هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1107)

«فصلی نوین» با «اصلی نمادین»! 

هر «کار خوب» میوه نهالِ «افکار مطلوب» است.

بنابراین «طراوتِ نهالِ اندیشه ارشاد» از «سقایتِ زلالِ ریشه رشاد» است.

پس باید «مُثبت اندیشید» و همه آفرینش را با «دیده حِکمت دید»!

کسی که خود را در این «گِل دریابد»، خدا را در «دِل می یابد».

نه «خدا دیدنی» است و نه «خرد،خریدنی»!

اما آن که دیده دل را «گُشایَد»، دیدنِ نادیدنی ها را «می شاید»!

آن گاه خدا را نه تنها در «دیده»، که در هر «پدیده» می بیند!

«جانِ اَلَستی»،همه «جهان هستی» را زیبا می بیند!

هیچ «پدیده ای زشت» و هیچ «آفریده ای بدسرشت» نیست!

او«زمانِ برگ را در زمین» می بیند و «کمانِ مرگ را در کمین». 

در «زمان می پاید» و «زمین را می پوید»!

مرگ برای او نه «نُکته آنی» است، نه «نُقطه پایانی»!

بل که آغازِ «فصلی نوین» است با «اصلی نمادین»!
 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------- 

می شاید: شایسته و سزاوار است

اَلَست: روز ازل،زمان بی آغاز،آغاز آفرینش

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: