#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد773 ) 

«توان طغیان»و«امکان عِصیان»!

من شگرد شهریار «شهر سرب و سراب» را چون «قهر خرب و خراب» دیدم 

  زیرا او برای تحکیم «سلطه خودکامانه» و «شیوه ریاکارانه» خود بر شهر  ، 

افراد «نفهم و کم سواد» و «چاپلوس و شَیّاد» را 

به «کارهای بزرگ» و «ابتکارهای سترگ» می گمارَد. 

این مدیران «بی منطق» و «نالایق» ، 

به جای «خدمت»،«خیانت» می کنند

و به جای «داد»،«بیداد»!

در نتیجه فضای جامعه را «می آلایند» و تنها شهریار را «می ستایند»!

گردن ها «زیر زنجیر زور» و سرها «درگیر آخور»!

در جامعه دو قطبی، «سیران را می نوازند» و «بر اسیران می تازند»!

مردم نه «توان طغیان» دارند و نه «امکان عِصیان»؛

زیرا «سیران،وجدان» ندارند و «اسیران،توان»!

در نتیجه فهمیده ها و باسوادها یا با کوله باری از «فکر و فرهنگ»

به دیار «فرزانِ فرنگ» کوچ می کنند، 

یا «خسته و سر خورده» و «نومید و آزرده» ، 

عمر خود را تا «پایان حیات»،بدون «امید نجات»، 

«می سوزند و می سازند» تا «نقد حیات را دربازند»!

 و در «گوشه گمنامی»،«پوشه ناکامی» را درهم پیچند!

 نمی دانم این «بنیادِ شهرِ ما» است یا «نمادِ قهرِ ما»!!

#شفیعی_مطهر

----------------------------- 

قهر :چیره شدن،غلبه کردن،چیرگی

خَرب: ویران کردن

فرزان: دانا،عاقل،خردمند

پوشه: پرده،هر چیزی که چیزی را بپوشاند