هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 972)

 «خانه خدا»  و «آشیانه هُدا» 

من کسانی را دیدم که در «عصرهای نوین»،«قصرهای یَخین»می ساختند! 

نه از «سنگ های سترگ»، که از «قطعه یخ های بزرگ». 

قصرهایی که با تابش «خورشیدِ فروزان» و «آفتابِ سوزان» ذوب می شد.

...و چه «مُتناظِر» دیدم این «مَناظِر» را

با برخی از «پرداخته های غافلانه» و «برساخته های جاهلانه» ! 

 «هر چه نپاید،دلبستگی را نشاید.» 

بر پایه این «پندِ کارساز» از «ورجاوندِ شیراز»، 

نه «قصرِ قیصر» جاودانه می مانَد،نه «فصلِ فیصل»! 

دل،«جاهی والا» دارد و «جایگاهی بالا». 

دل،«خانه خدا» است و «آشیانه هُدا». 

دریغ است که این «ودیعه الهی» و «بدیعه آگاهی»، 

برای برساخته ای «فانی»،«قربانی» شود!  

باید دل را با «ولای خالصانه» به «خدای جاودانه»داد. 

خدایی که نه «گسست» دارد و نه «شکست».

برای دل تنها «مایه بستگی» و «سرمایه وابستگی» 

«وجودِ ذوالجلال» است و «معبودِ لایزال»! 

#شفیعی_مطهر

-----------------------------------  

هُدا: راستی، رستگاری ،راهنمایی، راه راست

مُتناظر: نظیر یکدیگر،همانند

پرداختن: جلادادن و آراستن،ساختن،مرتب کردن،انجام  دادن 

فیصل: حاکم،قاضی  

ودیعه: سپرده شده، مالی که به امانت نزد کسی گذارند

بدیعه: تازه،نو،شگفت

ولا: محبت، دوستی، قرابت 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: