دل ديدني هاي شهر سرب و سراب(200)
دل ديدني هاي شهر سرب و سراب(200)


           

         دل ديدني هاي شهر  سرب وسراب(200)



 

من ریشه  مهرپیشه را دیدم که چنگال های خود در خاک فروبرده و آب و غذا را حریصانه می مکید و ایثارگرانه به ساقه و برگ ها می بخشید و برگ ها نیز در ازای آن نور و گرمی را به ریشه منتقل می کردند.

من پرستشگرانی را دیدم که مسجد را مسجود قرار دادند و معبد را معبود.آنان بت ها را شکستند ؛ اما افسار خود را به پاي بت واره ها بستند. 
 
من انسان را دیدم در حال عبور از پلی میان دنياي شناخته ها و ديار نا شناخته ها.
درجا زدن  در قلمرو شناخته ها را ابلهی ،و بار سفر بستن در جستجوی ناشناخته ها را  آغاز خردمندی  و یکی شدن با ناشناخته ها را بیداری يافتم.(مهرنوش باقري) 
 
من زندگی را چیزی جز درختی ندیدم که می روید تا گل مرگ را شکوفا کند. 
درخت رويیده تا گل بدهد. گل برای درخت نیست. درخت باید شاد باشد و برقصد آن گاه که گل شکوفا می شود.(مهرنوش باقری)
 
من تعامل با افراد متعصب و متحجر را رنجی دردآور و اخگری بر جگر دیدم.اثبات خورشید در نیمروز سپید برای کسی که آن را درک نمی کند، امري محال و دور از آمال است.

ادامه دارد...

                                                شفيعي مطهر



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:






موضوعات مرتبط: قطعه ادبي

تاريخ : دو شنبه 20 شهريور 1391
| 7:39 | نویسنده : سید علیرضا شفیعی مطهر |
طراح قالب : تک اسکین | Weblog Themes By : TakSkin.com