#دل_ديدني_هاي_شهرسرب_وسراب (58) 

ننگ عافیت طلبی!

 
من پسته هایی را دیدم .
آن ها که لب« فروبسته بودند»، در كنج عافيت« نشسته بودند»؛
 اما آن ها که لب« مي گشودند» ، پسته خوران به زودي آن ها را« مي ربودند».
بنابراین عافیت طلبان، نجات را در« سکوت» و اطاعت از« طاغوت» می دیدند!! 

در شهر« سرب و سراب» و در این مدار «مرگ و مرداب»،

«لب گشودن» و «بولهب را نستودن» برابر است با «جان را باختن » و « دل را گداختن»!

اما خردمندان بر این باورند که  برای رسیدن به هدف «عالی» باید روشی «متعالی» برگزید 

و در راه نیل به آن«هدف» باید جان بر «کف» نهاد!

(#شفیعی_مطهر)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: