هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1019)

«کوی عمل» و «کندوی عسل»!

من نه در «میانِ بورهای محل»،که در «جهانِ زنبورهای عسل»، 

زنبوری ندیدم که «کیل» باشد و نیاز به «وکیل» داشته باشد.

هیچ زنبوری نه «قانونِ کندو» را می شکند و نه «کانونِ آژو» را.

هر زنبور «تکلیف را می شناسد» و از «تخویف نمی هراسد».

در انجامِ وظیفه نه «ناظِر» دارد و نه «منتظِر».

 او با «تاکیدِ جهد» به «تولیدِ شهد» می پردازد،

بدون نیاز به «داش» یا «پاداش»!

ملکه نه به «حافظ» نیاز دارد و نه به «محافظ»!

در «کندوی عسل» همه در «آرزوی عمل» اند.

هیچ یک نه «بی کار»اند و نه «بیعار»!

همه «روشِ ستوده» دارند و «ارزشِ افزوده». 

در کندو «هیچ گاه»،«ملکه و شاه»،

«کارگرانِ مولّد» را «باربرانِ مقلّد» نمی خواهد.

نه آنان را «استثمار» می کند و نه «استحمار»!

کندو ،«پازلی کامل» با «فضایلی متکامل» است.

در اینجا هر کس «نگاهی منصفانه» دارد و هر چیز «جایگاهی عادلانه»!

به امید روزی که ما انسان ها نیز بتوانیم «کویی بسازیم» و «کندویی بپردازیم»،

که در آن «عدالت»،«آلت» نباشد و «شرافت»،«آفت»!

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------------

بور: کسی که بخواهد کاری بکند و از عهده آن برنیاید یا کاری کند که در اثر آن شرمنده شود

کیل(بر وزن بیل): آرزومند

آژو: کوشش،همّت و غیرت

تخویف: ترسانیدن،بیم دادن

داش: آتشخانه،کوره،کوره آجرپزی،کوره کوزه گری

آلت: ابزار،افزار،وسیله

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: