هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1381) 

«کادِ خزف» یا «چکادِ هدف»؟! 

«انسان و بی نیازی» چون «دو خطِّ موازی» 

نه «از هم می رهند» و نه «به هم می رسند»!

مگر در «سایۀ قناعت» و با «مایۀ مناعت».

دنیا،«آبِ شور» است و «سرابِ غرور».

انسان هر چه از «دریایش بنوشد» و «صدایش را بنیوشد»، تشنه تر می شود.

هیچ کس از نوشیدنِ «سراب»،«سیراب» نمی شود!

بنابراین تنها راه «رفاه و رستگاری» و «درمان بی قراری»،

این است که دنیا را «زار» و «ابزار» بینگاریم .

دنیا، «کادِ خزف» است،نه «چکادِ هدف»! 

#شفیعی_مطهر

--------------------------------------

کاد: حرص و شره، طمع

خزف: سفال ، هر چیز گلی که در آتش پخته شده باشد

چکاد: قله کوه،ستیغ کوه

زار: ناتوان ، ضعیف، زبون ، درمانده

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: