من در سيماي شعر، قافيه را ديدم كه به شعر قيافه مي بخشيد؛ اما گاه موج معني كرانه هاي شعر را درهم مي شكست و آن را سپيد و آزاد مي ساخت. 

من سايه را صادق ترين عاشق خورشيد ديدم ، چون به محض رويت او ، جان مي بازد و  همه هستي اش را مي پردازد.

سایه چون طلعت خورشید بدید

نكند ســـجده، نجــنبد، چه كند؟!

 من هوای نفس را چونان اسبی سرکش دیدم که سوار خود را در اوج تاختن در اعماق دره های نیستی سرنگون می کند.

من یلان نستوه و پهلوانان بشکوه را دیدم که صخره سنگ های خارا را در هم می شکستند ، اما با شنيدن سخني نابهنجار برمي آشفتند.

من ملت هایی را دیدم که فوتبال را باطل السحر همه مشکلات خود کرده بودند. فوتبال به عنوان مواد مخدری همه مشکلات را در سایه سار خود پنهان کرده بود. 

ادامه دارد.... 

                          شفیعی مطهر

                             دل دیدنی های شهر 

                           سرب و سراب(۱۶۷)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: