هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1089) 

 «شیوایی دهان» و «گویایی زبان» 

از «فضای ذِهن» تا «تنگنای دَهَن»،

یک «نُقطه نمادین» و یک «نُکته بنیادین» فاصله هست.

بنابراین تا «ذهن، شکوفا» نشود،نباید «دهن ،گویا» گردد.

«سخنِ جاودانه» از «دهنِ بی پشتوانه» برنمی آید.

سخن، «رایحه ای روح انگیز» و «عطری دلاویز» است، 

که از «گلزارِ تفکُّر» در «بهارِ تدبُّر» می تراوَد

و در «غربالِ ذهنِ شکوفا بیخته» و از «استدلالِ دهنِ گویا برانگیخته»می شود. 

بیاییم هر سخن را نخست در «ترازوی خرد»و در این «آژوی مُخلَّد» بسنجیم

و سپس «شیوایی دهان» و «گویایی زبان» را با آن بیاراییم.

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

 بیختن: غربال کردن،سنجیدن

آژو: همّت و غیرت،کوشش،(واژه اوستایی)

مُخلَّد: جاویدان،پاینده

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: