#دل_ديدني_هاي_شهرسرب_وسراب (76)

فردايی «قشنگ »، پاك از «رنگ نيرنگ»!

من در این شهر زنانی را دیدم که آبستن درد بودند و نوزاد غم در رحم داشتند .
 اینان با «تار» تنهایی و «پود پارسایی» ، بلوز آينده را مي بافتند.
سال ها ایشان بر سر سفره گرسنگي و سبوي تشنگي، كودكانشان را با لقمه هاي وعده و آرزو سير مي كردند
و با سرود لالايي فردايی«قشنگ» ، روزي پاك از«رنگ نيرنگ»، آنان را مي خوابانيدند.
اما افسوس که....! 

(#شفیعی_مطهر)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: