من ماهیان دریا را زیرک تر از بسیاری از توده های مردم توسعه نیافته شهر سرب و سراب دیدم ؛ 

زیرا کوسه ها نتوانستند آنان را بفریبند و به آن ها بباورانند که که شکم کوسه ها امن ترین مامن و بهترین مسکن برای آن هاست،اما ...

من شور جوانی را دیدم و شعور پیری را چشیدم. اکنون در ایام پیری نه پری برای پریدن دارم و نه بالی برای بالیدن. تا شور و حال داشتم،پر و بال نداشتم و چون پر و بال یافتم،دیگر شور و حالی نیافتم.

من «جزم گرایی» را بت واره ای سنگین و انگاره ای نمادین دیدم که ریشه اندیشه را می خشکاند و پویایی را می میراند.

من در این شهر، سقف های اندیشه را کوتاه و داشتن قامت های بلند را گناه دیدم.بلندقامتان نیز برای مشی روزانه در این ویرانه ، آنقدر سرشان به سقف می خورد که ناگزیر سر را خم می کردند تا کوتوله شوند و چون دیگران بزیند.

من زندگی را چون پیانو دیدم ، دکمه های سیاه برای غم ها و دکمه های سفید برای شادی ها است.
اما زمانی می توان آهنگ زیبایی نواخت که دکمه های سفید و سیاه را با هم فشار دهیم.

ادامه دارد...

                             شفیعی مطهر

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: