#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(398)   

خلاف باور » و « اختلاف نظر »!

من همه « انسان های هَم اَرز » و « شهروندان خَرَدوَرز » را 

در « باورها ،گوناگون » و در « نظرها،ناهمگون » دیدم.

آن که « ژرف می اندیشد » با یک « حرف نمی پَریشد »؛

اما چون مستقلّاً « خَرَد می وَرزد »،

« بیدی » نیست که هر « بادی » « بلرزد »!

« خلاف در تدبُّر » و « اختلاف در تفکُّر » 

لازمه « استقلال در ریشه » و « استدلال در اندیشه » است.

من تنها در دو جامعه هیچ « خلاف باور » و « اختلاف نظر » ندیدم: 

یکی « جمعیت گورستان » و دیگری « جامعه گوسپندان »!

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

هَم اَرز : همانند،دو یا چند نفر یا چند چیز که دارای ارزش یکسان هستند

ناهمگون  : ناهمرنگ ناهمانند مختلف

نمی پَریشد : پریشان و آشفته نمی شود

خلاف : ناسازگاری کردن،مخالفت،ضدموافقت

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(397)  

« سیر پویایی » و « مسیر شکوفایی »

من در قرن بیست و یکم و در آغازین سال های هزاره سوم 

در « جهان بشری » و « زمان باروری » 

کسانی را « بی سوادترین افراد » 

و « ناتوان ترین آحاد » دیدم، 

که در « بازآموزی دانش » و « بهروزی بینش » ناتوان هستند؛ 

زيرا « دانايان ديروز »، « كم سوادان امروز »اند

و « کم سوادان امروز » ،« بي سوادان فردا ». 

« گُل دانش » و « تحوُّل بینش » 

هر لحظه « پیوسته » و « ناگُسسته »

در « حال شکوفایی » و « کمال پویایی » است!

آنان که از این « سیر پویایی » و « مسیر شکوفایی » 

« واپس بمانند » ، عمری بر موج « هوس می رانند »!

 انسان آن گاه از « پویش، باز»می ماند و از « پژوهش، بی نیاز»،

که می پندارد از « کال » گذشته و به « کمال » رسیده؛

میوه تا « کال » است، در انتظار « کمال »  است

اما آن گاه از درخت می افتد که به کمال می رسد.

غافل از آن که کمال میوه محدود است و کمال انسان ،نامحدود!

کمال انسان نه « کران  » دارد و نه خط « پایان »!

#شفیعی_مطهر

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(396)  

« نفرین  » یا « آفرین »؟!

من « جوهرِ هر دین » و « گوهرِ هر آیین » را 

 چون « آبگینه پُرصفا » و « آیینه مُصفّا » ديدم .

آن گونه كه مي شد « سیمای راستي را از رای آن » 

و « صفای درستی را از وراي آن » ديد؛ 

اما آن گاه که « تعصُّب کور » و « تحجُّر منفور » رخ می نماید

« نفرت و نفرین » به جای « رحمت و آفرین » می نشیند؛

« نعمت » به « رنگِ نِقمَت » « درمی آید »

و « رغبت » به « نیرنگِ رَهبَت » « می آلاید »!

 پس « بشوییم » « سیمای سینه ها » را از « بلای کینه ها »

تا « بپوییم » « گذرگاه خاک » را تا « بارگاه افلاک »!

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

آبگینه :شیشه،بلور،تُنگ بلور،شیشه شراب،آیینه

رای : اندیشه،فکر،تدبیر،عقیده،اعتقاد،بینایی دل

نِقمَت : کینه کشی، عذاب، عقوبت، رنج و سختی، پاداش بد

رَهبَت :خوف،ترس

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(394)    

« فُرصت آفرینی  » و « نُصرت گزینی »!

من خوشبختي را چون « توپ فوتبال » و « گوی خیال » ديدم ،

كه هر گاه مي غلتد، به دنبال آن مي دويم 

و چون مي ايستد، به آن لگد مي زنيم.

خوشا آنان که از « تردید،نُصرت » می سازند و از « تهدید،فرصت »

« نُصرت » را « فضیلت » می شمارند و « فُرصت » را « غنیمت »!

 « فُرصت را آگاهانه می آفرینند»

و « نُصرت را کنجکاوانه برمی گزینند»!

#شفیعی_مطهر

--------------------------         

نُصرت : یاری،پیروزی

فضیلت : برتری،فزونی،مزیت، درجه بلند در فضل،افزونی در علم و  معرفت

بخت : بهره،نصیب،طالع،اقبال،شانس 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(393)   

از « بطن » تا « باطن »!

من در « گَردانه زمين » و « گَردونه زمان »،

همه چيز و همه كس را در « حال گذر » و « مجال گذار » ديدم.

تنها اثري كه از « يادها » و « نمادها » مي ماند، 

« يادگارهای به گزین » و « رفتارهای خیرآفرین » است.

آنچه به « انسان، سود » و به « جهان،جود » می رساند، 

هماره « ماندگار » است و همواره « پایدار  ». 

انسان هایی که از « بطن » گذشته اند، 

به « باطن » رسیده اند

و آنان که از « هوا » « روی برتافته اند»،

 « هو » را « یافته اند»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------

بطن : شکم

باطن : درون چیزی،اندرون،پنهان

نماد : سمبل،مظهر

به گزین : بسیار نیکو و برگزیده

هوا : آرزو،میل نفسانی،هوس

هو : ضمیر غایب مفرد مذکر، او ،در اصطلاح عرفا اشاره به ذات باری تعالی

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(392)  

کودکان « کار » یا « انکار »؟! 

 بار دیگر « مهر » و « ماه » « به هم رسیدند » 

و سیمای « مهرماه » را به تصویر « کشیدند ».

من « زنگ مدرسه ها » را شنیدم 

و در کنارش « رنگ تلواسه ها » را دیدم!

این صدا نه تنها « نوای زنگ »،که « آوای فرهنگ » است!

اما زنگ ها برای چه کسانی به صدا « درمی آیند »؟

و چه جان ها و روان هایی را « می فرسایند»؟

من مهر را دیدم نه « مهر فروزان » ،که « مهر خزان »!

و نه در « سینه  سپهر » ،که بر « کینه چهر »!! 

من در آغازین روزهای مهر در کنار میلیون ها « نونهالان شاد » و « پرندگان آزاد » 

صدها هزار « غنچه های پژمُرده » دیدم و « شکوفه های دلمُرده »!

 کودکان « نبیل »،محروم از « تحصیل »!

کودکان « کار » یا « انکار »؟!

چه حلقه های زرد نگاه که بر در« آویخته »

و چه شعله های « شاد امید » که از بیم « تندباد تردید » به هم « آمیخته»!

ساقه های سبز،« سقایت » را می طلبند و جوانه های تُرد ، « طراوت » را!

سفره های خالی در انتظار « لُقمه ای کرامت » اند 

و پیاله های تهی ،چشم به راه « جُرعه ای مروّت »!

در « صحرای پریشان قَسوت » و « کویر سوزان قساوت »، 

« کودکان نومید» از « سینه خورشید»،« آتش می دوشند»

و جام های « عطش می نوشند»!

دل های تاریک و دیجور در انتظار « صبوحی از نور » اند و « سبدی از سرور»!

« خانه های ساکت و سرد » و « آشیانه های فقر و درد »، 

چشم به راه « صفای سخاوت » اند و منتظر « گرمای رحمت »!

بیاییم در در ورای پنجره بلورین رویای کودکان کار باغی بنا کنیم 

پر از « شکوفه های سرخ رَافت » و « جوانه های سبز محبت »!

بیاییم « روزنه های امید » و « پنجره های نوید »را 

سرشار کنیم از« روشنایی شفقت » و « درخشش حقیقت»!

بیاییم تندیس های خیال را « روح » بخشیم و درهای بسته را « مفتاح فتوح »!

کودکان کار اگر هیچ ندارند، در « دشت خیال » و « گلگشت آمال » 

باغی دارند پر از « گل های امید و آرزو » و « شکوفه های توان و تکاپو »!

نگذاریم این باغ در هجوم سموم خزان یاس « بپژمُرَد » 

و غنچه هایش « بیَفسُرد »!

بیاییم با « جویباری از زلال محبت » و « آبشاری از  زمزم کرامت »،

گل های امید و آرزو را آبیاری کنیم!

بیاییم آسمان تیره و تاریک دلشان را با « شهاب های احسان » 

و « اخگرهای ایمان » ستاره باران کنیم!

بیاییم با « رشد ریشه های روشنایی رافت »،

« صخره های سخت و سیاه شب قساوت » را بشکافیم 

و « شاخه های سپید ملاطفت » 

و « ساقه های سبز مساعدت » را شکوفه باران کنیم!

بیاییم نسیم لطیف ملاطفت را در رگ های هر « برگ زردرنگ » 

از درخت « امید رنگارنگ » کودکان کار به « جَرَیان » اندازیم 

و خون روشن « سپیده » را در شریان های « خشکیده » آرمان هایشان 

به « سَیَلان » درآوریم!

بیاییم دل ها را در کوثر محبت « بشوییم» و عطر عاطفه ها را « ببوییم» .

سبدهای انتظار را پُر کنیم از « گل های افتخار » و « شکوفه های بهار»!

بیاییم سیمای زیبای جوانمردی را در« آیین ایمان »

و « آیینه دیدگان » به تماشا بنشینیم!

 #شفیعی_مطهر

-------------------------------     

تلواسه : اضطراب، بی قراری، اندوه

چهر : چهره، رخسار،روی صورت انسان

نبیل : دانا و هوشیار

قَسوت : سخت شدن،سنگدلی

قساوت : سخت دل شدن

صبوحی : شرابی که صبح زود بخورند

مفتاح : کلید

سَموم: باد گرم و زهرآگین و خفقان آور

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(391)     

فرصتی برای«بوییدن یک گُل»و«پوییدن یک پُل»!

من در « عرصه حیات » و « قلمرو ممات » 

چه بسیار انسان هایی را دیدم که ده ها سال « زیستند »؛ 

اما یک لحظه نفهمیدند که « کیستند »!

حتی کمتر کسی را دیدم که صد سال زندگي کند، 

اما بسياري را ديدم كه يك سال را صد بار تكرار كردند!

زندگی نه « داری بسته » است و نه « مداری پیوسته » ،

بلکه « راهی بی کران » است به سوی « بارگاهی آژمان ».

راهی است که « پیوسته باید پیمود » 

و لحظه ای در آن نمی توان « نشسته آسود »!

زندگی،« گاهِ گذر از یک پُل » است و « گواهِ باور یک تحوُّل ».

عمر انسان « لحظه ای تنگ » و « عرصه ای آژنگ »است

  به فرصت « بوییدن یک گُل » و « پوییدن یک پُل »!

بنابراین عمر انسان نه « عامل کَرّار » است و نه « قابل تکرار » ! 

#شفیعی_مطهر

----------------------

ممات : مرگ،زمان مرگ

دار  : خانه،سرا

مدار : جای دورزدن ،دایره ای موهوم از سطح زمین موازی با دایره استوا

آژمان : بی زمان

آژنگ : چین و چروک ،چین و شکن

کرّار : بازگردنده 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(390) 

از « کوهِ گفتن » تا « شکوهِ شکفتن » 

 من همه انسان ها را با هم متفاوت دیدم . 

  انسان ها در تنها چیزی که  مشترک اند، « فرق داشتن با یکدیگر» است.

بنابراین دانستم هیچ « معلّم و مربّی دل افروز » و هیچ « مبلّغ دلسوز »

نباید و نمی تواند « جان گدازد » تا دیگری را « چون خود بسازد ».

هر انسان در « کتاب آفرینش » و « انتخاب بینش »

« فصلی مستقل » دارد و « اصلی متحوّل » .

باید کریمانه به او اجازه داد تا توانمندی های خود را « پیدا » 

و آن ها را « شکوفا » سازد.  

« گفتن » ،کوهی « صعب الصعود » است و «شکفتن»،« قُلّه موعود »!

انسان باید از « کوهِ گفتن » بگذرد تا به « شکوهِ شکفتن » برسد!

او باید آزادانه خود را « بیابد » و به سوی شکوفایی خود « بشتابد »!

#شفیعی_مطهر

  ------------------------------------

دل افروز  : روشن کننده دل،کسی که دل را شاد و روشن سازد 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(389)   

« کرامت ذات » و « سلامت حیات » 

من زندگی بشر را « آمیزه ای از رنگ ها » دیدم 

با « انگیزه ای از فرهنگ ها ». 

انسان ها « چند گونه » هستند،اما نه « چند گانه »!

کسانی که انسان ها را « چندگانه » می بینند،

با « خدای یگانه »،« بیگانه » اند!

همه « رنگ ها را باید پذیرُفت » 

و در « بهارِ همه فرهنگ ها باید شکُفت ».   

انسان بماهُوَ انسان ،« کرامت ذات » 

و در نتیجه حقِّ « سلامت حیات » دارد!

بنابراین هیچ « نژاد و جنس و رنگ » و هیچ « عقیده و آیین و فرهنگ » 

برای هیچ فرد یا گروهی نه « ناز » دارد و نه « امتیاز »!

هیچ کس در « عرصه جهانی » بر « جامعه انسانی » 

نه « افتخار اهورایی » دارد و نه « اختیار فرمانروایی » ! 

انسان ها همه « آزاد »اند و رها از هر گونه « انقیاد »اند،

جز کسانی که خود « تن را به تحقیر بردگی »« می آزارند»

و « سر به زنجیر بندگی » « می سپارند»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------- 

انگیزه: سبب، باعث ،آنچه که کسی را به کاری برانگیزاند

انقیاد: خوار و رام شدن،گردن نهادن،فرمانبرداری

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(388)  

انسان های « بُزُرگ » با همّت های « ستُرگ »

من « مِهرِ فُروزان » را بر « سِپِهر سوزان » دیدم 

که با « انبوهِ تابَندگی » و « شکوهِ فُروزَندگی » 

تنها می توانست « روز » را بسازد، 

نه « روزگار » را . 

روزگار را نه « خورشیدِ تابناک »،

که « انسان های باادراک »می سازند؛

انسان هایی « بُزُرگ » با اراده ها و همّت هایی « ستُرگ ». 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

سوزان : در حال سوختن،سوزنده

انبوه : پُر،بسیار،پیچیده و درهم،به هم پیوسته

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(386)   

« نُخبگان آگاه » و « مردم بی پناه »!

من هنگامی که سرنوشت تلخ ملل « واپس مانده » 

با رهبرانی « دست نشانده » را مي نگرم ، 

كم كم به اين « باور » و « سوز جگر » مي رسم 

كه گويا قِصّه پُر غُصّه توسعه نيافتگي را پاياني نيست؛ 

زيرا نه « گُرگان، سير » می شوند و نه « گوسپندان، بصير » !!  

اما در « جوامع انسانی »،نه « توابع حیوانی » ،

آن گاه « پَخمگان تاجوَر پیروزند »

که « نُخبگان روشنگر نور نیفروزند»! 

بنابراین مسئول واپس ماندگی « مردم بی پناه »،« نخبگان آگاه » اند!

آنان که « نمی فهمند» در « وَهم اند»،

ولی نُخبگانی که « فهیم » اند، 

در علت واپس ماندگی « سهیم » اند!

#شفیعی_مطهر

-------------------------------

توابع : جمع تابع،پیرو،پیروی کننده،کلمات مُهمل و بی معنی که دنبال بعضی از کلمات گفته می شود؛چون : ساخت و پاخت

پَخمگان : افراد کودن،کم عقل،کُندفهم و کم هوش

نُخبگان : برگزیدگان

وَهم : گمان، خیال، پندار

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(384)  

« نگاه خردارزي  » و « راه انديشه ورزي »!

 من این « حقیقت ناب » و این « واقعیت چون آفتاب » را 

در گستره ای به گستردگی « زندگی بشر » و در عرصه « نقد و نظر » 

و نیز در قلمروی به « درازای زمان » و « پهنای زمین » دیدم 

که بیشتر ملت ها را با بهره گیری از « تحریک احساسات » و « ترویج خرافات » 

می توان به « زیر سلطه » و « مهمیز سیطره » درآورد ؛ 

اما از « راه انديشه ورزي » و با « نگاه خردارزي  »

نه مي توان « رادمردي » را « رام » کرد و نه « آزادمردي » را « آرام ». 

#شفیعی_مطهر

--------------------------

خردارزی : ارزشمندشمردن عقل و خرد

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(383)  

  « آیه رحمت » یا « مایه زحمت »؟

من قلب محمد(ص) را « پرجمعيت ترين شهر دنيا » 

و « پُررحمت ترین نهر مصفّا » ديدم. 

در آن شهر سُفره اي گسترده بودند 

ُپر از « لُقمه های لُقمانی » و « جُرعه های جنانی »؛ 

سفره ای به گستره طول تاريخ زمان و عرض جغرافيای زمین.

بر سر آن سفره « بي رنگ » و عاری از « رنگ نیرنگ » 

همه انسان ها از هر « نژاد و رنگ » 

و با هر « فکر و فرهنگ » نشسته بودند 

و « لُقمه هاي مالامال رَافت » مي خوردند 

و « جُرعه هاي زُلال رَحمت » مي نوشيدند.  

اما دریغ و افسوس! « فَقیهان مُتحَجِّر» 

و « سَفیهان تاجر » دست به دست هم دادند

و برای جهان بشریت از این « آیه های رحمت » 

، « مایه های زحمت » ساختند! 

از آن پس غروب شد روزی که « وفا »،« سرمایه بقا » بود 

و « جفا » ، « مایه فنا »!

« عفّت » « زَر » بود و « غیرت » ، « زره »؛

اما « زَر » را با « زور » بردند و « زره » را با « تزویر »!

« شهامت » ، « شراری در دل » بود 

و « شجاعت » ، « شوری در سر ».

« شهامت » را « شناعت » شناختند و « شجاعت » را « جسارت »!

« شرار » را با « شرارت » خاموش کردند و « شور » را با « شَرّ »!

« نماز »ها با « خشوع و خشیت » بود و « راز و نیاز » ها  با « عطر عصمت »!

« خَشیَت » را به « خُشونت » کشیدند و « « عصمت » را به « عصیان »!

 « شرافت » ، « شناسنامه » بود و « شهادت »،« پایان نامه »!

اما گُلِ « شرافت » را با « هجومِ  شقاوت » پَرپَر کردند 

و غنچه « شهادت » را با « سموم شماتت »!

...و اما اکنون « غُل و بند » ، « گُل لبخند » را از ساقه لب ها « ربوده »

و عجوزه غم در غمخانه دل ها « غنوده » است.

تنها « راز شکوفایی بصارت » و « رمز رهایی از اسارت » 

« گذشت از جهالت » است و « بازگشت به اصالت ».

#شفیعی_مطهر

-----------------------

 جنان : بهشت،جمع جنّت

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(382) 

نه « در امان »  و نه « با ایمان »!

من دو کودک « ناهمگون » را دیدم از دو قشر « گوناگون »؛ 

يكي « مغرور از داشته ها »! 

و ديگري « رنجور از نداشته ها »! 

اما هيچ يك را خوشبخت نديدم؛ 

زيرا تا هنگامي كه در جامعه « گرسنه اي بي خانمان » 

و « برهنه ای سرگردان » باشد، 

  نه كسی « در امان » است و نه کسی « با ایمان »! 

#شفیعی_مطهر

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(381) 

« صخره های کوه » مقهور « اراده های نستوه » 

   در نبرد سخت بین « اراده های پولادین » و « صخره های سنگین»

این اراده « انسان های استوار » و تصميم « سختي ستيزان پايدار » است

که بر « صخره های سخت » و « تیرگی های بخت » چیره می شود.

« صخره های کوه » در برابر « اراده های نستوه » 

چون « موم »،« نرم » می شوند و چون « سَموم »، « گرم »!

این « انسان های ساده » و « ناتوان های بی اراده » اند

که « مقهور خواری ها » و « رنجور دشواری ها » می شوند.

#شفیعی_مطهر

----------------------- 

سَموم : باد گرم،باد زهرآگین،باد گرم و خفقان آور

این کانال تلگرامی چشم به راه نگاه پویشگر شماست:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(380)  

« نخستین کار » و « بهترین ابتکار »! 

من گردبادی « ویرانگر » را دیدم همراه با « غرّش تُندر » .

  « کارش توفندگی » بود و « کوله بارش ،روزمرّگي » ! 

این « توفان سیاه » با « طغیان تباه »،

« دار سرب و سراب » و « دیار قاب و نقاب » را در بر گرفته ، 

همه جوانه های جوانمردي را « می خَست »

و نهال هاي مهرباني را « درهم مي شكست »؛ 

« مُل های محبّت » را بر « خاک می ریخت »

و « گُل های انسانیت » را با « خاشاک درمی آمیخت».  

« پایایی شب » و « دیرپایی تب »، 

« حال هر گونه پویایی را از هر پوینده »

و  « مجال هر گونه جویایی را از هر جوینده » گرفته،

 هر « پوینده را مایوس » و هر « جوینده را با رخوت مانوس » کرده است!

بنابراین در این « دار و دیار»،« نخستین کار » و « بهترین ابتکار »،

« زدودن غبار نومیدی » و « پالودن این پلیدی »

از « سیمای اذهان » و « تنگنای زمان » است. 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

دار : خانه،سرای،جایی که در آن سکونت کنند

دیار : خانه ها، مساکن، شهر، سرزمین (ج دار)

خَستن : زخمی کردن، مجروح کردن، آزردن

تُندر: رعد، غرّش ابر ،آسمان غرّش

پالودن : صاف کردن،پاک کردن،پاک کردن از آلودگی 

نگاهتان را چشم انتظاریم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(379)  

« حق ستیزی » و « گفت وگو گریزی »!

من « تلاش و تکاپو » و « پدیده گفت وگو » را دیدم

که در « راه روشنگری » و « همراه با حق باوری » ،

  دل هاي « تاريك » را به هم « نزديك » مي كرد 

و اذهان « دشمنان » را « سامان »

و پيوندهاي « پريشان » را « سازمان » می بخشید.

....و « متعصّبی تيره دل » و  « متحجّری غافل » را ديدم 

كه « همنوايان را بينوا » و « بلازدگان را مبتلا »مي كرد.  

 آن که از گفت و گو « می گریزد » 

و با هر اندیشه جز فکر بیمار خود « می ستیزد »،

بر این پندار است که همه حقیقت نزد « اوست » 

و همه باورهای دیگر « های و هوست »!

او خود « کامل » است و « سرچشمه فضایل »

و دیگران همه « عاطل » اند و « باطل »!

 اینان عمری اسیر « کابوس اند » 

و سرانجام در « پیله تنهایی » 

و « حیله هیولایی » خود « می پوسند »!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

 عاطل: بی کاره، بیهوده، بی معنی، باطل

کابوس : بختک، حالت اختناق و سنگینی که گاهی در خواب به انسان دست می دهد و شخص خفته خیال می کند که چیزی سنگین بر سینه اش فشار می آورد و نمی تواند تکان بخورد!

هیولا : ماده ماده، اولی،صورت و هیکل

نگاهتان را چشم انتظاریم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(378)  

« عاشقانه سوختن » و « عارفانه نور افروختن »!

من « فانوس دریایی » رابر كرانه « اقيانوس رهايي » دیدم 

که « یک تنه و تنها » و « شیفته و شیدا » 

در برابر « غول شب » و « افول کوکب » ایستاده بود!

  او « پیکان های نور » را از « کمان های دور »

از هر سوی بر « پیکر سرد و سیاه » و « باور دژآگاه » شب می بارید .

او نه « مهر و ماه » بود و نه « پاد پگاه »،

اما با « شهاب های فانوس » ،

ره گم کردگان « گرداب های اقیانوس » را راه می نمود.

بنابراین دریافتم که در « راهِ روشنگری » و « گاهِ حق باوری »،

نه « تنهایی دوران » بن بست است و نه « بی وفایی یاران »!

باید « عاشقانه سوخت » و « عارفانه نور افروخت »!

#شفیعی_مطهر

---------------------------- 

غول : دیو، موجود افسانه ای بسیار بزرگ جثه و بدهیکل،جانور مهیب

افول  : غروب کردن، پنهان شدن ،ناپدیدشدن ستاره

دژآگاه : بداندیش، بددل، بدخو، تندخو،نادان و بی تربیت

پاد : نگهبان،تخت،اورنگ 

شما را چشم در راهیم در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(377) 

« بستگان به زمین » و « وابستگان به زمان»

من « مرغان شاد » و « پرندگان آزاد » را 

« رهاتر از موج » و « فراتر از اوج » دیدم؛ 

پرندگانی که « سینه سپهر را می شکافند » 

و در « مِهینه مِهر می شکفند»!

  این « پرندگان سبکبال » و مرغان فرخنده فال »

بر بلندای سپهر پرواز خود نه « مرزی » دارند و نه « ترس و لرزی ».

بنابراین دانستم که برای رهایی از « بند خاک » و « گزند مغاک»

باید دل را از « دلبستگی ها » و جان را از « وابستگی ها » آزاد کرد!

« بستگان به زمین » و « وابستگان به زمان»

نه « پری برای پرواز » دارند و نه « نایی برای آواز »!

اینان « سر به زیر » دارند و « پای در قیر»!

عمری بر روی محیط « دایره هوس » و « خاطره قفس » می دَوَند! 

و هر چه تندتر « بدَوَند»،زودتر به نقطه آغاز « می رسند».

نه « گامی به پیش  می گذارند » 

و نه « اهتمامی به خویش  دارند»!

#شفیعی_مطهر

 -----------------------------

مِهینه : بزرگ،بزرگ تر،بزرگ ترین

مِهر : آفتاب،خورشید

فرخنده فال: نیک بخت،خجسته،مبارک

مغاک : گودال،جای گود

اهتمام : همت گماشتن بر امری،کوشیدن

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(376)  

« واقعیت گریزی » و « حقیقت ستیزی»!

من ایدئولوگی را دیدم 

که اسب ایدئولوژی او « مُرده » 

و هرزه گیاه اندیشه اش « پژمُرده » بود؛ 

اما او به جاي پياده شدن از این « اسب بیمار » 

و دست کشیدن از این « کسب و کار »

،دست به هر « كاری متعارف » و « ابتکاری غيرمتعارف » مي زد 

تا با « واقعیت » « بستیزد » و از « حقیقت » « بگریزد »!

غافل از این که « صفای حقیقت » و « سیمای واقعیت  »

چونان « مهر » بر سینه « سپهر » « می درخشد»

و هم « شیفتگان زلال » و هم « فریفتگان ضلال » را 

« نور و شعور » « می بخشد»!

#شفیعی_مطهر

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(374)  

« پارسی » یا « فارسی »؟!

من « پارسي » زبان هايي را ديدم 

كه زبان گويشي خود را نه « پارسی » ،که« فارسي » مي ناميدند، 

  زیراعرب ها حرف« پ » ندارند!!

 پس از یورش « اعراب » و خاموشی « فروغ فرهنگ و آداب » 

آن چه فرهنگ و ادب « پارسی » را در سال های « بی حارسی » حراست کرد 

نه « شاهان خودکامه » که « زبان شاهنامه » بود!

#شفیعی_مطهر

بیشتر بخوانید در کانال

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(373)  

درد بی دردی!

من دوستی را دیدم 

که هم « درد » داشت و هم « دل »، 

فهميدم مي توان با او « درددل » كرد! 

درد بی دردی چه دردی بی دواست!

درد ،لطف و نعمت پاک خداست

#شفیعی_مطهر

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(372)  

شما چی؟!

من دوستم را دیدم.

گفت: دوستت دارم. 

گفتم: تو باران را هم دوست داری، 

ولي به هنگام بارش باران در زير چتر پنهان مي شوي ، 

آفتاب را نيز دوست داري ، اما به سايه پناه مي بري 

و باد را هم دوست داري ، 

اما به گاه وزش باد، پنجره را مي بندي. 

اكنون بگو مرا چگونه دوست داري؟ 

....و دوستم به فکر فرورفت!

شما چی؟!!

#شفیعی_مطهر

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(371)

« بستر آرام » یا « خاکستر آلام »؟!

من « آدمی بی خیال » و « انسانی بدسگال » را دیدم 

که بر روی « ریل های قطار » چون « بستر زرنگار»

به « خوابی شیرین » و « رویایی نوشین » فرو رفته بود؛

خوابی به « ژرفایی غفلت » و « شکرخایی عادت ». 

چه « شباهتی دلاویز » و « مشابهتی شگفت انگیز» دیدم 

بین این « انسان غافل » با « دنیازدگان جاهل »!

مسیر دنیا چون محل « عبور سِیل » است و « مرور رِیل »؛

بنابراین نه « بستر آرام »، که « خاکستر آلام » است!

باید هر لحظه آماده شنیدن « بانگ رحیل » باشیم و « گلبانگ گسیل »! 

دنیا « پُلِ عبور » است و « مُلِ غرور ».

#شفیعی_مطهر

------------------------------

سگالیدن : اندیشیدن،فکرکردن،پنداشتن

شکرخایی : شکرخواری

مُرور : رفتن و گذشتن، گذرکردن

آلام : دردها ،رنج ها،(جمع اَلَم)

رحیل : کوچ کردن،کوچیدن

گسیل : کردن روانه کردن ،فرستادت کسی به جایی

مُل : شراب

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(370)  

« اوج مداران» و « موج سواران»!

من سیاستمدارانی را دیدم که نه « بصارتی در اوج مداری » ، 

که « مهارتی در موج سواری » داشتند.

اینان « نماد فرصت طلبی » و نمود دولت مَشربی » بودند

و همیشه مترصّد بودند تا « موجی برخیزد » و « فوجی را برانگیزاند» 

تا اینان بر امواجی سوار شوند که نه خود « آغازگرش »

که بیشتر « بهره ورش » هستند. 

در این « دهر غریب » و « شهر پرفریب » 

 تا مردم، « ناآگاه » و عوام فریبان،« پادشاه » باشند،

« مستضعفان موج آفرین » همیشه « بی قدر » اند 

و « مستکبران اوج نشین » بر « صدر »!

#شفیعی_مطهر

-------------------------

بصارت : بینایی،زیرکی،دانایی،بینش،بینادلی،باریک بینی

مَشرب: طریقه دینی و فلسفی،مسلک،نحله

نمود : نشان،علامت،جلوه،جلا،رونق

 فوج : گروه، دسته 

دهر : روزگار،زمانه،عهد،عصر،زمان،دوره

قدر : ارزش،اعتبار

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(369) 

هر که « پاک تر »،« غمناک تر »!

من مترسکی را دیدم « تنهای آزاده » و « بر پای ایستاده »؛

 هر چه دست هایش را « دراز » و آغوشش را « باز » می کرد، 

هيچ كس او را در آغوش نمی گرفت. 

بيچاره نمي دانست كه « تنهايي همزاد آزادگي » است 

و « پارسایی همراه ایستادگی»!!

 در این « دیر دیرین » و « دیار بیدادآفرین »

هر که « پاک تر »،« غمناک تر »

و هر که « سفّاک تر»،« طربناک تر »!

#شفیعی_مطهر

 -----------------------------

دِیر : صومعه،جهان مادی

سفّاک : خونریز

بیشتر بخوانید در کانال زیر:

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

    #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(366)

« كاري بایسته » و « ابتکاری شایسته »!

من « غولی بیابانی » را با « طولی غیرعقلانی »دیدم 

که در روز روشن به شهر « سرب و سراب » بدون « نقب و نقاب » وارد شد؛ 

در حالي كه همه مردم با ديدن او « وحشت زده و بیمناک » و « چُست و چالاک »

نه با « پای ستیز » که « روي به گريز» نهادند. 

با خود گفتم: اي كاش « هیولاهايی هول انگيز »و « غول هایی بی مهميز » 

چون « فساد پنهان »، « اعتياد جوانان » ، 

« بیداد خودکامگان » و « فریاد ستمدیدگان » نيز 

چون اين « غول بي نقاب » و « هیولای اضطراب » 

در اين شهر ستم زده وارد مي شد! 

تا همه او را « مي ديدند » ، عربده اش را « می شنیدند»

و « كاري بایسته » و « ابتکاری شایسته »مي كردند!!  

#شفیعی_مطهر

--------------------------  

غول : موجودی افسانه ای بسیار بزرگ جثّه و بدهیکل

نقب : راه باریک زیرزمینی،سوراخ زیرزمینی  

مهمیز: افسار،مهار

هیولا : صورت،هیکل وهمناک

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(364)  

 « سنگ ها » و « سنگرها »! 

من رهروی پویشگر » و « پیشروی پژوهشگر » را دیدم 

که از هر « سنگی »، « سنگری » می ساخت 

و از هر « بندی »، « بندري ». 

از هر « خامی » درسی « می آموخت »

و از « ناکامی » تجربه ای « می اندوخت »!
اشتباهات را تجربه « مي ناميد» 

و پس از هر « شکست » بدون « گُسست »

و با « پويايي بيشتر » و « توانایی برتر »

به سوي هدف « مي خراميد».

قله هدف برای هر « پوینده پولادین » و هر « جوینده جهان بین » 

« مشهود » است ،ولی « صعب الصعود» است! 

در کنار هر « گلی لطیف »،« خاری حریف » « روییده » 

و در ورای هر « شکست سخت »،« پیروزی بخت » « بیوسیده » است! 

نگاه اگر مثبت باشد، در بطن هر شکست،« وقوع پیروزی » « نهفته »  

و در متن هر شب تار،« طلوع بهروزی » « خفته » است!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

حریف : هماورد، هم نبرد،طرف شخص در بازی و نبرد

بیوسیدن : انتظارداشتن، توقّع داشتن، طمع داشتن

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(363) 

« میرایی » پیامد « ایستایی »!

من در « بُرهه ای از زمان » و در « بَرخه ای از زمین  »

در « پگاهی شبنم وار» و با « نگاهی امیدوار » 

بر  «گونه گُل هستی» و بر « گردونه سمبُل سرمستی » نشستم ؛ 

  امّا چون « چرخش زمین را نگریستم» بر « گردش زمان گریستم»!

آن گاه دانستم که من نیز برای « پویایی و پایایی » آمده ام، 

نه برای « ایستایی و میرایی »! 

من در « بنای بینش » و « سیمای آفرینش »

« نه لَحظِه ای را رام » دیدم 

و « نه لَمحِه ای را آرام »؛

بنابراین نه « دَمی با آرامش خُفتم » 

و نه « بازدمی رامش پذیرُفتم »! 

 « هماره باید آگاه بود»

و « همواره باید راه پیمود ».

« پایایی » در گروی « پویایی » است

و « میرایی » پیامد « ایستایی »!

#شفیعی_مطهر

------------------------------- 

بُرهه: روزگار،قسمتی از وقت و زمان

بَرخه: پاره ای از چیزی، جزوی از کُل، حِصّه،بَهره

گردونه: ارّابه،گاری

سمبُل: نشانه ،علامت،مَظهر، نماد، رمز،شعار

 لمحه : یک بار اندک چیزی را دیدن، نگرش دزدکی، چشم زد، مدتی اندک

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(362)   

راه رهایی از یوغ جهالت ها

من « خودكامگاني خیره » و « سیه چهرگانی چیره » را ديدم 

كه « ايستاده بر كرانه شب » ،ولی با « استفاده از پشتوانه مکتب »،

« بي تاب از روشنگري مهتاب » و « بيزار از تابش آفتاب ». 

چون دستشان به مهر و ماه نمي رسيد، 

تا « چراغ مهر» را « خاموش »، و باغ سپهر » را « مخدوش » کنند؛

مي كوشيدند تا تصويرشان را در آيينه آب « درهم بريزند»

و اين گونه با روشنگري « بستيزند ».

« نورگریزان » و « شعورستیزان »، مرگ خود را 

در « فروغ آگاهی شهروندان » می بینند و در « بلوغ همراهی دردمندان »!

بنابراین تنها راه ،« شکوفایی بلوغ ملت ها »است 

و « رهایی از یوغ جهالت ها»

#شفیعی_مطهر

---------------------------------

خیره : گستاخ،خودسر،لجوج،سرکش،هرزه

چیره : مسلّط، غالب

مخدوش : تصرف شده، وسوسه شده،خراشیده شده

بلوغ : رسیدن به سن رشد

یوغ : چوبی که هنگام شخم زدن بر گردن گاو می گذارند

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(361)  

« مدیر نالایق » ، « اسیر متملِّق »!

من هر احمقي را ديدم ،

به دنبال « احمقی بزُرگ تر» و « ابلهی ستُرگ تر » مي گشت،

  که او را « بستايد » ،تا در سايه سارش « بياسايد ».  

بنابراین چه احمق اند « ستایشگران متملِّق »!

و چه احمق ترند « ستایش پذیران نالایِق »! 

هیچ عاملی « ذلّت بارتر از چاپلوسی » 

و « خفّت بار از دست بوسی » نیست.

تملُّق،« بنای بنیادین بشریّت » را « پریشان » 

و « بنیاد پولادین انسانیّت » را « ویران » می کند!

« متملِّق » را به « خاک ذلّت » می نشاند 

و « نالایق » را به « مغاک مذلّت »!

  این « مدیر نالایق » است که « اسیر متملِّق » است.

او « اسیر حقارت » است و این در « زنجیر اسارت »!

#شفیعی_مطهر

----------------------------

 مغاک : گودال،جای فرورفته و گود

مذلّت : خوارشدن ،ذلیل شدن، به پستی گراییدن،خواری

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(360)

  ما زنده از آنیم که آرام نداریم... 

من زندگي بدون « كار و تلاش » حتّی برای « کسب معاش » را 

مرگ پيش از « مُردن » و پَرپَر شدن پيش از « پژمُردن » ديدم.

« تلاطُم رودِ زندگی » در « ترنُّم سرودِ ارزندگی » تجلّی می یابد.

آن گاه که این « رود » از « جوش » وامانَد 

و این « سرود » از « خروش » درمانَد، 

« جمع جان به فراموشی درآید» 

و « شمع شان به خاموشی گراید»!

 ما زنده از آنیم که آرام نداریم

موجیم که آسودگی ما عدم ماست (اقبال لاهوری)

« موج تا می تازد » ، « بر اوج می نازد »؛

اما آن گاه « رام می میرد » که « آرام می گیرد »!

#شفیعی_مطهر

-----------------------------

تلاطم : به هم خوردن، به هم برآمدن،به یکدیگر خوردن

ترنُّم : سراییدن، سرود،آواز،نغمه

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(359)

« صفای کودکانه » و « جفای بزرگسالانه » !

من « سیمای زیبای خُدا » و « صفای والای هُدا » را 

هم در« آیینه دل کودکان » دیدم 

و هم در « گنجینه ذهن بزرگسالان »؛ 

اما سیمای خداي دل كودكان را « بسی نیک تر » 

و به حقيقت « نزديك تر » ديدم. 

آیینه دل کودکان « صاف تر » است و « شفّاف تر »؛

بنابراین در آن « بُلوغ حَق » ، « رَخشان تر » است و  

و « فُروغ فَلَق  » ، « درخشان تر »!  

« بشوییم جفای بزرگسالانه » را

و « بجوییم صفای کودکانه » را !

#شفیعی_مطهر

-----------------------------  

والا : بلند، ارجمند، بزرگ قدر، شریف، نجیب، عزیز، گرامی، شایسته

هُدا : راستی، رستگاری، راه راست

بلوغ : به کمال رسیدن ،بالغ شدن

رخشان : درخشان،رخشنده، درخشنده، تابان

فَلَق : سپیده دم،بامداد 

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(358)  

« قدرت » درچنبره « نظارت »!

من پنج نسل از روسای « جمهور » از کشوری « مغرور » را دیدم. 

ما آنان را « نماد همه لغزش ها » و « نمود همه ضد ارزش ها » می دانیم!

اما آنان هنوز « دست در دست یکدیگر » و « پای در راه اعتلای کشور »نهاده 

برای حفظ « آزادی وطن » و « آبادی میهن » خود می کوشند.  

آنان از « هر حزب و نهاد » و با « هر اندیشه و اعتقاد » 

برای خدمت به میهن خود در « کنار » هم اند،نه در « انکار » هم!

آنان ،مخالف را نه « عامل دشمن »،که « مکمّل خویشتن » می دانند

و مخالف نیز قدرت را « نقد » می کند، نه « نفی »!

اما چرا در ميهن ما هر كس « مهار دولت را در کف می گیرد »،

« انحصار قدرت را هدف مي گيرد »؟

او خود را « خادم » و همه گذشتگان را « خائن »مي نامد؟!  

من هیچ « انسان » و « پارسای زمان » را آن قدر منزّه ندیدم 

که به « قدرت و دولت » فراتر از « نظارت ملّت » برسد و فاسد نشود!  

هیچ انسان « خودساخته » و « خداشناخته » وجود ندارد 

که قدرت مطلق او را به « فساد نیالاید » و به « استبداد نگراید»!

 قدرت باید در « چنبره نظارت » باشد،نه در « گستره غارت »!

#شفیعی_مطهر

-----------------------

منزّه : پاک کرده شده،پاک،پاکیزه

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(357) 

« حیات » و « حرکت »!

من هر دوچرخه و موتورسیکلتی را دیدم 

تا در حال حرکت بود، 

نه به سوی چپ سقوط مي كرد و نه به سوي راست ؛ 

اما چون از حركت « بازمي ايستاد » و از « تاخت و تاز مي افتاد »، 

فورا سقوط می کرد!

بنابراين دانستم كه سقوط در « ايستايي » است، نه در « پويايي ».

« استمرار حیات » در « گردون » بودن است

و « استقرار ممات » در « سکون »ماندن!

« پایایی » در « پویایی » تبلور می یابد 

و « میرایی » در « ایستایی »!

#شفیعی_مطهر

--------------------------

گردون: گردنده، گردان

استقرار : قراریافتن، پابرجاشدن، آرام یافتن،آرام شدن

ممات: مرگ،موت

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(356)   

« خود پارسا پنداری » و « خود دانا انگاری »!

من چه بسیار « ملانصرالدّين های زمانه » و « مدّعیان بی پشتوانه » را ديدم 

كه خود را « حقیقت مطلق » « می انگاشتند »

و دیگران را « ابله و احمق » « مي پنداشتند» .

این « درک وارونه » و « فهم واژگونه »، 

همگان را به « رویشی راستین می گماشت » 

و به « پژوهشی نوین وامي داشت »!! 

 « خود پارسا پنداری » و « خود دانا انگاری »

« توسنی تیزپا » و « دشمنی بی پروا » است،

که راکب خود را در « ژرفنای درّه هلاک » 

و « تنگنای تیره مغاک » فرومی افکند.

...و این « بهترین بهانه » و « برترین نشانه »  برای شناخت

 « مستان قدرت » و « سرمستان دولت » است !

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

توسن: وحشی، رام نشده، اسب شوخ و سرکش

مغاک : گود ،گودال

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

   #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(355)   

 راه پر سوز و گداز روشنگري !  

من « کوشش مداد » را در « پویش راه ارشاد » ديدم !

مداد در همه عمر خود را « مي فرساید »،

ولی بر آفرينش اثر « مي افزاید ». 

  من آموزش درس روشنگری را از « مداد » ،« استمداد» کردم!

من از مداد آموختم كه در راه پر سوز و گداز « روشنگري » و « نورباوری »،

بايد چون شمع « سوخت »

تا شمع خاموشان را « افروخت ».

روشنگری بدون « سوختن جان » و « افروختن زبان»،

نه به « ثمر » می رسد و نه به « باور »!

 این « روشنگران دلسوز » اند و « نورباوران دل افروز »

که می توانند « باورها » را « بارور » کنند

و « داورها » را « دادور » !

راه روشنگری راهی « پر سوز و گداز» است و « پر نشیب و فراز».

در این راه « خطیر » بدون « وزیر و مشیر»

هر « رونده » را « توان رویش »  نیست

و هر « پوینده » « را امکان پویش » !

#شفیعی_مطهر

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(354)  

« پویایی »، راز و رمزِ « پایایی »!

من « مداد مات » را در مسیر « امتداد حیات » دیدم 

که در « تداوم نقش نگاري » و « تقدُّم ماندگاری »

هر از چند گاه ناگزير از « خودگدازی » و « پوست اندازي » بود.  

بنابراین فهمیدم که انسان ها نیز برای « تازه ماندن » و « پُرآوازه نمایاندن » 

هر از گاهی باید در درون « کارسازی » 

و در بیرون « پوست اندازی » کنند. 

« پویایی » راز و رمزِ « پایایی » است

و « استقرار پایایی » در گروی « استمرار شکوفایی » است!

#شفیعی_مطهر

--------------------------

پایایی :پایندگی، جاودانگی،ماندگاری

مات :سرگردان، سرگشته، حیران/ تیره، تار  

خودگدازی: خود را به رنج انداختن برای پیشرفت سریع تر،لاغرکردن

کارسازی: مهم سازی ،آمادگی،دستکاری،نیک انجام دادن

آوازه: شهرت / پُرآوازه : مشهور،معروف،نامدار،نام آور

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

 #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(353)  

« نازش » و « نوازش »!

من هر خانواده ای را دیدم که در آن « بزرگ» تر ها « کوچک » می شوند ، 

هرگز نديدم « كوچك »ها در آن « بزرگ» شوند.

« انسان بماهو انسان » « با هر دین و ایمان »

و فارغ از هر « رنگ و نژاد » و گذشته از هر « جنس و اعتقاد»

ذاتاً « کریم » است و شایسته « تکریم»!

اما انسانی که در « مکتب کمال » و « مدرسه روز و ماه و سال»،

« درس زندگی می آموزد » و « تجربه ارزندگی می اندوزد»،

 برای « تکریم» بسی « شایسته تر » 

و برای « تعظیم » بسیار « بایسته تر » است.

کودکان را باید « نواخت » و پیران را باید « قدر شناخت»!

 با آن « نازش » خوش است و با این « نوازش »!

#شفیعی_مطهر

------------------------------

کریم: محترم،با شخصیت

تکریم: گرامی داشتن، بزرگوارشمردن

نازش: نازکشیدن،مهربانی

نوازش: دلجویی،نواختن،محبت کردن

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

  #دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(352)  

« نخستین کلاس ابتدایی » یا « آغازین شگرد شکوفایی»

من جوانانی را دیدم که دستبند طلا بر دستشان 

و گردنبند طلا بر گردنشان زینت می بخشید....

اینان از « باریکه ذلّت رهیده » و بر « اریکه عزّت آرمیده » بودند!

 و نیز جوانانی را دیدم که دستبند پلیس بر دستشان و طناب دار بر گردنشان... 

ایشان « سرافرازی ارزندگی را نشناخته » و « بازی زندگی را باخته » بودند!

  من « بسترساز این دو سرشت » و « قصه پرداز این دو سرنوشت » را  

  « نخستین کلاس ابتدایی » و « آغازین شگرد شکوفایی»  می دانم.  

#شفیعی_مطهر

------------------------------ 

اریکه : تخت،تخت پادشاهی

سرشت : طینت، فطرت، نهاد، خوی ،خلق

شگرد: راه،روش،طرز،طریقه

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar