دل دیدنی های شهر سرب و سراب (302)

   من همه کسانی را که عوض شدنشان را بعید می دیدم، عوضي شدنشان را قطعي ديدم.

من در روزگاری که در قاموس آن، دروغ یک واقعیت عمومی است؛ به زبان آوردن حقیقت را یک اقدام انقلابی دیدم.

من رسالت انسان را نه« بی مشکل زیستن»، که « با انگیزه زیستن» دیدم.

 من هماره شك هايم را باور و به باورهايم شك كردم؛ اما از پل شك ها گذشتم و به سرزمين سرسبز باورها رسيدم.

ادامه دارد...

                                   شفیعی مطهر

           دل دیدنی های شهر سرب و سراب (301) 

من صاحبان اخلاق را روح جامعه خود ديدم.(با الهام از سخن امرسون)

من برنامه ريزي را براي مديران به منزله آوردن آينده به زمان حال ديدم؛ زيرا امروز مي توان بذري را كاشت و فردا محصولش را برداشت.(با الهام از سخن آلن لاكين)

من زمان را ديدم و با او قرار همزيستي مسالمت آميز گذاشتم ؛ بدین قرار كه نه او مرا مرتبا دنبال كند و نه من از او فرار كنم. سرانجام روزي به هم خواهيم رسيد.

(با الهام از سخن ماريو لاگو)

من در باره عيب يابي خود، ژرف نگرانی دقیق تر و عیب جویانی عمیق تر از دشمنان خود نديدم.پس آنان را قدر بدانیم و بر صدر نشانیم!

(با الهام از سخن بنيامين فرنكلين)

من جوان امروز را دیدم آویخته از ابرهای ابهام و آمیخته با اسطوره های اوهام.

ادامه دارد...

                                  شفیعی مطهر

قصه های شهر هرت / قصه سی و پنجم

اعلی حضرت هردمبیل کم کم پای به دوران پیری می گذاشت و چون هر سالمندی دیگر، کهنسالی بر حرص و طمعش می  افزود و بیشتر دل به دنیا می بست.

ریشه نخل کهنسال از جوان افزون تر است

بیشتر دلبستگی باشد به دنیا پیر را

  غبار پیری هر چه بیشتر بر سر او می نشست چون همه جهان خواران،خواب غفلتش سنگین تر می شد.

آدمی پیر چو شد حرص جوان می گردد 

خواب در وقت سحرگاه گران می گردد 

پیری و کهنسالی نه بر تجارب و آگاهی او ، که بر حرص و شهوت قدرت طلبی اش می افزود.

گفتم از پيری شود بند علايق سست‌تر 

قامت خم حلقه‌ای افزود بر زنجير من

او چون همه دیکتاتورها هر روز هوس می کرد که بر دایره قدرت و آتش شهوت خود بیفزاید.

هر چند گرد پيری بر رخ نشست ما را 

مشغول خاك‌بازی است دل برقرار طفلی  

مستی جاه طلبی و غرور قدرت خواهی،چشم عقلش را کور کرده و شعور را از او ربوده بود. دوستان ناصح را  طرد و دشمنان چرب زبان و متملق و چاپلوس را هر روز بیشتر به دور خود جمع و جذب می کرد.

پيری و طفل مزاجی به هم آميخته‌ايم 

تا شب مرگ به آخر نرسد بازی ما 

                                                                (تک بیتی ها از صائب تبریزی)

دوستان حکیم و خیرخواهان فهیم او را صادقانه اندرز می دادند و کارهای احمقانه او را نقد می کردند. هردمبیل از انتقاد آنان می آزرد و می رنجید.

روزی یکی از دوستان حکیم به او گفت:

پیامبر اکرم(ص) می فرماید:«صدیقک من صدقک لا صدقک»؛

دوست واقعی تو کسی است که به تو راست بگوید،نه این که هر کار تو تصدیق کند.

هردمبیل به شدت از او رنجید و او را برای همیشه طرد و خانه نشین کرد.

شیادان و عوامفریبان وقتی حاکمیت دروغ و فریب و ریاکاری را بر جامعه مسلط دیدند،پر و بال گشودند و عرصه اجتماع را زیر سیطره جهنمی خود گرفتند.

یکی از شیادان چون خودشیفتگی اعلی حضرت هردمبیل را دید،موقعیت را مغتنم شمرد و با کمک شیاطین  حق ستیز آیینه ای ساخت که بر خلاف همه آیینه ها حق را باطل،زشت را زیبا و پیر  را جوان نشان می داد.

نصیحتگران و دلسوزان جامعه با ارائه آیینه های واقعی و نقدهای راستین ،می کوشیدند پیری ها،زشتی ها،ضعف ها و کژی های هردمبیل را به او بنمایانند و او را از خواب غفلت بیدار کنند؛ اما عوامفریبان و شیادان متقابلا با بیان جملات چاپلوسانه و تملق آمیز او را می فریفتند و قلب او را می ربودند.

هردمبیل احمق خودشیفته وقتی در آیینه وارونه نمای شیاد خود را می نگریست و خود را جوان و زیبا می دید،چون کودکان ذوق زده می شد و بر جاه و جلال چاپلوسان چرب زبان می افزود.

 شیادان آیینه ای قلابی نیز برای ملکه پیر و عجوزه دربار ساخته بودند که او نیز هرگاه در آن می نگریست، خود را جوان و شاداب می دید و هنر شگفت انگیز این شیادان را نزد اعلی حضرت می ستود.

هردمبیل نه سوادی داشت و نه چندان درس خوانده و کتاب خوانده بود، اما شیادان او را در کسوت استادان و لباس فرهیختگان نشان می دادند و او را بیشتر در خواب عمیق خودشیفتگی فرومی بردند.

او کم کم چنان در خواب خودشیفتگی فرورفته بود که ناخودآگاه خود را دانشمندی بزرگ و محققی سترگ می پنداشت و هر روز گروهی از استادان و  دانشمندان و نویسندگان و شاعران را به دربار فرامی خواند، به حضور می پذیرفت! و در باره همه چیز از ادبیات گرفته تاریاضیات ، و از پزشکی تا ستاره شناسی و از علوم انسانی تا ادبیات و علوم پزشکی درباره همه چیز نظر می داد و انتظار داشت همه دانشمندان و پژوهشگران نظریات او را در صدر همه نظریه ها با آب طلا بنویسند و چون قانون آسمانی به آن ها عمل کنند.

ملکه عجوزه نیز که هوس های جوانیش بازشکفته شده بود،هر لحظه در گوشش نجوا و خواسته های خود را ارضا می کرد .

هر چه دلسوزان جامعه گفتند و نوشتند،هیچ گاه آهن سردشان در دم گرم او اثر نکرد؛ تا این که ....

آری...او نیز سرانجام چون همه دیکتاتورها در منجلاب خودشیفتگی فروافتاد،اما هزینه های همه غفلت های این اسطوره های استبداد از جیب ملت هایی برداشت می شود که این سلطه جهنمی را تحمل می کنند.

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (300)

من هرگز در مسيرهاي پيموده و راه هاي فرسوده به هدف تازه اي نرسيدم؛ زيرا اين هدف هماني است كه ديگران هم بدان رسيده اند.

(با الهام از سخن الكساندر گراهام بل)  

 بنياد هستي تو چو زير و زبر شود              در دل مدار هيچ كه زير و زبر شوي

من سينه هاي خالي از ذكر خدا و دل های فارغ از فکر هدا را چون دادگاهي بدون داور ديدم.(با الهام از سخن هانري روسو)

من مديران بي برنامه و نگارشگران خودكامه را ديدم كه در هر سطر بي سرانجام و واژه بي پيام مي توانند نقطه پايان بگذارند.(با الهام از سخن ريچارد تمپلر)

من رضايت وجدان و استواري ايمان را بالاترين مسرت و والاترين فضيلت ديدم.

(با الهام از سخن ژول سيمون)

من هیچ صاحب اراده و استقامت را نديدم كه روي شكست را ديده باشد.

(با الهام از سخن موريس مترلينگ)

ادامه دارد...

                                    شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (299)

من انسان را بدون اميد و رويا مرده اي مايوس و افسرده اي گرفتار كابوس ديدم.

(با الهام از سخن سقراط)

من آن گاه كه همه نيروهاي جسمي و ذهني را متمركز ديدم، احساس كردم كه توانايي ام براي حل مشكلات به گونه اي حيرت انگيز چند برابر شده است. 

(با الهام از سخن نورمن وينست پيل)

من واژه«غير ممكن» را تنها در فرهنگ ديوانگان ديدم.(با الهام از سخن ناپلئون بناپارت)

من خشم را ديدم كه با ديوانگي آغاز شد و با پشيماني به پايان رسيد.

(با الهام از سخن فيثا غورث)

من هرچه نور را بيشتر ديدم ، سايه را عميق تر يافتم.(با الهام از سخن گوته)

ادامه دارد...

                                   شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (298)

من هر انديشه ذهن گستر را که ديدم، در زندگيم لباس واقعيت پوشيد.

(با الهام از سخن برايان تريسي)

من صبر و اميد را يگانه تسكين دهنده آرزوهاي طلايي ديدم.

 (با الهام از سخن الكساندر دوما)  

من معيار و مقياس ارزش هر انسان را به اندازه اهميتي ديدم كه او براي وقت خود قائل است.(با الهام از سخن رالف امرسون)

من كساني را كه از رسيدن به ريشه مي هراسند، گرفتار در دام روزمرگي ديدم.

(با الهام از سخن ارد بزرگ)

من ارزش هر هدف را به اندازه سختي ها و دشواري هايي ديدم كه ناگزير در راه نيل بدان هدف تحمل كردم.(با الهام از سخن ارد بزرگ)

ادامه دارد....

                            شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (296)

من بدن انسان را بزرگ ترين زندان در درازاي زمان و پهناي زمين ديدم ، زيرا ميليون ها سلول زنده و یاخته ارزنده دارد.

من در اين شهر سرب و سراب و جامعه جعل و جهل و جار و جنجال های بی جواب تنها  درمانگر  همه كمي ها و كاستي ها را اداره آمار ديدم !!

 من ريشه هاي نهال مهر و محبت را در ژرفاي جان و عمق اذهان چنان استوار ديدم كه احساس كردم حتی ضعيف ترين محبت از كم حافظه ترين ذهن زدوده نمي شود.

 من رنج ها و سختی ها را برای بشر بهترین یار و یاور دیدم به شرطی که انسان بداند و بتواند از آن ها به خوبی سود جوید و راه بهره وری را بپوید.

من سرهای پر باد دیروز را در دست های آزاد امروز دیدم؛ سرهايي كه به جاي داشتن مغز و بيان سخنان نغز، تنها سمند كام مي راندند و بذر ابهام مي افشاندند.

ادامه دارد...

                          شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (295)

من کودکی از تبار مردان فردا را دیدم که چون اسارت در بند اندیشه های انگاره و افکار سنگواره را برنمی تابید، قاب زمان را درهم شكست و رشته های اسارت را از هم گسست.

من انسان هاي كامياب و سالكان شاداب را ديدم كه رهايي از دره بدبختي ها را در پيكار با صخره سختي ها مي ديدند. 

من در شهر سرب و سراب تنها زباله هايي را قابل بازيافت ديدم كه در زباله داني تاريخ ريخته بودند!!

من آن قدر نرخ رياكاري را بالا ديدم كه نرخ بيكاري را پوشش مي داد.به ديگر سخن تنها عامل كاهش نرخ بيكاري ،افزايش نرخ رياكاري بود.

من گوهر حكمت را چنان در درياي محبت آفرينشگر حكيم متبلور ديدم كه بارها خدا را سپاس گفتم كه برخي از دعاهايم را مستجاب نكرده است. 

ادامه دارد...

                               شفیعی مطهر

  دل دیدنی های شهر سرب و سراب (294)

من زماني را ديدم كه گنجشگ ها را رنگ مي كردند و به جاي قناري مي فروختند، ولي اكنون هوس را رنگ مي كنند و به جاي عشق مي فروشند.آن روزها مال باخته مي شديم و اين روزها دل باخته!

 من هرگز در میان موجودات آفریده ای را ندیدم که برای کبوتر شدن آفریده شده باشد، ولي کرکس شود.
این خوي و خصلت در میان هیچ یک از آفريدگان نیست مگر آدمیان !
( با الهام از سخن ویکتورهوگو )

من نگهبانان هر چیز را که بیشتر ديدم ، نگه داريش را استوار تر يافتم ،مگر “راز” را که نگه دار آن هرچه زیادتر باشد ، حفظ آن دشوارتر و عمق آن آشکار تر مي شود . . .
(با الهام از سخن افلاطون)

من در بستر بینش و دفتر آفرینش  یک قانون طبیعی را حاکم دیدم  با این مضمون که به هر موضوعی فکر کنید، به سمت شما جذب خواهد شد.

من در این دیار سرب و سراب کسانی را آزاد از قاب نقاب و رها از فریب سراب دیدم که نه امیدی به وعده دارند و نه بیمی از وعید.

ادامه دارد...

                             شفیعی مطهر

 دل دیدنی های شهر سرب و سراب (293)

من رای دادن مردم را ديدم كه چیزی را تغییر نمی‌داد،بنابراين فهميدم در شهري كه آزادي نيست،اگر راي دادن چيزي را تغيير مي داد،اجازه راي  دادن را به مردم  نمي دادند.

(با الهام از سخن مارك تواين)

من مشکل دنیا را در این ديدم که احمق ها کاملاً به خود یقین دارند، در حالی که دانایان، سرشار از شک و تردیدند !(با الهام از سخن برتراند راسل) 

من حکیمی سیاستمدار را دیدم که مردم را نه با عینک سیاست که با مردمک مروت می نگریست.

من در این شهر دیدم هر کس روی پای خود می ایستد و بالا می رود، هزاران نفر به او آويزان مي شوند تا او را پايين بياورند؛ در حالي كه در آن سوي درياها هزاران نفر مي كوشند تا يكي را بالا ببرند تا بر بالاي او ببالند.

من آینده را پنهان و خدا را عیان دیدم. مهم نیست. مهم این است که خدا راه را می بیند و من خدا را ....و همین کافی است.تا دستم در دست اوست، همه چيز نيكوست.

ادامه دارد...

                             شفیعی مطهر