هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 973)

  «جمعی بسوزیم» و «شمعی برافروزیم»!

من تندیسی را دیدم «تراشیده از سنگ» و «ایستاده بر فرازِ اورنگ»؛ 

او سال ها بود كه «گران مي زيست» و افق هاي دور را «نگران مي نگريست».

او پاسدارِ «پيامِ پيشينيانِ پاك» بود و «کلامِ زمينيانِ خفته در خاك».

 انسان ها آفریده می شوند برای «زندگی جاودانه» و «ارزندگی بی کرانه». 

«قاموسِ زندگی» و «اقیانوسِ ارزندگی»، 

نه «کناره ای مسدود» دارد و نه «کرانه ای محدود». 

مرگ،«زیستی نوین» است،نه «نیستی بنیادین». 

انسان به اندازه ای که برای جامعه «مفید» باشد،«جاوید» می ماند. 

انسان برای جاودانگی نه به «تندیس» نیاز دارد و نه به «تدلیس»!   

تندیس،در «دیده ها» جای می گیرد،نه در «دل ها»!

آن که «دل ها را تسخیر» و «جان ها را تاثیر»می بخشد، 

«قِدّیس» است،نه «تندیس». 

بیاییم با «گفتارِ به گزین » و «رفتارِ خیرآفرین»، 

 «جمعی بسوزیم»، برای بشریت «شمعی برافروزیم»!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------  

تندیس: تن مانند، پیکره، مجسمه، کالبد، تمثال

اورنگ: سریر ،تخت 

قاموس: دریا، میانه دریا، دریای عظیم

تدلیس: پنهان کردن و پوشاندن عیب،عیب خود را پنهان کردن،فریب دادن،عوام فریبی 

قِدّیس: پاک و منزّه،بسیار پارسا و مومن  

به گزین: به گزیننده،هر چیز بسیار نیکو و برگزیده،نیکوترین برگزیده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: