هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1105)

«پوسیدن» یا «پیوسیدن»؟! 

«دوچرخه سوار» هر چند «زرنگ و هشیار»،

آن گاه در معرضِ «اُفتادن» و خطرِ «وادادن» است،

که از «پویایی وامانَد» و در «ایستایی بمانَد».

«ایستادن، همان» و «اُفتادن،همان»!

«جوانِ جوینده» و «انسانِ پوینده»،

آن گاه «افتادن را می بیند»،که «ایستادن را برمی گزیند»!

 پس راز و رمز «پایایی»،«پویایی» است.

تنها راهِ رهایی از «پوسیدن»،«پیوسیدن» است. 

«آب جاری» آن گاه به «مُردابِ تاری»مبدَّل می شود،

که «رویش را نمی داند» و از «پویش باز می مانَد». 

«خیزابه زندگی» و «ارّابه ارزَندگی»،

نه «آنی لنگ» دارد و نه «زمانی درنگ»؛

بنابراین «انسانِ ایستا» در «جهانِ پویا»،

«محروم از ادراک» است و «محکوم به هلاک» ! 

#شفیعی_مطهر

-------------------------------------

پیوسیدن(بیوسیدن): امیدداشتن،توقع داشتن

تاری: تیره و تاریک 

خیزابه: موج،کوهه آب

ارّابه: گردونه ،گاری

لَنگ: توقُّف،تعطیل کار

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: