من معرف هر كس را در هر جمع به گاه ورود لباس هاي مقبول ديدم و به وقت خروج ، سخن هاي معقول.
بنابراين چه بهتر سكوت كنيم كه آبروي لباسمان نريزد و به بي خردي نياميزد!

(با الهام از سخن تولستوي) 
 
 
 
 من درختاني را ديدم كه به روي يكديگر آغوش گشودند و غبار تنهايي را از دل زدودند. آنان پيمان بسته اند با هم بايستند و ايستاده بميرند.

من همه آفريده هاي آفرينش و بيژه هاي بينش را مقهور دست بشر  و مجبور اراده توانگر ديدم.
(بيژه :خالص،بي غش،خاص،خاصه ،ويژه)

من از بين پويندگان راه حيات و جویندگان طریق نجات ،رهروي را نديدم كه بتواند به عقب بازگردد و راه را از نو بياغازد؛اما همه مي توانند از هم اكنون آغاز كنند. 

من براي ارتزاق یک ساله كاري بهتر از كشت گندم ، و براي گذران ده ساله طرحي 

برتر از كاشتن درخت و براي اداره صد ساله جامعه برنامه اي بالاتر از تربيت انسان نديدم.(با الهام از سخن امیرکبیر)
 
ادامه دارد...

                            شفیعی مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: