استقلال ، آزادي،جمهوري اسلامي
(يادواره از روز 17 شهريور57)
امروز -جمعه هفدهم شهریور 1396 - سي و نهمين سالروز جوشش خشم و خروش ملت ايران در جمعه هفدهم شهريور سال 1357 بود. در اين روز مردم آزادي خواه و ستم ستيز ايران ،عصاي عصيان بر دست و پرچم طغيان بر دوش عليه خودكامگي حاكمان به پاخاستند و با سر دادن شعار« استقلال ،آزادي،جمهوري اسلامي»، در حقيقت ضمن تعيين نوع رژيم حكومتي خود(جمهوري اسلامي) بر درونمايه نمادين آن نيز (يعني استقلال و آزادي) تصريح كردند.
من در آن روز احساس خود را در قالب سروده اي كوتاه بيان كردم و بر اين شعار تاريخي(استقلال ،آزادي، جمهوري اسلامي) پاي فشردم تا ان شاألله نسل هاي هميشه تاريخ به ياد داشته باشند كه پدران و مادران آنان با ايثار خون خود نوع حكومتي را برگزيدند كه درونمايه سرخ آن «استقلال و آزادي » بود!
یعنی اصالت «جمهوری اسلامی »تا همیشه تاریخ بر این دو محور بنیادین و مدار نمادین «استقلال» و «آزادی» استوار است و هر زمان هر یک از این دو ستون آسیبی ببیند،آن نظام دیگر نه «جمهوری» است و نه «اسلامی»!
اين شما و اين شعر
« استقلال ، آزادي، جمهوري اسلامي »
(1)
بر سنگفرش كوچه ها
بر خاك خون رنگ بيابان ها و صحراها
به روي قلب اسفالت سيه رنگ خيابان هاي شهر
بر جبين روشن ديوار هر خانه
به روي صخره هاي سخت كُهساران
و در پيشاني هر دسته از رزمندگان
بر روي هر پرده
و در آثار سرخ پنجه خونين جانبازان
و اندر اختلاط پرشكوه خون روحاني و دانشجو
به روي سينه تخته سياه هر كلاس درس
و اندر لابه لاي سطرهاي مشق هر كودك
و هر سرمشق
با خون شهيدان و...
قلم هاي دو پاي هر مجاهد
سرخ و خون آلود بنوشته است:
«استقلال،آزادي،جمهوري اسلامي»
(2)
شب است و در طلوع ماه پيكار است
محرم سرخ و خونين مي رسد از راه
و بر سيماي او آثار زخم سال ها پيكار
پيكار مدام حق و باطل
مردي و نامردمي
پاكي و ناپاكي
و در آغاز استقبال از اين ماه پيروزي خون بر تيغ
خون پاك صدها جنگجو
بر تاركش جاويد خواهد ماند
و در آغاز تحميل سكوت و ظلم شب بر شهر
غريو و غُرّش تكبير و توحيد مسلمانان
ستون كاخ استعمار دشمن را فروكوبيد
و در دنبال آن خطّي ز آتش
قلب مردان را دريد از هم
و در طوفان خونبار صفيرِ گرمِ خشمِ سرخ
و در آهنگِ تكبير و نداي دلكشِ توحيد
و در موجِ عظيمِ خونِ جاري در خيابان ها
و در پروازِ شورانگيز مرغِ جان به اوجِ آسمان عشق
و در تكرارِ تكبير جوانان بر فراز بام
هم آهنگ و توام با صفيرِ گرم و گل رنگِ گلوله
در فضاي تيره تهران
اندر ريزش گُل هاي پرپرگشته روي خاك
و اندر صبرِ سرخِ سخت كوشان در بُن سنگر
و در لبخندِ معصومانۀ پيكارگر در لحظه بدرود
بر لب هاي خشك و سرد
تنها اين سرود ما ترنّم داشت:
«استقلال،آزادي ،جمهوري اسلامي»
(3)
در فضاي وحشت ميدان ژاله
در ميان بزم خون و آتش و لاله
صفيرِ سرخِ رگبارِ مسلسل ها
و در مشتان پولادين چون كوه استوار و سخت
و در شوق صداي نازك بشكفتن اين لاله هاي سرخ شهريور
و در فرياد خشم توده هاي رنجبر بر ضدِّ خودكامان
و اندر لرزش تند زمين در زير پاي مردم عاصي
و در آهنگ جانسوز شعار تودۀ مستضعفِ بيدار
و در بازي شورانگيز جنگِ مشت ها با تانك
و اندر ضجّه هاي دلخراش مادران بر گور فرزندان
و در دُردانه هاي اشك بر سيماي معصومِ يتيمان
در خراشِ دست خون آلودِ خواهرها
كه با ناخن ز خاك سرد و افسرده
برادرهاي از كف رفته مي خواهند
و در شور و شكوه رعدآساي سرودِ خون
و از حلقوم مردان و زنان پاك و آزاده
طنين سرخ اين آهنگ مي پيچد كه:
«استقلال،آزادي،جمهوري اسلامي»
(17شهريور1357 - #شفيعي_مطهر)
کانال رسمی تلگرام گاه گویه های مطهر
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: شعر نو
به وبلاگ من خوش آمدید با جور و جمود و جهل بايد جنگيد تا پاك شود جهان از اين هرسه پليد يا ريشه هر سه را ببايد خشكاند يا پاك به خون خويش بايد غلتيد (شفيعي مطهر(
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
وب نامه شفیعی
مطهر و
آدرس
modara.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.