دل دیدنی های شهر سرب و سراب/فرگرد436

من بادبادك را ديدم با اداي شادي و ادعاي آزادي ؛ اما او را نيز نه شاد ديدم و نه آزاد؛ زيرا رشته اي باريك او را به اين دنياي تاريك وابسته مي كرد.
من در قطار اين شهر چه بسيار ديدم مسافران فرصت طلب و مسئولان صاحب منصب كه بي بليت سوار شده اند و بي كرديت ماندگار گشته اند.
من « دل » و « ديده » را ديدم كه بي « من » به هر سوي « سر » مي كشيدند و به هر كوي « پر » مي گشودند؛ من در اين عرصه خود را نه «شخصيتي آزاد » ، كه « بنده اي در بند باد » يافتم؛ بنابراين كوشيدم تا «ديده» را به بند كشم و « دل » را به دلبند بسپارم.
من از شهر شادي ها تنها دري بسته و دلي شكسته ديدم و آن قدر بدان ها خيره نگريستم و عمري با غفلت زيستم كه ده ها در باز و دل دلنواز را نديدم.
من سرنوشت آدمي را نه تنها از آب و گل كه از جان و دل ديدم. او را جان داده اند تا به جانان سپارد و دل داده اند تا به دلدار واگذارد.
ادامه دارد...
شفیعی مطهر
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: قطعه ادبي
تبادل
لینک هوشمند
برای تبادل
لینک ابتدا ما
را با عنوان
وب نامه شفیعی
مطهر و
آدرس
modara.LoxBlog.ir
لینک
نمایید سپس
مشخصات لینک
خود را در زیر
نوشته . در صورت
وجود لینک ما در
سایت شما
لینکتان به طور
خودکار در سایت
ما قرار میگیرد.