هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1343) 

«رؤيت آب» یا «رؤياي سراب»؟!

ز برگِ عشق و گلبرگِ شقايق 

ببايد ساخت يك گلگونه قايق

ز شهرِ هيچ و پوچِ مُلكِ هستي

تواني رفت تا شهرِ حقايق

در هر «پگاه» هر چيز نو مي شود، جز «نگاه». 

پس بايدمان هر «پگاهِ نو» را با «نگاهِ نو» بياغازيم.

بكوشيم تا طراوت را در «نگاهِ نگارین» ببينيم، نه در «پگاهِ بهارین»، 

هر پگاه، «دستانِ نرمِ نسيمِ بهار»، «برگ هاي سبزِ سپيدار» را ورق مي زند. 

«رستاخیزِ هر برگ»، «ستيز با مرگ» است. 

بعضي «چشمِ فريبا» دارند وبرخي «نگاهِ زيبا».

اگر «ريشه هاي نهالِ انسان» از «انديشه های زلالِ وجدان» بنوشند، 

«شاخسارانِ سرسبزِ اين نهال» مي تواند با «میوه های سرخِ کمال»  

بشریت را از «مِهادِ بیگاری» به «چکادِ رستگاری» برساند. 

اين «تصوّري» نيست كه به «تصوير» كشيد ه ام، 

بل بر این باورم که «سعادتِ بشر» مُبتنی بر «مساعدتِ خیر و شر» است .

اين باور «رؤيتِ آب» است ،نه «رؤياي سراب». 

آنان كه از «آفتابِ حقيقت» و «مهتابِ واقعیّت» روي «بر مي تابند»، 

ناگزير جز «سايۀ خويش» و «سازمایۀ تشویش» را «نمي يابند». 

پس بياييم با «آفتاب بتابيم» و بيش از اين «احتجاب را برنتابيم».

#شفیعی_مطهر

---------------------------

مِهاد: بساط،بستر،گهواره،زمین پست،مهد

چکاد: قلۀ کوه،سر کوه ،پیشانی،میان سر

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

 https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: