هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 894)

 «هُنر» یا «گُهر»؟!

  من  آن گاه «سایه» را با «همسایه» متفاوت دیدم، 

که «هنر، چشمک» زد و «باور،مِحَک».  

«هنر» برتر از «گُهر» است؛

این «نان» دارد و آن،«جان»!

«هنر زیبا» است و «گهر،فریبا».

هنر به انسان «بینشی ژرف» و «آفرینشی شگرف» می بخشد. 

هنرمند،«زبانِ برگ» را می فهمد و «بیانِ گلبرگ» را می شنود.

همه «مو» را می بینند و او «پیچشِ مو»را.

همه «ابرو» را می نگرند و او «اشارت های ابرو» را!

هنرمند،«بُرجی از آمال» دارد و «مُرغی از خیال»!

آن گاه که «مرغ خیال» از «برج آمال» پر می گیرد،

نه تنها «کیهانِ رَخشان»،که «کهکشان بی کران» را دربرمی گیرد!

«نادیده ها را می بیند» و «ناشنیده ها را می شنود».

با «مهر» با «زبان سپهر» سخن می گوید و با «چشمه» با «بیان کرشمه»! 

برای «رود»،«سرود» «می سراید» و به هر «فراز»،«فرود» را «می افزاید»!

«ارزش ها را می ستاید» و «لغزش ها را می زداید»!

«بهار» در «مِهار» اوست و «پاییز» در «مِهمیز»او!

«واژه ها در زنجیرِ او» هستند و «تیراژه ها در تسخیرِ او»!

او بر «مُلکِ سخن، فرمان می راند» و بر «مُلکتِ اهریمن،حِرمان می نشاند».

زینهار که این «بیان» برای «نان» «ستمگر را بستاید»          

و این «قلم» برای «درم» «تاجور را بسراید»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

مِحَک:سنگی که طلا و نقره را به آن می مالند و عیار آن ها را می آزمایند

 کیهان:جهان،روزگار،دنیا،مجموع سیارات منظومه شمسی

کهکشان:خط سفید ابرمانندی که از کیلیون ها ستاره تشکیل شده و شبیه جاده دیده می شود

مِهار: افسار،زمام،چوب کوچکی که در پرّه بینی شتر جامی دهند و ریسمان به آن می بندند

مِهمیز: آلت فلزی که هنگام سواری بر پاشنه چکمه می بندند و به وسیله آن اسب را به حرکت و جست و خیز درمی آورند

تیراژه: رنگین کمان

حِرمان: نومیدی،بی بهره ماندن،بی روزی کردن

مُلکت: سلطنت،پادشاهی

دِرم: دِرهم،مسکوک نقره،پول نقد،واحد پول از اوایل اسلام تا دوره مغول

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: