هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 936)

«بابِ تعامُل» و «راه تکامُل»

بالاترین دغدغه هر پرنده،«یافتنِ دانه» است و «شتافتن به سوی لانه»!

و بیشترین آرزوی هر درّنده،نه «انجامِ کار»،که «کُنامِ شکار» است.

همه جانداران نه «آژوی ادراک»،که «آرزوی خوراک» دارند.

برای هر «جانورِ رونده» «چه پرنده و چه خزنده»،

«سدِّ جوع»،مهم ترین «موضوع»، است!

گاه برای انسان «لقمه ای از نان» چون «جرعه ای از جان» است،

ولی باز هم «نان»نه «قُلّه هدف»،که «وسیله کسبِ شرف» است. 

«خوردن و نوشیدن» و «شهوت راندن و کوشیدن»،

برای همه جانوران «هدف» ،ولی برای انسان وسیله «کسب شرف» است.

برای انسان«خوراک» وسیله «ادراک» است.

انسان،«قوت» را برای «قنوت» می خواهد

و «جان» را برای «جانان»!

انسان «می خورد و می نوشد» و با تمام توان «می کوشد»،

تا از «ریشه بروید» و «راهِ اندیشه را بپوید» . 

او با همه «پدیده های هستی» و «آفریده های اَلَستی»،

«بابِ تعامُل را می گشاید» و «راه تکامُل را می پیماید».

#شفیعی_مطهر

--------------------------------

کُنام: جایگاه حیوانات چرنده و درنده،شبگاه دد و دام،چراگاه و آشیانه

آژو: کوشش،همّت و غیرت(واژه اوستایی است)

جوع: گرسنگی 

قوت: خورش،خوردنی، طعام، روزی،آنچه انسان می خورد

قُنوت: فرمانبرداری از خدا ،فروتنی برای خدا ،به نمازایستادن

 جانان: معشوق،محبوب،دلبر زیبا و بسیار دوست داشتنی،معبود

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: