#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(349)

« مناره نور » و « شراره شعور»! 

من باز هم زنده ماندم و به « روزی نوتر » و « نوروزی دیگر » رسیدم 

و باز« زادروزی تازه » را با « سوزی بی اندازه » دیدم. 

اما هنوز نمی دانم « فرارسیدن هر زادروز » و « آمدن هر نوروز»،

مرا یک سال « می فرساید » و یا بر عمرم « می افزاید» !!

سرانجام اگر هر « حبیب » به « محبوب » نرسد،

هر « روز » به « غروب » می رسد!

نفس های ما گام هایی است که « پهندشت حیات » را با شتاب درمی نَوَردَد

 و ما را به « گلگشت ممات » رهنمون می گردد.

« زمین در گذر » است و « زمان در گذار ».

باید نهالی « نشاند » و بذری« افشاند» !

باید« مناره ای از نور افراخت » و « شراره ای از شعور افروخت ».

در عرصه انسانیت باید « قصری از صداقت بسازیم » 

و « کاخی از کرامت برافرازیم ».

باید« فانوس » فراست را فراراه افسردگان « بیاویزیم »

و « ناقوس » بیداری را بر بام خفتگان « بنوازیم »!

در رویارویی با جُنود « جور» و « جهل » و « جُمود»

باید از هر « سنگی »،«سنگری»ساخت و از هر «پَری»،«سَپَری»!

 
#شفیعی_مطهر
                  
------------------------------------------ 

ناقوس  :زنگ بزرگ که در کلیسا می آویزند

جُنود: لشکرها، سپاه ها ،جمع جُند

جمود: بسته شدن،یخ بستن آب،خشکی،افسردگی

گاه گویه های مطهر   telegram.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: