چه كشورهايي ناگزیر از انقلاب مي شوند؟ ----------------------------------------------- #شفیعی_مطهر --------------------------------------------- پاسخ به این پرسش بر اساس سخن حکیمانه معصوم(ع) خیلی دشوار نیست: « العالم بزمانه لا تهجم علیه اللوابس»؛ كسي كه آگاه به مسائل روزگار خود باشد( تحليل درستي از رويدادهاي زمان خود داشته باشد)، هرگز به بن بست نمي رسد و از رويدادها غافلگير نمي شود. بی شک یکی از عوامل ایجاد تحول در جوامع بشری« انقلاب » است؛اما بدیهی است که معمولا همه انقلاب ها همراه با خون ریزی،جنگ و خسارات جانی،مالی،اجتماعی و فرهنگی بسیاری برای جوامع بشری است.بنابراین امروزه همه جوامع پیشرفته و رهبران خردمدار آنان می کوشند تا از طرق روش های دموکراتیک، آرمان ها و اراده ملت ها را در اداره جامعه خود اعمال کنند. بدین وسیله مردم دیگر هیچ صدای نشنیده یا مطالبه تحقق نیافته ندارند تا برای تحقق آن ها دست به انقلاب و خشونت بزنند! در چه كشورهايي مردم ناگزیر از انقلاب و اعمال خشونت آمیز مي شوند؟ پاسخ : من بر اين باورم كه در كشورها و جوامعي انقلاب مي شود كه : ۱ - مردم احساس كرامت انساني كنند و به حقوق شهروندي خود آگاهي داشته باشند. ۲ - كرامت انساني و حقوق شهروندي مردم توسط حاكمان نقض شود و زمامداران حقوق مردم را پاس ندارند. 3 - مردم نتوانند با روش های قانونی و مسالمت آمیز و از کانال های رسمی به حقوق مسلم خود دست یابند. با در نظر گرفتن اصول فوق حد اقل در دو سده گذشته همه تحولات اجتماعي ملت ها و كشورها قابل تحليل است. با آغاز طليعه عصر مدرنيسم و نوانديشي سياسي - اجتماعي در اروپا و ساير نقاط گيتي ، برخي از زمامداران تيزهوش و بادرايت كشورها ، اقتضاي زمانه را درك كردند و به زودي با تجديد نظر در مناسبات اجتماعي و اقتصادي جامعه خود، روي دادن انقلاب را منتفي كردند. به ديگر سخن آنان بدون روي دادن انقلابي خونين و پرهزينه كوشيدند تا با درک اصول فوق ، به مطالبات مشروع و فطري ملت هاي خود پاسخ مثبت دهند . اين كشورها حتي سيستم حكومتي و رژيم سياسي خود را حفظ كردند؛ اما محتواي مناسبات اجتماعي را به گونه اي طراحي كردند كه مردم به مطالبات خود برسند و بهانه اي براي انقلاب نداشته باشند. مثلا كشورهايي چون انگلستان، هلند، نروژ ، سوئد، دانمارك، بلژيك ، اسپانيا، ژاپن ، مالزي و...حتي شكل ظاهري رژيم سلطنتي خود و حتي رژیمی امپراتوري(چون ژاپن) را حفظ كردند؛ اما مردم احساس كردند كه در چارچوب همين رژيم مشروطه نيز مي توانند به كرامت انساني و حقوق شهروندي دست يابند . در مقابل برخي از كشورهاي در حال توسعه به جاي تغيير در محتواي حكومت، به تغيير در شكل و ظواهر بسنده كردند. امروزه چه بسيار كشورهايي داريم كه ظاهرا جمهوري هستند، ولي زمامداران خودكامه آنان گوي سبقت را از سلاطين مستبد نيز ربوده اند، چون مصر، سوريه، يمن، ليبي ، عراق ، كشورهاي‌ آسياي ميانه و.... جمله اي حكيمانه از هارولد ويلسون نخست وزير اسبق انگلستان نقل مي كنند: « کسی که از تغییر طفره می رود، معمار نابودي خويش است.» ذیلا فهرست تعدادی از زمامداران جهان را تقدیم می کنم که سال های مدید است آنان بر سرزمین خود حکومت می کنند. کشورهای تحت حکومت آنان دو دسته اند: ۱ - کشورهایی که سال هاست رهبران بادرایت آنان با پذیرش اصل تغییر، به مطالبات مشروع و قانوني مردم پاسخ مثبت داده اند، يعني در آن كشورها قدرت واقعي در دست مسئولان برگزيده مردم است و مردم مي توانند از راه صندوق هاي راي ، اراده خود را اعمال كنند و سلاطين فقط نقشي تشريفاتي و سنتي دارند. مانند كشورهاي سلطنتي اروپا و ژاپن و مالزي. در اين كشورها هيچ گاه نه انقلاب مي شود و نه شورش هاي مردمي؛ زيرا راه اعمال اراده مردم از طريق صندوق هاي راي باز است. این ها دارای سلطنت های ابدمدت هستند ، اما نه قدر قدرت و قوي شوكت!! ۲ - كشورهاي عقب مانده كه مردم و مسئولان آنان هنوز از درك اصول فوق محروم اند؛ يعني مردم در واقع براي خود به عنوان شهروندان باكرامت ،اصولا حقوقي قائل نيستند، تا پاسداري آن حقوق جزو مطالبات آنان از حاكمان باشد. مانند : برونئي ، و... مقال را با جمله ای حکیمانه و تاریخی از آیت الله علامه نایینی صاحب کتاب« تنبیه الامه و تنزیه المله » حسن ختام می بخشم: « ضربه ای که برخی علما برای توجیه و تحکیم استبداد دینی به دین زده اند، از ضربه يزيد و ابن زياد بدتر بوده است!!» ---------------------------------- برای دیدن دیگر آثار این قلم به کانال تلگرامی «گاه گویه های مطهر»بپیوندید و به دوستان معرفی فرمایید: telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: مقالات