هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1237) 

«آغازِ نَفَس» و «پایانِ هَوَس»

عشق «شیرِ شرزه» است،نه «شِرّیرِ هرزه»!

از «خیزشِ زمین لرزه» و «یورشِ این شیرِ شرزه»

انسان نه «باخبر» می شود و نه «صاحب نظر»،

مگر آن گاه که «ویران» و «پریشان» شود.

از زلزله و عشق خبر کس ندهد

آن لحظه خبر شوی که ویران شده ای

(استاد شفیعی کدکنی)

 عشق،«آغازِ نَفَس» است و «پایانِ هَوَس»،

نَفَس در «فضای لاهوتی» و «هوای ملکوتی».

با عشق هر «سان»،«آسان» می شود و هر «دُشخوار»،«خوار»!

انسان در پرتوِ عشق،«خویش را می یابد» و از آن پس هر«دگراندیش را برمی تابد».
 

آن گاه «ظرافتی ژرف» و «ظرفیّتی شگرف» پیدا می کند،

که می تواند هر «صلۀ بیش» را در «حوصلۀ خویش» بپذیرد

و «انبوهی از اندوه» و «کوهی از شُکوه» را تحمُّل کند.

او با «سَکینه» هر «کینه» را می زداید

و برای این «گنجینه»،«هزینه» می پردازد.

خوشا آنان که عشق را «دریافتند» و عارفانه به سوی آن «شتافتند»!

#شفیعی_مطهر 

------------------------------

شرزه: خشمناک زورمند تند و خشمگین

شِرّیر:بسیار بدکار ،صاحب شر

سان: رسم، عادت، طرز، روش، طور 

دُشخوار: دَشوار،سخت،مشکل،ضدِّ آسان

خوار: آسان،سهل
 

ظرافت: زیرکی،نکته سنجی،خوش طبعی

صله:عطیه،احسان،جایزه

شُکوه: بزرگی و جلال، جاه و جلال، شوکت ،حشمت، مهابت و هیبت

سَکینه: وقار، مهابت ،آهستگی،آرامش

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar