من قایق سهراب را دیدم انباشته از مسافران خسته و مهاجران دل شکسته ؛ آنان که روي به سوي روياها داشتند و سفر به سوي شهري پشت دریاها .

من كلاغ قصه هاي كودكي را ديدم كه هم پر و بال داشت و هم آرزوي وصال؛ اما نه به خانه اش رسيد ،نه به آشيانه اش؛ زيرا در شهر قصه ها مانده بود.

من مهر و محبت را سرمايه اي ديدم كه هيچ گاه از هزينه كردن آن پشيمان نشده ام.

من گمشده این نسل را اعتماد دیدم، نه اعتقاد! اما افسوس که اينك نه بر اعتماد، اعتقادی دارند، و نه بر اعتقادها، اعتمادي.

ادامه دارد...

                                           شفيعي مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: