هر پگاه نو با یک نگاه نو

#دل_دیدنی_های_شهرسرب_وسراب(فرگرد 1388) 

«کانِ زر» و «مکانِ گوهر»

من در «جهانی سترگ»،«انسانی بزرگ» را دیدم،

که در «جهان بشری» و «راژمان اندیشوری»، 

می تواند «گره های کور را بگشاید» و «گریوه های دور را بپیماید». 

او «همه چیز را نمی داند»،ولی «تَمییز را می تواند».

وجود او «کانِ زر» است و «مکانِ گوهر»

و رسیدنِ به هر «مکان» برایش «امکان» دارد.

او «آزاده ای بشکوه» است و «اراده ای چون کوه» دارد.

او با هر «بُن بست می ستیزد» و پس از هر «شکست برمی خیزد».

اگر می خواهی او را «بشناسی» و از شناختش «نمی هراسی»،

کافی است در هیچ «گزینه»،جز «آیینه» ننگری!

#شفیعی_مطهر

----------------------------------- 

کان: معدن

گریوه: گردنه،پشته

راژمان:سیستم،نظام،دستگاه،رژیم

تمییز: بازشناسی چیزها از همدیگر،هوش و فراست

کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر

  https://t.me/amotahar

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: