هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1313) 

«گهوارۀ نازنین» یا «سیّارۀ زمین»؟!

در جوامعی که زن را «حقیر» می شمارند و شخصیّتش را «تحقیر»می کنند،

در دامان این زنان نه «پسران شریف» پرورش می یابند و نه «دختران عفیف»!

«گرانبهاترین گوهر» و «بی همتاترین جوهر»،

برای هر انسان حتی فراتر از «سلامت»،«کرامت» است.

انسانِ فاقدِ سلامت،«بیمار» است،ولی انسان بدون کرامت،«بیعار»!

بیعار،به هر «پستی» و «فرودستی» تن می دهد . 

انسان با ازدست دادن هر «صفت» و «فضیلت»، 

از «چکادِ انسانیّت» و «استعدادِ آدمیّت» سقوط نمی کند،

ولی انسانِ بی کرامت نه تنها «نشانۀ کرامت»،

که «پشتوانۀ انسانیّت» را هم از دست می دهد!

مادری می تواند فرزندانی «آگاه» و «آزادی خواه» بپرورد،

که خود ،«در نگاه ها،عزیز» و «در دیدگاه ها صاحبِ تمییز» باشد.

باید همه بدین «نظرِ نمادین» و «باورِ راستین» برسیم که :

مادر با دستی «گهوارۀ نازنین» را می جنباند و با دست دیگر «سیّارۀ زمین» را!

#شفیعی_مطهر

---------------------------------------

سیّاره: هر جرم آسمانی که در مداری بیضی‌شکل می‌چرخد، از خود روشنایی ندارند و از ستارۀ خود کسب نور می‌کند.

بیعار: کسی که از هیچ زشتی و عیب ننگ نداشته باشد،بی شرم،بی حیا 

فرودستی: پستی،حقارت،خواری

تمییز: جدا کردن؛ فرق گذاشتن؛ امتیاز دادن؛ جدا کردن و شناختن چیزها از یکدیگر، قوۀ نفسیه که انسان به‌وسیلۀ آن معانی را استنباط می‌کند. 

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: