مدرسه بال و پر پرواز داد ------------------------------ هرچه دارم وقف عشق یار باد جان فدای جلوه دلدار باد درس عشق از مدرسه آموختم شمع جان را زین چراغ افروختم گر پدر نان داد و تن را پرورید مدرسه جان داد و جانان آفرید مدرسه بال و پر پرواز داد غافلان خفته را آ واز داد مدرسه سازان به گِل جان می دهند آنچه گِل را گُل کند آن می دهند کیمیای کامیابی مدرسه است سرزمین آفتابی مدرسه است مدرسه ساز!آسمان در جان توست چشمه خورشید در چشمان توست در نگاهت مهر معنا می شود در بیانت عشق گویا می شود تا جهان باقی است این اقدام تو زنده و جاوید دارد نام تو (شفیعی مطهر)

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: مثنوي