هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1035)

«راه آگاهی» یا «چاه تباهی»؟! 

احمق ها دو گروه اند:

یکی آنان که هیچ «نمی دانند»،ولی سکوت را «نمی توانند».

و دیگر کسانی که خیلی «می دانند»،ولی بجاگفتن را «نمی توانند». 

دانستن ،«ظرفیّت راهبُرد» می خواهد و «عقلانیّت کاربُرد».

آن جا که «ادّعای دانش» به «ارتقای بینش» نینجامد،

آن دانش نه «بال»،که «وبال» است!

در «دانش آموزی» و «تجربه اندوزی»،

 مهم تر از «ظرف»، «ظرفیّت» است.

نهال،هر چه «پُربارتر»،«باوقارتر»،

و هر چه «بی بارتر»،«بیعارتر»!

چه بسیار افرادی که «توهُّم دانایی»،آنان را از «تفهُِم و دانش افزایی» بازداشته

و حجمِ «کوهی از دانش» و «انبوهی از پژوهش»،

نتوانسته به او «بینشی نو» و «گزینشی پیشرو» ببخشد،

تا او بتواند «راه آگاهی» را از «چاه تباهی»بازشناسد!

#شفیعی_مطهر

------------------------------------

راهبُرد: روش و راهي است كه ما را به هدفمان نزديك مي كند 

وبال: سختی، عذاب، سوء عاقبت،وخامت امر

وقار: سنگینی، بردباری، بزرگواری

بیعار:بی شرم،بی حیا 

توهُّم: گمان بردن، به گمان افتادن، خیال و گمان کردن

تفهُّم: فهمیدن،دریافتن

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: