من بسياري از افراد دون و انسان هاي زبون را ديدم كه چون جرات و شهامت رويارويي با مسئله اي را نداشتند،آن را ناديده مي انگاشتند. در نتيجه روزي آن مسئله چون بهمني ويرانگر و دشمني رزم آور بر همه هستي آنان آوار مي شد.هميشه نديدن به معني نبودن نيست. مسئله ، راه حل مي طلبد،نه چاه امل.هيچ مسئله اي با پاك كردن صورت آن حل نمي شود.

من در اين شهر ديدم كه از ياغي ،يوغ را مي گشايند و داروغه را با دروغ مي آرايند.چاپلوسان هم از جائران، جايزه مي گيرند و هم از كلانتران،پاداش كلان .رياكاران پشت بر قبله خدا و روي در قبيله خود دارند.

من شب ستيزان شهر سرب و سراب را ديدم كه از يائسگي فكري- فرهنگي حاكم طاقتشان طاق شده و از متن به محاق افتاده اند؛ ولي همچنان اميدوارانه در شهر كوران آيينه مي فروشند و بر خفتگان مي خروشند.

من ياوران غيرخدايي و فريادرسان ريايي را كساني ديدم كه بيش از نجات و رستگاري به ممات و گرفتاري انسان كمك مي كنند.بنابراين نبايد از ايمان كاست و جز از خدا ياري خواست.ديگران سبب اند و خدا مسبب الاسباب.

من شهرياران جهان سوم را چونان كارگردان هاي خيمه شب بازي ديدم، كه مي كوشند آدم ها را با آدمك و مردم را از راه مردمك بفريبند.

ادامه دارد...

                            شفيعي مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: