هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1160)

«بَذرِ نیکی» و «جَذرِ تاریکی»! 

هر گاه که ما «قطره ای از آب» و «شطره ای از تراب» را،

با «شور و حالی اَفرَند» به پای «نهالی فرهمند» می ریزیم،

این «طراوتِ بهارآفرین» با «لطافتِ بُنیادین»

به همه «برگ های لطیف» و «گلبرگ های ظریف» می رسد.

این «آزمونِ طینت» و «قانونِ طبیعت»است!

بنابراین هر «گفتار» و هر «رفتار»،

چه «نفرین» و چه «آفرین»،

از هر «انسان» در هر گوشه «جهان» صادر شود،

در همه «اجزای کائنات» و «زوایای سماوات» ،

«آثاری ژرف» و «شیاری شگرف» برجای می گذارد! 

آن گاه که از خدا با «دُعای خیر»،«شفای غیر» را می خواهیم،

با «تجمیع همه نیروهای درونی» به «تسریع همه تکاپوهای بیرونی»می پردازیم.

آن چه نیروی ما را از «زمان می گذراند» و به «زمین می رساند»،

«دعا» است،نه «ادِّعا»!

انسان به هر «بازه» و «اندازه»،

که خود را «شایسته انگارد»،جهان هستی نیز او  را «بایسته می پندارد».

بیاییم در این «فضای بی تناهی» و «دنیای نامتناهی»،

تنها «بذرِ نیکی را بکاریم» و «جذرِ تاریکی را برآریم»!

 «صائب تبریز» چه «دلاویز» سروده:

تار و پودِ عالَمِ اِمکان به هم پیوسته است

عالَمی را شاد کرد آن کس که یک دل شاد کرد...

 

#شفیعی_مطهر

----------------------------------

جَذر: ریشه، بیخ،اصل

شطره: جزء،پاره،نیمه چیزی

افرند: فرّ و شکوه،زیب و زیبایی

فرهمند:باشکوه،دانا و هوشمند

آزمون: آزمایش،امتحان،تجربه،حاصل تجربه 

طینت :سرشت،خلقت،خوی

تناهی: به نهایت رسیدن،پایان یافتن،بازایستادن و بس کردن 

نامُتناهی: بی انتها، بی انجام،بی پایان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: