تزویر روانی با وزیر قربانی!

کودک خودسالی بودم.روزی به همراه مادر به خانه یکی از بستگان می رفتیم. پایم به سنگی برخورد و به زمین افتادم. آرنجم کمی آسیب دید. به شدت شروع به گریستن کردم. مادر برای تسکین ،ضمن نوازش من چند لگد محکم به آن سنگ زد و با پرخاش به او گفت: چرا پسر عزیز مرا انداختی؟!

 گویی با تنبیه سنگ خطاکار(!!) کمی از درد و رنج من کاسته شد و خاطرم تسکین یافت!

حالا نمی دانم چرا پس از استیضاح اخیر وزیر اقتصاد و دارایی دائما این خاطره در ذهنم تداعی می شود.

به نظر شما بین تنبیه سنگ و تسکین درد آرنج من نسبتی می بینید؟

آیا بین استیضاح وزیر اقتصاد با بهبود اوضاع به هم ریخته امور اقتصادی کشور رابطه ای احساس می کنید؟!

آیا شما نیز چون من بین آن احساس واهی کودکانه من با این رویداد تشابهی نمی بینید؟

آیا فکر نمی کنید دایگان سیاسی با این حرکت نمایشی برای تشفّی و تسکین موهوم هزاران درد و گرفتاری اقتصادی مردم یک وزیر را قربانی می کنند؟

اینان چرا از صدها علل نگفتنی و عوامل نهفتنی بحران اقتصادی یک کلام نمی گویند؟!

#شفیعی_مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: