نماز و حج

قطعه ای به بهانه عید سعید قربان 

كعبه آن سنگ نشاني است كه ره گم نشود

حاجی احـــرام دگر بند، ببین یار کجــــاست؟ 

حج واقعی چیست؟ و حاجی حقیقی کیست؟

 آنان که زلال سپیده را در جام سحر می نوشند، زمزمه خلوت يار را از زمزم ساغر مي نيوشند.

 با حبيب عارفانه راز مي گويند و عاشقانه نياز مي جويند. 

به آب توبه از زمزم وضو كن                           

به چشم دل به صاحب خانه رو كن

مواظب باش اينجا كوي يار است                           

ز شوقش جان و دل‌ها بي قرار است

چو پروانه به گرد شمع جانان                             

به گاه طوف بگذر از سر و جان

بخواه از قاضي الحاجات حاجات                             

برون آور ز دل دست مناجات

 بر آستان آفتاب و آستانه محراب سبد سبد ستاره شوق مي بارند و سبو سبو باده عشق مي گسارند.

 شام را با قيام به بام مي رسانند و بام را با صيام به شام . شام را با شعف مي آغازند و بام را با هدف .

 به گاه ملال با دل رام و ضمير آرام در پرنيان آرامش مي آرامند و در هنگام اشتغال براي تلاش معاش مي خرامند.

شبانگاهان در چشمه سار مهتاب تن مي شويند و از نهال نماز ، ياسمن مي بويند.

 در ميقات اخلاص ، لباس وابستگي را از بر ، مي كَنَند و احرام وارستگي را به بر مي كُنَند.

 در زلال زمزم شوق وضو مي سازند و در آذر آرزو مي گدازند. 

تا نگردي آشنا زين پرده رازی نشنوي                

گوش نامحرم نباشد جاي پيغام و سروش

 اگر اعتكاف در كعبه حجاز را نمي توانند ، طواف كعبه راز را مي دانند. 

كعبه حجاز را از سنگ و گِل مي دانند و كعبه راز را از جان و دل. 

آن كعبه، ساخته ابراهيم خليل است و اين پرداخته رب جليل.

  مروه معرفت را با سعي و همت از جفاي جان مي پيرايند و به صفاي جانان مي آرايند.

 از قصور خويش ناخرسندند و به تقصير ، پاي بند. اين گونه اند كه سعي شان مشكور است و ذنب شان ، مغفور. 

آن كه با ما سر سودا سپرد                       

  نيست لايق كه دگر جا نگرد

هست آيين دوبيني زهوس                        

قبلة عشق يكي باشد و بس

 در وقوف ، واقف مي شوند و در عرفات ، عارف . در مشعر ، شعور را تكريم مي كنند و شعائر را تعظيم. «ذلِكَ وَ مَن يُعَظِّم شَعائِرَالله فَاِنَّها مِن تَقوَي القُلوب » (قرآن کریم)

 در مناي يار ، دل را از موناي اغيار مي زدايند و به ميناي دلدار مي‌آرايند . 

از زاري و ذلت در برابر طاغوت ها ننگ دارند و بر اهريمنان زور و زر و تزوير سنگ مي بارند . شيطان را رجيم مي دانند و يزدان را رحيم.

 در قربانگاه نياز ، حرص و آز را سَر مي بُرند و كركس نفس هوسباز را ، پَر.

با قرباني اين شاهين از غربت زمين مي رهند و به قربت ربّ العالمين مي رسند. 

ز منجلاب هوس‌گر برون نهي قدمي                      

نزول در حرم كبريا تواني كرد

اگر به آ‎ب رياضت برآوري غسلي                      

همه كدورت دل را صفا تواني كرد

اگر ز هستي خود بگذري يقين مي‌دان                   

  كه عرش و فرش و فلك زير پا تواني كرد

 در عرصه ملكوت پر و بال مي افشانند و در حريم لاهوت ، بال  را هم وبال مي دانند. طعم زندگي را از ملاحت فكر مي گيرند و طعام را از حلاوت ذكر. 

قرب ني بالا و پستي جستن است                        

قرب حق از قيد هستي رستن است

  با اين عشق را درمي يابند و با آن به سوي معشوق مي شتابند. 

عروس فكرشان برخاسته از باور بكر است و آراسته به زيور ذكر. 

هستي را با نگاه نماز مي نگرند و با قلم راز مي نگارند.

 در نگاهشان نماز ، سرور سپيده است و نور ديده. 

« اَلصَّلوهُ قُرَّهُ عَینی » «پیامبر اکرم (ص) »

با نماز مي زايند و با نماز مي زيند. 

با نماز جان مي گيرند و با نماز مي ميرند.

 قُل اِنَّ صَلاتي وَ نُسُكي وَ مَحيايَ وَ مَماتي لِلّهِ رَبِّ العالَمين (قرآن کریم)

 در نماز از غربت دنيا مي نالند و براي « قُربَهً اِلَی الله » می بالند.

 از نماز پر و بال می گیرند و شور و حال . 

این بال و حال ، پروانه خروج از فرش است و عروج به عرش.

  « اَلصَّلوهُ مِعراجُ المُومِن » پیامبر اکرم(ص)

 عشق آمد و شد چو خونم اندر رگ و پوست

 تا کرد مرا تهی و پر کرد ز دوست

اجزای وجودم همگی دوست گرفت

 نامی است ز من بر من و باقی همه دوست

   فرا رسيدن عيد سعيد قربان بر همه تقرّب جويان اله و پويندگان پيمانه پگاه مبارك باد !

همــــــواره هوادار ره حـق باشيد

 در كسب رضاي حق موفق باشيد 

#شفيعي_مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: