#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(293) ----------------------------------------------- زمین،زمینه شور است و زمان،زمانه شعور! ------------------------------------------------- من « نای هر نغمه خوان » را که دیدم و « نوای هر نگران » را که شنیدم ، آن ها را « جاودان » و « آژمان » يافتم. در اين « جهان گذران » و « گردونه گردان » هيچ پديده اي براي نيستي و نابودي آفريده نمي شود ؛ تنها از حالتي به حالتي ديگر دگرگون مي گردد. مرگ نیز نه پایانی برای « غوغای غرور» ، که آغازی برای« سرای سرور» است! هر « بهاری به پاییز » می انجامد و هر « رُستنی به رَستاخیز »؛ اما در « نهانگاه هر پاییز ،بهاری خُفته » و در « نگاه هر رستاخیز،نَهماری نهُفته »! زمین،زمینه شور است و زمان،زمانه شعور؛ در « بسیط زمین » و در « بساط زمان » زلال زندگی از چشم چشمه ساران هماره « جوشان » است و بر بستر جویباران ،همواره « خروشان » . ما همه « مُسافرِ بی آشیانه » ایم و « مُهاجرِ جاودانه »! ----------------------------------------------- #شفیعی_مطهر ----------------------------------- نای : گلو،حلقوم / نی ،یکی از آلات موسیقی که با دهان نواخته می شود آژمان : بی زمان،همیشگی غوغای غرور: کنایه از دنیای فانی سرای سرور : کنایه از دنیای پس از مرگ نَهمار: بی نهایت بسیط : گسترده،فراخ،وسیع،گشاده،ساده،خالص،بی تکلف بساط : گستردنی،هر چیز گستردنی مانند فرش و سفره ------------------------------------------ برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید : telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: دل دیدنی های شهر سرب و سراب