،« فریاد رهایی وجود » است از « انقیاد وضع موجود »؛

نماز ،« رهایی از زمین » است و « تنهایی در زمان ».

نماز، ناله « زندانی خاک » است در فراق « آژمانی افلاک ».

نماز،« شعر بلند رهایی » است از « قفس نژند تنهایی ». 

نماز،« شکوفایی شوق پرواز » است به سوی « ملکوت راز ».

نماز ،« لال گفتن » است و « زلال شکفتن ».

نماز،پلی از « رنگین کمان تابناک » است افراشته « از خاک تا افلاک ».

نماز،پرواز از « شوخه شور » است بر بلندای« شاخه شعور ».

نماز،« شعله شوق جنان » است از « آتشفشان جان ».

نماز،پیوستن « قطره ها به دریا»است و اتّصال « ذرّه ها به بی انتها ».

نماز،« روزنه ای به خَلوَتِ خورشید » است و « پنجره ای به جَلوَتِ نور اُمید ».

نماز،« تجلّی روح تنها » است و « تسلّی قلب ناشکیبا ».

نماز،پنجره ای است از « بَرَهوت تنهایی» به « مَلکوت خدایی ».

نماز،« پشت پازدن به دنیا»است و « دست افشاندن از مافیها ».

نماز،« بریدن بندهای زمینی » است و « پیوندهای زمانی ».

نماز،« گسستن از زمین » است و « پیوستن به آسمان ».

نماز،« دل » کندن از « گِل » است و « آکندن جان از ایمان ».

نماز،سفر از « صحرای سرد سراب » است به « سرزمین آب و آفتاب ».

نماز،گریز از « فضای حُباب » است به « هوای احباب ».

نماز،« دل بریدن از موج » است و « جان دیدن از اوج ».

نماز،« تنفّس در هوای عطرآگین لاهوتی » است 

و « تقدّس در فضای مشگین ملکوتی ».

نماز،« نوشیدن جرعه ای از زلال نور » است و « پوشیدن جُبّه ای از ثیاب سرور ».

نماز،« کلید بهشت » است و « امید به سرنوشت ».

نماز،« ستون دین » است و « استوانه آیین ».

نماز،« گسستن طوق علایق » است و « پیوستن به شوق شقایق  ».

نماز،« غرال غزل آفرینش » است و « جمال جمیل بینش ».

نماز،« سلم و سلام » است و « پرچم اسلام ».

نماز،« شکفتن اندیشه » است و « سبزشدن از ریشه ».

نماز،« صعود بر قُلّه عرفان » است و « ورود به قلعه ایمان ».

نماز،« والاترین یاد » است و « بالاترین فریاد ».

نماز، « بازوی آمال » است و « ترازوی اعمال ».

نماز،« سراج ایمان » است و « معراج مومن ».

نماز، « مایه آرامش قلوب » است و « سرمایه وصال محبوب ».

نماز،« نسیم رحمت » است و « تسنیم مرحمت ».

نماز،« تندیس نمادین پرواز » است و « پردیس پر از ریاحین راز ». 

نماز ،« زدودن زنگارهای تعلُّق » است و « گسستن زنجیرهای تملُّق ».

...و نماز ، « سازنده نور » است و « بازدارنده از فجور ».

#شفیعی_مطهر

----------------------------------------------------------------- 

آژمان : بی زمان

نژند: اندوهگین،افسرده،پزمرده،سرگشته،خشمگین

شوخ (شوخه ): چرک،چرک بدن و لباس

جُبّه : جامه گشاد و بلند که روی جامه های دیگر بر تن کنند

ثیاب : جامه ها ،لباس ها

تسنیم : نام چشمه ای در بهشت

پردیس :باغ،بستان،فردوس

حضورتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(437)  

« بُت عیان » و « بُتواره پنهان »! 

من « بزُرگ ترین بُت شکن » و « ستُرگ ترین فروتن » را کسی دیدم 

که نخست رشته های خودپرستی را « گسست » 

و بُتِ درون خود را « شکست »!

« بُتِ درون » و این « بُتواره مکنون » 

از همه بُت ها « لَخت تر » و شكستنش « سَخت تر » است. 

بُت بیرون با « ضَربِه تَبَر» می شکند

و بُت درون با « حَربِه باور »!

آن « عیان » است و این ، « پنهان »! 

 « بت شکنی » چه « وار » است 

و « خودشکنی » چه « دُشوار »!

#شفیعی_مطهر

------------------------

بُتواره: همانند بُت،بُت مانند

مَکنون: پوشیده و پنهان

لَخت :تکّه،پاره

حربه : سلاح،آلت جنگ،جنگ افزار

 وار : عادت،رسم،آیین،طرز،روش،آسان

 مقدمتان گلباران در گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(435)

 « چاپلوسی » و « دست بوسی »! 

من در این شهرِ « سیراب » از « سراب »

بسیاری از « شهروندان کوشا » و « نیرومندان پویا » را دیدم 

که عمری « می دویدند»؛ اما « به جايي نمي رسيدند»؛ 

ولي معمولا كساني « به قدرت مي رسيدند » كه « به نُدرت مي دويدند»!! 

در دیاری که « چاپلوسی » « بُرش » دارد و « دست بوسی »،« ارزش »،

 دیگر نه « شایستگی، بازار » دارد و نه « بایستگی،خریدار »!

 « نخبگان، خون جگر » می خورند و « پخمگان، میِ گُلگون ساغر »! 

اینان « شایگانی قَدر » اند و آنان « قربانی غَدر »!

#شفیعی_مطهر

-------------------

 پخمه : کودن،کندفهم،کم هوش،کم عقل

ساغَر : پیاله شراب،جام

شایگان : سزاوار،شایسته،لایق،درخور

قَدر : حرمت و وقار(در اینجا)

غَدر : خیانت،بی وفایی،مکر و فریب،پیمان شکنی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(434)  

« بهار شکوفایی » و « روزگار رهایی » !

من در این « دَیر و دیار » و در این « عصر و روزگار»

کسانی را دیدم که همه « شکوه شخصیّت » شان و « انبوه هویّت » شان 

نه در « احساس و تفکُّر » که در « لباس و تظاهُر »خلاصه می شد. 

در منطق اینان این سروده سعدی نه « تعریف »،

که این گونه « تحریف »  می شود:

تن آدمی شریف است به جان آدمیت؟!

نه ! همین لباس زیباست نشان آدمیت!

 اینان در « بهار شکوفایی » و « روزگار رهایی »

نه « ذوق گفتن » دارند و نه « شوق شکفتن »!

بل که « سر بر زیر » دارند و « پای در قیر»!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

دَیر : صومعه،آتشکده،عبادتگاه

دیار: شهر و قبیله،خانه ها

انبوه: پیچیده و درهم،بسیار

تحریف: کج کردن،تغییر و تبدیل سخن کسی از حالت اصلی خود

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(433)

« قانون طاغوت » یا « تار عنكبوت »!

من قانون « روزگار طاغوت » را چونان « تار عنكبوت » دیدم 

كه اگر « چيزی كوچك » یا « پشیزی اندک » در آن بيفتد، 

« گرفتار تار » و « اسیر این حصار »خواهد شد، 

ولي اگر « چیزی بزرگ » و « پرویزی ستُرگ » در آن بيفتد، 

آن « تار را پاره » و آن « تور را چاره »خواهد كرد. 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

طاغوت: متعدی،سرکش،هر معبودی جز خدا،بت،صنم

پشیز : پولک،فلس،پول خُرد فلزی کم ارزش،پول سیاه

پرویز :پیروز،مظفّر،فاتح

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(432) 

« کانون قدرت » یا« قانون بشریت » ؟!

من شهریارانی را دیدم که « زبان » شان،« زبون » بود،

ولی « بیان »شان،« قانون »!

خود را « اشرف » و مردم را « مکلّف » می دانستند.

در حالی که كامل‏ ترين حكومت، حکومتی است 

که در آن « قانون بشریت » به جای « کانون قدرت » 

« شایگان بماند » و « فرمان براند ».

همواره باید آن که سخن آخر را می گوید، 

« مفاد قانونی » باشد،نه « ارشاد همایونی »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

زبون : بیچاره،ناتوان،عاجز،خوار،زیردست

شایگان: شایسته و سزاوار لایق درخور

مفاد : معنی، مفهوم

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(431)

پول « ابزار مبادله »یا « عیار مجادله »؟! 

من افرادي را ديدم كه با پول نه « كارسازي »،که « بازي » مي كنند. 

اينان نه به « خاصيت وجودي »، 

که تنها به رقم « صفرهاي موجودي » مي انديشند .

پول « ابزار مبادله »است،نه « عیار مجادله »!

پول « وسیله رفاه » است،نه « حیله گناه »!

پول ،نه « قُلّه هدف » ، که « حُلّه شرف »است.

با آن هم می توان « مدینه فاضله » ساخت و هم « مزبله نازله »!

این نوع « نگریستن » است که  « چگونه زیستن » را رقم می زند!

#شفیعی_مطهر

--------------------------

حُلّه : جامه، لباس نو، جامه بلند که بدت را بپوشاند

مزبله: جای ریختن خاکروبه و سرگین

نازله: فرودآینده،پایین رونده،پایین رو

  گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(430)  

در هر « سَری »،« سِرّی » است!

 من جابه جایی « یک کوه »

و تغییر مسیر یک « رود بشکوه » را 

آسان تر دیدم از « تغییر شخصیت » و « تاثیر تربیت »

بر انسانی که شخصیتش « شکل پذیرفته »، 

اما یک گل از گلزار استعدادهایش هنوز « نشکفته » . 

  در هر « سَری »،« سِرّی » است 

و در هر « سِرّی »،« سُروری »!

باید « دُرجِ اسرار را شناخت » 

و « بُرجِ افکار را ساخت »!

 « تربیت » از « هنگام ولادت » آغاز می شود،

نه تنها « ایّام عبادت »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

دُرج : صندوقچه،جعبه کوچک جواهرات و زینت آلات یا عطریات

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(429) 

« زندگان رجیم » و « مُردگان فهیم »!

من بسیاری از « کودکان زیرک » و « نونهالان کوچک » را دیدم 

که به آنان می گفتند: بچه است، نمی فهمد!

وقتی نوجوان هم شد، می گفتند: نوجوان است، نمی فهمد!

وقتی جوان شد، گفتند: جوان و خام است، نمی فهمد! 

وقتی بزرگ شد، گفتند: دارد پیر می شود، نمی فهمد ...

وقتی هم پیر شد، گفتند: پیر است، حالیش نیست، نمی فهمد! 

فقط وقتی مُرد،آمدند و بر سَرِ گورش گفتند: 

عجب انسان فهمیده ای بود!! 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------- 

رجیم : رانده شده،نفرین شده،ملعون

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(428) 

« فرزانگی »یا« ديوانگي»؟

من « سیمای شيطان » را در « منتهای عصیان » ديدم . 

از او پرسيدم: بهترين لحظه تسلّط تو بر انسان ها چه هنگامي است؟

 گفت: آن گاه كه شخصیتش به سبُکیِ« برگِ كاه » است و « گلبرگِ گیاه  »؛

آن گاه که « درگیر حراج حیا و حُجب » است و « اسير امواج عُجب »!

آنجا که « خودخواهی فرمان می راند»،

« تباهی را بر تخت طغیان می نشاند»!

 جايي كه « فرزانگی به كار نايد »،« ديوانگي بايد».  

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

حُجب : شرم ،حیا

عُجب :خودبینی، خودپسندی ،کبر و گردنکشی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(427) 

« والاترين تعبير »،« بالاترين تغيير »است!

من در « درازای زمان » و « پهنای زمین »، 

راز و رمز همه « تحولّات شگرف » را در « تغييرات ژرف » ديدم،

در « تغيير باورها » و « پذيرش خطرها ».   

هماره « والاترين تعبير »،« بالاترين تغيير » است! 

 #شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(426)

 « رفتار شایگان »و « بهار جاودان » 

من آبشارانی را دیدم که از « بلندای کوه » 

« بی شکیب و باشکوه »،

  « از ستیغ، لطافت می بخشیدند »

و  « بی دریغ، طراوت می باریدند»؛

اما دنيايي را ديدم « پراکنده از خشكي ايمان » 

و « آكنده از خشونت انسان ».  

از « طبیعت جهان، گُل »می روید 

و از « خشونت انسان،گُلوله »!

از « نَفَسِ آن نسیم بهار » می وزد 

و از نَفسِ این جحیم آتشبار »!

بیاییم شیشه « خشم خواب » را در « چشم مُرداب » بشکنیم

و روی « زمین پاک » و « زمینه خاک » ،

با « رفتاری شایگان »، « بهاری جاودان » بیافرینیم! 

#شفیعی_مطهر

 --------------------------

ستیغ: قُلّه کوه

جحیم: دوزخ،جهنم،آتش قوی و سخت،جای بسیار گرم

شایگان: شایسته و سزاوار ،لایق ؛درخور

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(424)  

« روی ریا » و « دُرِّ دریا » !

من زنانی را دیدم که خود را نه برای « همسر یگانه »،

که برای « مردان بیگانه »می آرایند ؛

اینان گویا بر این پندارند که « چشم مردان » 

تکامل یافته تر از « مغز زنان » است. 

نیز مردانی را دیدم که چون خود توان « احتجاب نگاه » را 

از « ارتکاب گناه » نداشتند،

از بانوان « حجاب موی » و « احتجاب روی » را انتظار داشتند!

نباید « دُرِّ دریا » را  به « روی ریا » « آلود »!

بل که باید « گزند گناه » را از « کمند نگاه »« زدود »

#شفیعی_مطهر

--------------------------

احتجاب : در حجاب شدن، در پرده شدن، پنهان شدن 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(423) 

عیب بزرگ انسان ها !

من در این « شَهرِ سُرب و سراب » 

و « دَهرِ نَقب و نقاب » دو چیز را هرگز ندیدم: 

 یکی « زنده خوب » و دیگری « مُرده بد »!!  

گویی عیب بزرگ انسان ها، زنده بودن آن هاست!!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

نَقب: سوراخ و راه باریک در زیرزمین

دهر: زمانه، عصر و زمان

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(422)  

« درک سایه ها » در « ترک مایه ها »است! 

من گاهی « غَور در سپیدی آیه ها » را 

در « شَور در سیاهی سایه ها » دیدم. 

سایه هایی که به دنبال آدم ها می دَوَند

و چون مورد تعقیب آنان قرار می گیرند، از برابرشان مي گريزند.  

گاهی « درک سایه ها » در « ترک مایه ها »است!

باید از این « گذشت » و به آن « بازگشت »!

#شفیعی_مطهر

------------------------------

غَور : فروشدن در امری، به دقت نگریستن و تفکّر کردن،کُنه چیزی

شَور: مشورت،کنگاش 

مایه : بنیاد هر چیزی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(421)  

« اسیران انقیاد » و « امیران فوق انتقاد »! 

 من هر دو گروه « اسیران انقیاد » 

و « امیران فوق انتقاد » را چون کسانی دیدم 

که « رامش را در قدرت » می جویند

و « آرامش را در سلطنت » .

آنان کسانی اند که « بستر آرامش را بر آب آویخته  »

و « خاکستر خواب را بر گرداب ریخته» اند. 

هیچ کس از « دیوِه قُدرت » نمی تواند « میوه محبّت » « بچیند»،

بل این «  ملیکه محبّت » است که می تواند « اریکه قدرت  »« بیافریند»!

اریکه ای که « آرایه اش محبوب » است و « پایه اش بر قلوب »! 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

انقیاد: خوار و رام شدن، گردن نهادن،فرمانبرداری

رامش: آرامش،آسودگی،فراغ

دیوه: کرم پیله،کرم ابریشم

ملیکه: پادشاه،صاحب ملک

اریکه : سریر، تخت پادشاهی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(420) 

« هوادار شیفته » يا « مخالف فریفته »؟!

من « خودکامگان خودخواه » را چونان « کرگدنی ناآگاه » دیدم 

که همه « جهان فراخ » را در « دو سوی شاخ » می بینند؛

تک شاخی که بر « زَبَرِ زنخدان » و در « برابر دیدگان »، 

بر « فراز پیشانی » چون « راز نشانی » روییده است.

اینان همه شهروندان را یا « سپید سرور » می بینند ،یا « سیاه دیجور » ، 

  همه مردم را یا « هوادار شیفته » مي دانند و يا « مخالف فریفته ».

در نگاه اینان « خردمند فکور » و « شهروند باشعور » وجود ندارد.

مُوافقان را « زلال » می خوانند و مُخالفان را در « ضلال »!

در نگاه خودکامه هر آن که نه « با من » است،پس « بر من » است

و هر که « بر من » است،« دشمن » است!

 #شفیعی_مطهر

-------------------------------

زنخدان : چانه

دیجور: تاریکی،تیره رنگ مایل به سیاهی

شیفته: عاشق ،دلباخته

فریفته: فریب خورده،گول خورده

زلال: آب صاف و گوارا،آب شیرین خوشگوار

ضلال: گمراهی

 با من : هودار من

بر من : مخالف من

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(419) 

دو « کالای کمیاب » و دو « سوال بی جواب »!

من هر « وجود زنده » و « موجود فرازنده » را دیدم، 

به دنیال یافتن « خانه ای امن » و « همخانه ای امین » بود....

و افسوس که در « زمانی سَتَروَن » و « زمینی ناایمَن » زندگی می کنیم، 

که « امانت » و « صداقت » 

دو « کالای کمیاب » و دو « سوال بی جواب » اند. 

 آری، زندگی را « امانتی باید » و « صداقتی شاید »، 

تا من « نگاهدار دلی باشم که از او بُردم »

و او « امانتدار مَشعَلی باشد که بدو سپُردم»!

و در « مَشی و مرام » و در « نام و فَرنام » ، 

« آن گونه باشیم که می نماییم »

یا « آن گونه بنماییم که هستیم »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

سَتَروَن : عقیم،نازا

باید : بایسته است

شاید : شایسته است

فَرنام : عنوان،لقب

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(418)  

از « خاکِستر نژندی » تا « بِستر توانمندي » 

من در سرزمين مالزي برج هاي دوقلو را « نماد عمران » 

و « نمود رشد شتابان » ديدم 

كه در ظرف ۲۲ سال با « کنگاش مدیران پیشاهنگ » 

و « تلاش مردم با فرهنگ »

از « خاکِستر نژندی »بر « بِستر توانمندي » بالیدند.

  اکنون نه تنها این « بنیاد بلند »، 

که « اقتصاد شکوهمند » آن كشور 

از « دل خاك »،« سر بر افلاك » برآورده اند. 

« مديران شايسته » و « مردم بایسته »

در اين مدت « كشور را آباد » و « مردم را آزاد »كرده اند. 

#شفیعی_مطهر

---------------------------

کنگاش : شور،مشورت

نژند : اندوهگین افسرده  پزمرده  سرگشته خشمگین

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(417)  

« اندیشه بر دار » و « تیشه بر دیوار » !

من امروزه دیوار بزرگ « چین » را 

بر پیرامون بخشی از آن « سرزمین » دیدم. 

اما مدیران امروز چین « تیشه را بر دیوار » زدند و « اندیشه را به دار »!

آنان، « آزاداندیشان را سركوب » 

و « دگرانديشان را مرعوب » كردند، 

اما به دور از « سیاست انقیاد » ،در « عرصه اقتصاد » 

توانستند براي يك و نيم ميليارد « دهان های باز »، 

« لقمه هاي كارساز » فراهم آورند. 

توسعه منشوری است با « ابعادی مُتعدِّد » و « بُنیادی متنوِّع ».

جهان چون خطّ و خال و چشم و ابروست

که هر چیزی به جای خویش نیکوست

همان گونه که « گام های هر وجود » 

و « اندام های هر موجود » باید هماهنگ رشد کنند،

توسعه نیز باید با « همه ظرفیّت و استعداد » در « همه ابعاد» ببالد .

 چین در « عرصه اقتصاد بالید »؛

اما در « صحنه داد » از « بیداد نالید »!

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(416)  

« رنگِ نیرنگ » با « اَنگِ فرهنگ »! 

من کورش بزرگ را دیدم ،اما نه « آرام بر بستر آژمانی  »

که « ناکام بر خاکستر نگرانی » !

« ایران را می نگریست » و « ایمان را می گریست »!

او « سیمای روزگاران را می دید» و « نوای تبه کاران را می شنید  » 

که « تَبَرِ ضلال دروغ » ، 

« پیکر نهال نبوغ »را درهم می شکند،

 « خواب سبز جنگل » با « سراب سیاه اَمَل » آشفته می شود!

و « اقیانوس نور، غَدر می بیند » و « فانوس کور بر صَدر می نشیند »! 

« رنگِ نیرنگ » با « اَنگِ فرهنگ » می کوشد،

تا « ملّتی بی ریشه » و « خالی از اندیشه » بسازد!

و از میهن « دشتی سَتَروَن  » و « چراگاه  اهریمن » بپردازد! 

 بهوش تا « اندیشه ها را پاس داریم »

و « اندیشمندان سپاس گزاریم»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------

آژمان: بی زمان

اَمَل: آرزو

غَدر: خیانت کردن، بی وفایی، نقض عهد، مکر و فریب

اَنگ : نشانی و علامتی که روی کالای تجاری می نویسند

سَتَروَن: نازا،نازاینده،عقیم

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(415)  

«زندگی بی ستیز»و«همزیستی مسالمت آمیز» 

من نوعي « چیستی دلاویز » و « همزيستي مسالمت آميز » ديدم 

بين « آدم هاي بي آزار » و « حيوانات وفادار ». 

با خود « انديشيدم » و این رفتارها را « سنجیدم »،

که چرا برخي آدميان نمي توانند در جوار همنوع خود 

« ثمین رامشی » و « چنين آرامشي » را بيابند؟

آیا انسان با انسان نمی تواند « همزیستی مسالمت آمیز »

و « زندگی بی گریز و ستیز » داشته باشد؟! 

#شفیعی_مطهر

 -------------------------------

ثمین : گرانبها،پُربها،قیمتی

رامش :آرامش،آسودگی ،فراغ و سکون

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(414) 

 « کابوسی غمّاز »و « عروسی پُرناز » ! 

من دنیا را چون « سایه ای دراز » و « همسایه ای طنّاز » دیدم 

که اگر او را دنبال کنی، « با تو می ستیزد » و « از تو مي گريزد »؛ 

ولي اگر از او بگريزي، « تو را دنبال » و « از تو استقبال » مي كند.  

دنیا « کابوسی غمّاز » است و « عروسی پُرناز » .

« ورجاوندان را می شکیبد »،ولی « آزمندان را می فریبد »!

دنیا به مثال سایه همراه شماست

فرّار بود گرش تو دنبال کنی

امّا چو ز نزد او گریزان گردی

دنبال کند تو گر اهمال کنی

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

طنّاز: فسوس کننده،شوخ و پُرناز،،مسخره کننده

ناز: فخر ،عشوه ،کرشمه  

کابوس: حالت اختناق و سنگینی که گاهی در خواب به انسان دست می دهد و خیال می کند چیزی سنگین بر سینه اش فشار می آورد و نمی تواند تکان بخورد

غمّاز : غمزه کنندهاشاره کننده با چشم و ابرو

ورجاوند : بلندپایه،ارجمند،برازنده،نیرومند 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(413) 

« پاسدار عزّت » و « معمار ذلّت »

من كساني را ديدم كه از « قُلّه بلند دماوند» 

و « چکاد شکوهمند سهند» افتادند، 

اما از جاي « برخاستند »، زيرا زندگي را « مي خواستند»؛

 اما كساني را ديدم كه نه « از خشم کژدُم » 

که چون « از چشم مردُم » افتادند، 

هرگز نتوانستند از این جاي « زشت شوم برخيزند » 

و با « سرنوشت محتوم بستيزند».

هر انسان خود « پاسدار عزّت » و « معمار ذلّت » خویش است! 

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(412)  

 از « ساحل شرف » تا « جزیره هدف »!

 من « مديران سازمان » و « رهبران جهان » را آن گاه موفّق ديدم 

كه پيش از فشردن دست كاركنان و شهروندان ، 

« دل ها را تسخير » و « مشکل ها را تدبیر » کنند! 

رهبر وقتی می تواند « مُثمر ثَمَر » و « مَنشا اَثَر » باشد

که در جان ها « محبوب » و پایه های قدرتش بر « قلوب » استوار گردد.

رهبر نسبت به مردم چونان « زورقی رها » بر روی« آب دریا »است

آب دریا  می تواند « زورق روان »را بر فراز « دست های مهربان  »خود 

از « ساحل شرف » تا « جزیره هدف » برساند؛

 نیز « دریای مردمی »می تواند با یورش به داخل « زورق رهبری » 

آن را با « سرنشینان سرگردان » به ژرفای « دریای عصیان » بفرستد.

پیامبر اکرم (ص) :

صِنفانِ اِذا صلحا صلحت الاُمّه وَ اذا فَسَدا فَسَدت الاُمّه .

قیل : مَن هُم؟ یا رَسول الله! قالَ: اَلعُلَماء وَ الرُّوَساء

 دو صنف هستند که هرگاه صالح باشند، امت صالح خواهند بود و هرگاه فاسد شوند، امت فاسد خواهد شد. 

سوال شد: اين ها چه كساني هستند؟ 

فرمودند: « عالمان اُمّت » و « اميران ملّت ».

(شيخ صدوق، ص۳۶) 

#شفیعی_مطهر

 گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(411) 

« خدایگان غدّار » و « فرمانروای قدرتمدار »

من ماری را دیدم با « پنج سر » و « هزار خطر »؛ 

اما این « سرهاي نيشدار » و « خطرهاي بي شمار » 

در برابر خطر « خودكامگي انسان » و این « طغیان بی کران  »، 

« بلايي حقير » است و « دردي چاره پذير ».

« خدایگان غدّار » و « فرمانروای قدرتمدار » 

چون خود را « مُجاز به غارت » و « بی نیاز از نظارت » مردم ببیند،

از گرگ « سفّاک تر »است و از مار « خطرناک تر »! 

#شفیعی_مطهر

----------------------

خدایگان: خداوند،پادشاه بزرگ

غدّار: بی وفا، خائن، حیله گر ،فریبکار

مُجاز: اجازه داده شده، جایز، روا

سفّاک:خون ریز

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(410)  

 « رهبر راستین » یا « تاجوَر فَرنشین »؟ 

من مدیری را برای « رهبری، شایسته » و برای « راهبردی، بایسته » دیدم 

که راه را « بنماید » و خود پیشاپیش رهروان راه را « بپیماید ». 

نه این که خود در « کُنجِ عافیت نشیند » و « لُنجِ سلامت برچیند»؛

ولی رهروان را به « کار با بدبختی ها » و « پیکار با سختی ها » برانگیزد!  

آن که خود به « تجمُّل » می گراید و خلق را به « تحمُّل » فرامی خواند،

نه « رهبری راستین »، که « تاجوَری فَرنشین » است! 

 کسی « شایسته رهبری » و « بایسته مهتری » است 

که کهتران را « فراتر نشاند » و خود را « فروتر خواند ».

امام علي(ع) : اَلسَّيدُ مَن تَحَمَّلَ المَوونه وَ جاءَ بِالمَعونَه.

 آقا و سرور جامعه كسي است كه زحمت ديگران را بر دوش مي كشد و به دیگران ياري مي رساند. 

#شفیعی_مطهر

----------------------------

لُنج : دو طرف دهان از بیرون،لب،گرداگرد دهان

 فَرنشین: رئیس،بالانشین

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(ویژه عاشورا)

عاشورا؛«مکتب بالیدن» ،نه «شب نالیدن»!  

من عاشورا را « مكتبي براي باليدن » ديدم ،نه « شبي براي ناليدن »،

كربلا را « آموزه اي براي مكتب » ديدم ، نه « موزه اي براي مذهب »؛

ذكر آن حماسه را « نگاهي براي نگريستن » ديدم، نه « آهي براي گريستن »؛

و آيين هاي سوگواري را « نماد انگيزش شعور » ديدم،نه « نمود جوشش شور ».

من در كربلا « سوز عطشي » و « افروز آتشی » را ديدم 

كه همه « زمين هاي كوير را سيراب » ، و همه « زمان هاي فقير را غرقاب » كرد.

من در شامگاه « عاشورای گلگون »،« خروش سرخ خون » را ديدم 

كه از « حنجره سرخ سحاب » و « پنجره سپيد مهتاب »گذشت 

و پشت « شب سياه » و « اهریمن دُژآگاه » را درهم شكست 

و حقيقت سبز پيروزي « خون بر شمشير »،« حلقوم بر تير »، 

  « حنجر بر خنجر » و « باور بر تاجور »را جاودانه كرد.

من در كرانه خونين فرات، تابش سيمين مهتاب را ديدم 

كه خواب طلايي ماهيان را نقره باران مي كرد 

و مي كوشيد تا جگر سوخته فرات را در اندوه جگرسوختگان عطشناك التيام بخشد.

من سيماي سرخ و فرياد سبز شهيدان نينوا را ديدم و شنيدم 

كه آيه « اِنّي اَعلَمُ مالا تَعلَمون » را براي « عرشيان تفسير مي كرد»

و جانبازي جوانمردان كربلا ، حقيقت « فَتَبارَكَ الله اَحسَنُ الخالِقين » را براي « فرشيان تعبير مي نمود».

من در شامگاه عاشورا ،نمايشگاه عظيم كربلا را ديدم كه همه عظمت عشق،عزّت،دلدادگي،حُرّيت ، حميّت و آزادگي را بر صفحه صفحه صحيفه هستي ترسيم مي كرد 

و عطر عصاره اين خون جوشان را سرمايه سرخي هر فلق و زيبايي هر شفق قرار مي داد. 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(409)  

 « صاف گفتن » و « شفّاف شکفتن »! 

من سرهایی را دیدم « گران » و چشم هایی « نگران »؛ 

  « گران از خواب غفلت » و « نگران از تعارض تصاوير هويت » !

هویت ديروز در قاب فردا نه « فعّالیّتی در عمل » دارد و نه « جذّابیّتی در اَمَل ».

نه « القاب » در « قاب  » می گنجد و نه  « قاب » در « نقاب »!

در « روزگار زلالی » و رواج « بهار دیجیتالی »

تنها باید از « آب و آیینه » سخن گفت ،نه از « کین و کینه »!

باید « صاف گفت » و « شفّاف شکفت »! 

#شفیعی_مطهر

--------------------------

صاف :صافی،پاکیزه و خالص و بی دُرد،بی غش،بی آلایش

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(408) 

 « خیال باطل » و « آمال جاهل »! 

من چه بسیار « خودکامگان منفور » و « فرمانروایان مغرور » را دیدم 

که چون می دانستند در « پازل جامعه آینده » و در « روند نواندیشی فزاینده »، 

نه « جاهی شایسته » دارند و نه « جایگاهی بایسته »،

بنابراین می کوشیدند تا « گَردانه زمان » و « گردونه زمین » را به عقب برگردانند.

اما زهی « خیال باطل » و « آمال جاهل »!

حجم عظیم « ظلمت » با همه « قَسوت و قساوت »

در همه دوران « دَیجوری شب » و « کوری کوکب » 

از هر « حنجره باریک » و « پنجره تاریک »

فریاد می زد: « مرگ بر آفتاب »!

اما سرانجام آفتاب عالَم تاب چون « هر روز » 

و با همان « ساز و سوز »طلوع کرد؛ 

به « گاه خویش » و از « بارگاه خویش »!

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

جاه : قدر و شرف،فرّ و شکوه،عُلُوّ منزلت

گَردانه : چرخه

قسوت و قساوت: سخت شدن، سنگدلی

دَیجوری : تاریکی،تیره رنگ 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(407) 

هر « پگاهی پسین » با « نگاهی نوین »

من انجام کارهای « ناممکن » را در صورتی « ممکن » دیدم 

که انسان در « آفرینشی نو » و با « بینشی نو » به آن بنگرد. 

بنابراین اگر هر « پگاهی پسین » را با « نگاهی نوین » بیاغازیم، 

راه های « مسدود » را « می توان گشود »

و قُلّه های « صعب الصّعود » را « آسان پیمود »!

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(405)   

« نيرنگي ناگزير » در « فرهنگي فراگير » !

 من چهره هايي « بي هويت » و قیافه هایی « بی شخصیت » را ديدم 

كه در « هر نقطه و هر مکان » و در « هر لحظه و هر زمان » 

سيماي خود را در « قاب » يك « نقاب » پنهان مي كردند. 

ظهور « جناب های قابی » در پشت « نقاب های قُلّابی »

به صورت « فرهنگي فراگير » و  « نيرنگي ناگزير » نهادينه شده بود.

زیستن در جامعه ای که « گردن ها زیر یوغ » است 

و « زبان ها آلوده دروغ » ،

« رنجی جانکاه » است و « شکنجی پُرآه »!

در چنین جامعه ای یا باید « همرنگ زیست » 

و یا با « نیرنگ نگریست  »!

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(403)   

« مصونیّت  » یا « محدودیّت »؟!  

من « کلامی رشادی » و « پیامی ارشادی » را دیدم مبنی بر این که:

 حجاب « مصونیّت » است، نه « محدوديّت »؛ 

اما من آن گاه اين پيام را « رها از تنگنای محدودیّت » 

و « مصفّا به صفای مصونيّت » دیدم، 

که « پشتوانه ای استوار از استدلال » 

و « نشانه ای سرشار از منطق زلال » به دنبال داشته باشد. 

ذهن انسان از « زور »،« بیزار » است و از « شعور »،« برخوردار ».

او « بایسته » و « شایسته » است 

که هر « نظر » را « استماع  »،

ولی هر « باور » با « اقناع » بپذیرد.

  انسان تا خود « عارفانه » پدیده ها را « درنیابد »،

« عاشقانه » به سوی آن « نمی شتابد ».

انسان نمی تواند دل را بر « رَخش خیال »« بنشاند »

 و تا « آذرخش آمال » ،« براند »؛

زیرا انسان آن گاه که از « رویت » بازماند، از « رویا » « روایت  » می کند.

توسن سرکش روح انسان نه با « حربه تحقیر » « رام » می شود

و نه با « ضربه تکفیر » ، « آرام »!

انسان منطقی « تزویر » را « نمی شناسد » و از « زور » « نمی هراسد ».  

انسان  کاوشگر « بیزار از تبلیغ» است و « دوستدار سعی بلیغ »!

تبلیغ اگر از « اعتدال  » بگذرد ، به « ابتذال  » گراید!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

رشاد: به راه راست رفتن،از گمراهی به راه آمدن،راستی و ایستادگی و پیروزی

ارشاد: راه نمودن،راهنمایی،راه راست نمودن،رهبری

آذرخش : برق، صاعقه

ابتذال : بی قدری و پستی و کهنگی،خوارکردن

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(402)  

« ایستگاه زیبنده » یا « گذرگاه فریبنده »؟!

من کاخ هایی را دیدم با « برج ها و باروهایی فلک فرسا » 

و همراه با « آرزوهایی ملک آسا »؛ 

اما نه « سر به سوی افلاک » که « روی به اندرون خاک » فرو برده بودند. 

گویی این « ندای سروش » و « نوای خروش » را تجلّی می بخشیدند که: 

 « لِدوا لِلمَوت وَاجمَعوا لِلفناء وَابنوا لِلخراب» 

«بزایید برای میرایی و فراهم آورید برای نابودی و بسازید برای ویرانی.»

  دنیا در « حال گشت » است و « مجال فرگشت » 

و « گذرگاهی فریبنده » است ، نه « ایستگاهی زیبنده »!

دنیا هم « حیله خواب و خیال » است و هم « وسیله کسبِ کمال ».

باید از آن « رَست » و به این « پیوست »!

#شفیعی_مطهر

---------------------------- 

رَستن :رهاشدن،رهیدن،رهایی،نجات یافتن

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(401)  

« نوای بینوایی » و « تنگنای تنهایی » !

من « خودکامه ای لجوج » را بر « اریکه عروج » دیدم 

که روزگاری « هزاران هوادار » با « دل هایی امیدوار » 

او را « اهورا می دیدند » و برایش « هورا می کشیدند »!

 ... نیز روزی و روزگاری را ديدم كه این « تندیس اهریمن »

در بین « میلیون ها تن »

در « تنگنای تنهایی » 

و با « نوای بینوایی » خود را کشت! 

...و این « سرشت مشئوم » و « سرنوشت محتوم » همه خودکامگانی است

که از « ضلال سراب، سیراب » می شوند و در « خیال قاب،نقاب » می زنند!

تا زنده اند ،در « دام غرور اسیر » اند و تنها در « کام گور،بصیر » اند!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

عروج : بالارفتن ،به بلندی برآمدن

مشئوم : نامبارک، بدیمن، بدشگون

ضلال : گمراهی، گمراه شدن 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(400)    

« آزمون ازل » و « قانون جنگل » ! 

من « واپسین نگاه نومیدانه » و « آخرین پیام غمگینانه »   موشی را دیدم و شنیدم.

او « سیر از آمالِ وِداد » و « اسیر در چنگالِ صیّاد » ، 

 در « لحظه وداع » و « لمحه انقطاع » ،

با « زبان آه » و « بیان نگاه »،

« قانون جنگل » و « آزمون ازل » را فریاد می کرد. 

او در دادگاهي محكوم به مرگ شده بود 

كه تنها « عِیار کیفری » و « معيار داوري » در آن 

« حق انکاری » و « قدرت مداری » بود!! 

در این دادگاه همیشه « حق با زورمندان » است و « رونق با زرمندان »!

...و چه شبیه اند جوامع « توسعه نیافته » با « جنگل های کافته »!

اینان « بی برنامه » اند و « اسیر خودکامه » 

و آنان « تابع زور » اند و « فاقد شعور »!

 ولی هر دو یک « سرشت » دارند و یک « سرنوشت »!

#شفیعی_مطهر

---------------------------

آمال : آرزوها،امیدها،آرمان ها،جمع اَمَل

وِداد : دوست داشتن،دوستی،محبت

لمحه : یک بارنگریستن،با شتاب به چیزی نظرکردن

انقطاع : قطع شدن،بریده شدن،گسستن

ازل :همیشگی،دیرینگی،زمان بی آغاز،مقابل ابد

عِیار : مقایسه و امتحان کردن پیمانه یا ترازو ،مقیاس

معیار :اندازه و پیمانه،مقیاس و آلت سنجش،سنگ محک

کافته : شکافته،ترکیده

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar