هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 872)

 «بالیدن» یا «نالیدن»؟!

در «نسل بشر» و در «عرصه خیر و شر» 

آن چه علت می خواهد «مرگ ناگهانی» است ،نه «زندگانی جاودانی».

ولی برای برخی انسان ها «اِمرار زندگی» و «اِستمرار ارزندگی»علت می خواهد!

برخی با مرگشان همه را به «سوگ و ثبور» می نشانند

 و بعضی به «سور و سرور»!

مرگ برخی برای همه «جانسوز» است و مرگ بعضی ،«دلفروز»!

نفس های برخی انسان ها برای جهان انسانیت،

«پلّکان حیات» است و «نردبان نجات»،

ولی دم ها و بازدم های بعضی «شیب سقوط» است و «سراشیب هبوط»!  

وجودِ آنان برای بشریت «زایلِ صَرف» است و «عاملِ مَصرف».

برای دیگران نه «سودی» دارند و نه «جودی»!

نه تنها «بود و نبود»شان یکی است،که «عدم»شان به زِ «وجود»!

بهترین انسان کسی است که برای دیگران «خدمتگزارتر» و «دوستدارتر» باشد. 

«فُقدانِ جودِ اینان»،«خُسرانِ وجودِ انسان» است.

خوشا آنان که میلادشان نه تنها برای «خاکیان»،که حتّی «افلاکیان»،

چون «طلوع مهرِ امید» است و مرگشان،«غروبِ خورشید»!

بکوشیم و به گونه ای زندگی کنیم که انسانیت به زندگی ما «ببالد»

و از مرگ ما «بنالد»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

اِمرار : گذرانیدن،گذراندن وقت

ثبور: هلاک شدن،واویلاگفتن،وای

سور: مهمانی، جشن، جشن عروسی

دلفروز: دل افروز،آن چه دل را شاد و روشن کند

سقوط: افتادن،فرودآمدن بر زمین

هبوط: فرودآمدن  

زایل: نابودکننده

صرف: خرج کردن

فُقدان: گم کردن،از دست دادن

جود: کرم ،بخشش، عطا، جوانمردی

خُسران: ضررکردن،زیان بردن،زیانکاری

بالیدن: نموکردن،رشدکردن،بزرگ شدن،فخرکردن،نازیدن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: